Frans Veldman schreef :


Maggio kent ook de 'let op' cue, die werd altijd gebruikt door de vorige eigenaar. Zo'n aanwinst is dat niet hoor, hij gaat er helemaal gespannen van lopen.
'Oplettend en zich extra inzetten' noemde zij dat.
Yeah right....

Groet, Pien

Lena schreef op woensdag 4 februari 2009, 13:29:


Hóórt het niet een beetje bij het leven?
Dat een ouder dier/mens weliswaar krakkemikkig wordt maar toch nog levenskwaliteit heeft? Moet je hem daarom maar laten inslapen?
Wat is lijden? Misschien ervaart een paard 'lijden' wel anders dan wij mensen die alles kunnen/willen beredeneren. Misschien berust een paard hier beter in dan wij mensen omdat ze gewoon niet beter weten.

Als ik hier zie hoe de oudere paarden een prachtig voorbeeld voor de jonge paarden zijn; ze bemoederen (bevaderen), geven leiding, voeden mee op, zijn gewoon aanwezig in de kudde. Ik zou dat niet willen missen. Hoe Skag altijd weer speelde met de kleintjes. Rennen ging niet meer, maar klooien en uitdagen des te meer.
Ik hoop Holly na dit jaar wat de lesswen betreft met pensioen te kunnen sturen (zodra we een opvolger voor haar hebben, zijn naarstig op zoek) en dan weet ik al wat haar nieuwe taak wordt: Veulen Oppas Oma. Ook al wordt ze wat ouder nu, dat houdt haar jong terwijl ze zich niet meer hoeft te bewijzen. Ze voelt zich prettig bij die kleintjes. En de kleintjes bij haar.

Groet, Pien

Isabel van der Made schreef op donderdag 5 februari 2009, 9:54:


<Kreun> Aangestoken door zoveel enthousiasme ben ik ook maar eens gaan kijken
Pff, ze praat met een hoog babystemmetje tegen hem als tegen een kind, hij is de hele tijd op zoek naar snoepies en ze laat eigenlijk helemaal niks zien.
Als dat soort vrouwen het gemiddelde klikkerpubliek is ben ik blij dat deze beker aan mij voorbij gaat

Groet, Pien

Hans schreef op donderdag 5 februari 2009, 11:35:


Ik wou net vragen, heeft je paard zomereczeem, toe ik het in de laatste regels las.
Komt vaak voor bij eczeempaarden en is niet veel aan te doen....

Groet, Pien

Mieke Van Velthoven schreef op donderdag 5 februari 2009, 20:40:


Schapen gaan makkelijk onder de schrikdraad door omdat ze zo'n dikke wollaag hebben, die voelen het amper. Schapengaas lijkt me het enig afdoende (is hier namelijk ook het geval). Maar waarom mogen de schapen niet af en toe tussen de paarden lopen? Kan geen kwaad hoor, of wil je het andere gras voor de paarden houden?

Groet, Pien

Frans Veldman schreef op donderdag 5 februari 2009, 21:34:


Tja, en als al die paarden en/of honden bang zijn voor de clicker dan desensibiliseer je ze toch.
Als je paard al bang is van een clícker, hoe zit het dan met het onderlinge vertrouwen, denk ik dan????

Of je neemt een ander geluidje. :)*
Einde clickergeluidjesprobleem
om in Jacquelines termen te praten
(was niet tegen jou Frans).

Groet, Pien

Maria Delavega schreef op donderdag 5 februari 2009, 18:58:


Sja, mijn Haflinger Stef schuurt hier alle palen om, als hij de kans krijgt.
Hij vindt het zo heerlijk dat jij er letterlijk soms van door de knieën gaat.
Met name onder zijn manen. Ik weet heel zeker dat hij niks mankeert, de huid ziet er gaaf uit. Hij vindt het gewoon lekker en er is hier nog maar één plak waar hij op de poetsplaats mag staan anders kunnen we de grondboor weer uithalen om nieuwe palen in de draaien....
Soms is er ook gewoon niks aan de hand, ken je dat?

Groet, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 5 februari 2009, 22:51:


excusé mijn zchreivvvaudten, ik ben met teveel tegelijk bezig vrees ik

Sieta schreef op vrijdag 6 februari 2009, 12:22:


Ow nou, die Willem Wannyn heeft zich hier een paar dagen geleden ook al aangemeld en 1 bericht met al die filmpjes geplaatst, ik weet niet hoe ik dat moet doen maar het gaat om bericht: 30337
Of het dus de echte WW is betwijfel ik, een inspecteur van de DB gaat hier geen filmpjes plaatsen, die hebben wel wat anders te doen lijkt mij.

Groet, Pien

veb schreef op zaterdag 7 februari 2009, 9:13:


Volgens mijn berekeningen is ruwvoer, hooi dus, en ook voordroog, nog altijd goedkoper dan krachtvoer....
Hier tenminste wel (ligt ook aan de hooiprijs).
Ik wil het je wel eens berekenen van de pensionhoudtser uit, maar moet nu zelf gaan lesgeven dus da's iets voor later.

Groet, Pien

Isabel van der Made schreef op zondag 8 februari 2009, 19:09:


Nee, Bel, niet mínder publiek, juist meer.
Ik begroet wekelijks nieuwe mensen in de lessen hier, dit weekend alleen al 10 nieuwe personen die voortaan op een andere manier willen gaan paardrijden. Niet voor 't een of ander, maar bitloos rijden op paarden die een leuker leven hebben wordt echt de nieuwe toekomst, geloof me.

Niks ook kleppen ook, maar openheid en bewustwording, dat is wat mensen in deze tijd willen, ik hoor en zie het dagelijks om me heen.

Rijden met bit op beijzerde stalpaarden is echt wel op z'n retour, mensen willen dat niet meer in deze tijd!

Groet, Pien

Amable schreef :

Amable, mijn 16 jarige ex dressuurpaard doet nu na een jaar nog steeds z'n mond open als we hem een sidepull indoen. Puur vanuit gewoonte.
Maar dat vreselijke 8 keer achtermekaar stress gapen dat hij deed voordat het hoofdstel (met bit en sperriempje) aangedaan werd is gelukkig helemaal over.

Maak jezelf niet wijs dat jouw paard liever een stuk ijzer in z'n mond heeft ipv een bitloos hoofdstel, ik ben er nog nooit één tegengekomen die liever een bit inhad en ik heb er toch al heel wat 'omgeschoold' naar bitloos. Waarschijnlijk zat je zelf toch niet helemaal lekker/ontspannen en heb je dat op je paard overgedragen waardoor hij bozig en hoofdschuddend ging doen.

Groet, Pien

Isabel van der Made schreef :

Neem me niet kwalijk, dit moet ik even doen: Yes!
Eens dus!

Groet, Pien

Anita Cats schreef :


Anita toch, neem je er een zweep bij om r espect af te dwingen, hem voorwaarts en op afstand te houden als een paard een beetje jolig is?
Kun je werkelijk niks anders verzinnen dan?
Vinnik behoorlijk Bokterig overkomen....

Pien

Isabel van der Made schreef op zondag 8 februari 2009, 22:35:


kom jij nog in de kletsdoos vandaag Bel?
Er zijn namelijk alleen vieze oude mannetjes aan het afluisteren, die praten toch nooit terug....

Pien