helena schreef op woensdag 28 oktober 2009, 13:16:
>
>>
>> Ik geloof dat de rechtgesnaarde PN-er dit NIET geweldig mag
> zie gebeuren.
>
> In een utopia zal elk paard
bitloos gereden worden. Maar zo
> lang we daar niet wonen ben ik hier al hartstikke blij mee.
En zo is dat. Omdat je hier geleerd hebt dat het bit eruit kan... en je het toepast bij je eigen paard, is het resultaat wél dat je volgende jonge paard opgeleid wordt (ja, hij heeft heel kort een bitje ingehad) zonder bit. Was even zoeken naar de juiste optoming.... En het nu geweldig doet,
bitloos.
En daar moeten we met z'n alles naar toe.
Laten zien dat het anders kan, maar niet dat het anders MOET.
De mogelijkheden laten zien, erover schrijven, filmpjes zoals de dame in de cross met alleen een halsring... dragen daartoe bij.
Iemand schreef hier dat ie moeite had (Cindy?) om met vrienden om te gaan die traditioneel met bitten, ijzers en sporen rijden.
Dat merk ik ook, dat je toch lichtelijk geirriteerd raakt als je naar hun dieren kijkt.
Omdat je weet dat het schade aanricht bij de dieren.
Toch kan ik niet een star standpunt t.o.v. hun verkondigen, want dan raak ik ze kwijt als vrienden. Wat ik wél doe is ze gewoon laten zien dat het anders kan.
In de hoop dat ze zelf gaan nadenken. Maar het kost tijd, en geduld.
En soms heb ik dat ook niet.
Vriendin van mij heeft een Lusitanohengst. Hij zal nu vijf jaar oud zijn. Ontzettend lief en braaf paard. Zet geen poot verkeerd. Een 'zachte ogen' paard. Ik moet altijd even met 'm kriebelen....
Staat bij haar in een grote paddock, de merries staan in naastgelegen paddocks.
Best een leuk leven.... lekker relaxed, lekker buiten....
Is laatst (met 1 van haar jonge ruitertjes) op een 'manege' geweest, voor een drie-daagse cursus.
Dat betekende voor de eerste maal ook op een trailer, ritje van zeg een half uurtje.
Nu heeft mijn eigen Jules hem geladen en ook weer opgehaald, dus dat is vrij stressloos verlopen.
Wat er in die drie dagen cursus gebeurd is weet ik niet... maar ik hoorde wel dat hij z'n ruiter eraf gegooid heeft, gesteigerd heeft en zelfs achterover geslagen is...
Toen ik hem vorige week zag stond ie in een box, opgesloten tussen vier muren.
De zachte ogen zijn verdwenen, ik zag alleen maar een stikongelukkig dier.
M'n hart huilt. Echt.
Groet,
Wil.
Warboel
