Jeannette van den Eng schreef op maandag 23 januari 2006, 23:34:


Hoi Jeanette,

Een heel klein retorisch vraagje. Hebben jullie overwogen een hond mee te nemen op die lange tocht? Als je een hond meeneemt zou je hem dan kleine ijzertjes onder zijn nagels slaan? Denk je dat die hond zo een bescherming nodig heeft? Nee, waarschijnlijk zou je die hond gewoon de hele tocht met je mee laten lopen zonder ook maar een moment aan zijn pootjes te denken. En het zou ook niet nodig zijn. Heb je wel eens heel goed naar die hondenpootjes gekeken?

Casandra

Frans Veldman schreef op woensdag 25 januari 2006, 0:37:


Niet om de knuppel in het hoenderhok te gooien hoor, maar kan Jeanette niet beter gewoon het huidige voedingsregime aanhouden en als ze aan de tocht begint gaandeweg meer krachtvoer bijvoeren.
Ik ben ook niet zo een brokjesfan, vooral niet bij koudbloeden (die van mij zou ik het nooit geven) maar die beesten zijn er nu eenmaal aan gewend. Twee maanden voor de rit begint ze er af halen en vervolgens weer opzetten. Ik weet het niet. Klinkt niet verstandig.

Cassandra

Piet schreef op woensdag 25 januari 2006, 14:13:


Super idee Piet!! Ik was al bang dat ze met al die tegenstrijdige adviezen de hele tocht zouden opgeven terwijl ik het machtig mooi vind wat ze gaan ondernemen.

Cassandra

Ik reageerde hier op het voorgaande berichtje van Piet over de tocht naar spanje (op een reactie van HC) maar het hele bericht van Piet is bij mijn reactie verdwenen. Ik hoop dat iedereen nu begrijpt welk idee van Piet ik zo geweldig vind.

Cassandra

cindynl68 schreef op woensdag 25 januari 2006, 20:33:


Het is volgens mij een kind van een jaar of elf. Die weet ook niet beter dan wat ze op de manege leert.

Cassandra

Huertecilla schreef op donderdag 26 januari 2006, 9:53:


Als ik me goed herinneren. (ik heb niet teruggelezen) wilden ze in eerste instanite alleen wat weten over het rijden zonder hoefijzers. De hele vracht informatie die vervolgens over ze heen kwam hebben ze niet om gevraagd. Wel weer nuttig voor ander lezers op het forum.

Cassandra

Jeannette van den Eng schreef op donderdag 26 januari 2006, 10:19:


Ik denk dat jullie je goed hebben voorbereid en alles goed overdacht hebben. Ik zou van alle raad vooral die van Michiel ter harte nemen. Doe desnoods wat langer over de tocht en GENIET ervan. Jullie hebben voldoende back up en ik ben ervan overtuigd dat het jullie gaat lukken. Zelfs met Norikers.
Ik blijf het zeker volgen via de web site. Spannend.

Cassandra

Spirithorses schreef op woensdag 25 januari 2006, 23:01:


Waar ligt de grens bj NH?
Het is ooit begonnen met hoefijzerloos en dekenloos en een andere manier van trainen. Maar nu zie je het doorslaan.
Ik rijd weer met bit. Simpelweg omdat het zonder niet meer gaat. Is dat slecht voor mijn paard?
Ze hapt het zelf op uit mijn hand. Ik rijd met een trensbit en een hoofdstel zonder neusriem en sperriem. Onderweg graast ze rustig met het bit in haar mond als ze de kans krijgt. Bovendien vind ik een touwhalster erg scherp. Kan meer zeer doen dan een bit.
Ik heb altijd een zweep bij me. Reuze handig voor opdringerige honden. Ook reuze handig als mijn korfbeugel van mijn voet schiet. Daar kan je namelijk niet zomaar je voet in steken. Ik vis hem op met de zweep en wurm hem weer aan mijn voet. En ja, af en toe krijgt ze er ook een tikje mee op haar bil als ze niet luistert. Aah, verschrikkelijk, dierenmishandeling? Nee, waarschijnlijk heeft het net zo een inpact als even been geven. Vinden ze ook niet prettig.
Nogmaals, waar ligt de grens. Als het erop aankomt heeft een paard meer last van de ruiter op zijn rug dan van een bit in zijn mond. Moeten we foto's van een paard met ruiter erop dan ook gaan verbieden?

Spirit schreef op donderdag 26 januari 2006, 10:47:


Maar hoe rijdt je die ritten Pien? Draaf en gallopeer je veel? Het maakt ook heel veel verschil wat voor een inspanning de dieren moeten leveren.

Cassandra

Monique Meijer schreef op donderdag 26 januari 2006, 11:59:


Die dierenarts mag je van mij een dikke knuffel geven. Waren ze allemaal maar zo!!!!

Cassandra

Even het bovenstuk weggehaald. Het is al een keer eerder gebeurd dat ik ergens op reageerde en mijn tekst kwijt was omdat het te lang was met de voorgaande teksts erbij. Maar ik reageer op je hele stukje hoor.

Weet je Egon. Ik reageerde op de oproep van Pien welke foto's nog toelaatbaar zijn. En dan vraag ik mij af "Wat schaar je onder paardnatuurlijk." Ik ben erbij gekomen omdat ik niet geloof in dekens in de winter (en bij de ernstige gevallen in de zomer ook nog) en in paarden scheren. Omdat ik geen hoefijzers onder mijn paard wil. En omdat ik tegen het op stal zetten ben.
Ben ik niet paardnatuurlijk bezig omdat ik wel (tijdelijk want van de zomer ga ik weer trainen zonder bit) met een bit rijd? En ik vraag mij af wat belastender is voor een paard. Dat bit in de mond? (met een zacht gebruik, ik rijd met losse teugel) of de ruiter op zijn rug?
Dat antwoord weet je zelf eigenlijk ook wel. Een ruiter op zijn rug is helemaal niet goed voor het paard. Is dat dan wel paardnatuurlijk?
Eh nee, dus die foto's zouden ook niet meer geplaatst moeten worden.
Snap je?

Cassandra

Coralie van W schreef op donderdag 26 januari 2006, 20:54:


Mooi hoor! Maar je kan beter met cap blijven rijden. Is toch veel veiliger!

Cassandra

e m kraak schreef op donderdag 26 januari 2006, 22:09:


Hoi Egon,

Ik had een paar weken terug al geschreven dat het voor een groot deel aan mij ligt dat het zonder bit niet meer zo goed gaat. Alhoewel Bright behoorlijk last heeft van haar hormonen heeft nu ze drachtig is. Ze reageert totaal ander dan voor de drachtigheid.
Ik kan nu alleen niet bezig om te oefenen. De boomgaard is veranderd in een groot moeras en ik moet wel langs de weg met haar. Voor een paar weken terug zaten we bijna op een auto terwijl ik totaal de controle kwijt was. Ik zie nog het verschrikte gezicht van de vrouw met haar kindertjes achterin voor me. Vandaar het bit er weer in. Ze was gelijk weer als een droom (het paard, niet de vrouw). Het lijkt net alsof ze zoekt naar zekerheid. In dit geval de zekerheid van duidelijk herkenbare aanwijzingen. Maar zoals ik al schreef. Haar gedrag is zo totaal anders nu dat ik haar af en toe gewoon niet herken.
Tja, dan over het paardnatuurlijk. Eigenlijk ben ik helemaal niet paardnatuurlijk bezig als je de maatstaven hanteert die hier gelden merk ik. Ik vind dat bit namelijk helemaal niet zo een bezwaar. En mijn paard staat in een niet zo een riante boomgaard. En ik vind clickertraining te veel gedoe.
Ik houd mijn benadering maar op paardvriendelijk inplaats van paardnatuurlijk. Mag ik evengoed nog meepraten nu?

Groetjes,
Cassandra

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 27 januari 2006, 9:03:


Jij bent er niet alleen mee bezig hoor Ilona. Ook hier thuis speelt het. Alleen toen ik zag hoe de zogenaamde "scharrelkippen" werden gehouden kreeg ik ook weer de koude rillingen. Ons idee was dat we dan nog beter zelf dieren konden houden en ze zelf slachten dan wisten we tenminste zeker dat ze een leuk leven hadden gehad. Je weet inmiddels al hoe sentimenteel ik ben met paarden dus je kan het gevolg al raden denk ik. We hadden zeven ganzen lopen die ik één voor één te lief vond om dood te maken. We hebben er maar een goed adres voor gezocht want we hadden niet genoeg gras voor ze. De kippen leggen allang geen eieren meer maar zijn ook onze vriendjes en zullen heel gezellig heel oud worden bij ons.
Ik kan geen vegetarier worden want alle leven heeft voor mij even veel waarde. Een plant leeft ook en het is ook niet zijn bedoeling om opgegeten te worden. En wie ben ik als mens om te beslissen dat het ene soort leven meer waarde heeft dan het andere. Ok, een krop sla knuffel je niet zo gemakkelijk.
Moeilijk hoor.

Maar gewoon weer verder met de hoefjes, daar is deze pagina voor.

Cassandra

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 januari 2006, 10:00:


Ik moet mij er eigenlijk niet me bemoeien maar er zit een heel eenvoudig stukje psychologie achter dat mensen bij het schrijven van teksten anders reageren dan wanneer men mondeling met elkaar praat. Als je mondeling met elkaar converseert kun je inspelen op elkaars reacties. Je maakt ze op uit de lichaamstaal die je van elkaar opvangt en speelt daar zonder dat je het eigenlijk in de gaten hebt op in. Ook bij praten door de telefoon merk je aan de toon van de ander hoe het gesprek verloopt.
Dit ontbreekt bij het schriftelijk met elkaar om gaan zoals wij hier doen. Daar komt nog bij er met dit nieuwe medium sneller gereageerd wordt. Als je een per post geschreven brief krijgt ga je die eerst eens op je gemak lezen en beantwoordt je hem doorgaans niet gelijk. Ook je geschreven antwoord lees je doorgaans nog een paar keer door.
Dat gebeurt hier niet. Lezen, reageren.
Er is een totaal nieuwe manier van converseren aan het ontstaan door het gebruik van internet. Ik vind het fasinerend (ik heb een blauwe maandag psychologie gestudeerd)
Maar het is wel goed als je je ervan bewust bent. Als je boos wilt reageren op een bericht kun je beter een dag wachten en jezelf afvragen of de persoon in kwestie nou werkelijk datgene bedoelt wat je er uit opmaakt.

Ik houd op, want hier kan ik uren over doorgaan en het heeft helemaal niets meer met paarden te maken.

Groet,
Cassandra