Hoi

Ik denk dat het in jou situatie nogal "hopeloos" is om paard natuurlijk te worden. Het is geen methode, geen trucje, maar een manier van leven.
Je kunt wel zoveel mogelijk concessies doen. Alle beetjes helpen, alles wat het leven van jou paarden beter maakt is toegestaan.
Wandelen kun je altijd doen. Ook al heb je smiddags gereden, dan nog kun je savonds of smorgens een ommetje met haar maken.
Dan nog een vraag, waarom gaan ze snachts op stal? Zo je ze niet buiten kunnen houden? Op stal staan is niet goed voor de lichamelijke ontwikkeling van het paard en al helemaal niet voor de geestelijke. Snachts is er toch niemand die de piste moet gebruiken om te rijden?

Groetjes weer

Karin

Hoi Pien

Ik kan niet voor de anderen spreken, maar voor mij hoef je niets recht te zetten. Ik vind groepstallen helemaal niet negatief, zeker niet als je ze, zoals jij, als tijdelijk onderkomen gebruikt. Bijvoorbeeld op tijden dat de wei echt heel nat is of als je lesuren hebt en de paarden zo bereikbaar staan.
Voor mij betekend een groeal een overdekte paddock, nou daar lijkt me niets mis mee.
Natuurlijk zijn er ook groeallen die niets of niet veel diervriendelijkheid hebben. De minimumafmetingen die te vinden zijn in protocollen zijn lachwekkend. Maar als je het goed inricht en gebruikt, met (vanuit) je paarden in gedachten, dan is er helemaal niets mis mee vind ik.

Groetjes Karin

Maar niet altijd!
Tuurlijk lukt het iedereen een keertje wat minder. Jij hebt je dag niet, of je paard niet. Nou dan doe je inderdaad een keer een stapje terug.
Maar als het steeds niet lukt ga je nadenken. Wat gaat er fout? Wat kan ik veranderen om te zorgen dat die stijgende lijn weer terug komt?
En al nadenkend kom je bij iets nieuws uit.

En zo veranderen we de dingen elke keer met de hoop iets beters te vinden en onze relatie met het paard te verdiepen.

Groetjes Karin

Hallo hallo

Ik heb net een zeer interesante lezing over hoefschoenen achter de rug. Heb de schoenen van Marquis en Smit in het echt kunnen bekijken.
Die van marquis vond ik drie keer niets vanwege die luchtkamer. Die was niet opgepomt en als er oncomfortabel aanvoelend. De smit schoenen vond ik functioneler lijken, maar erg zwaar. Ik vermoed dat ik alleen voor bij Fengur op eventuele problemen zou kunnen stuiten (de tijd zal het leren), maar het gewicht geeft dan wel noodzaak 4 schoenen aan te meten. Het mag dan een wat laterale vijfganger zijn, zoveel gewichtsonderscheid is niet de bedoeling.

Ik vond het erg leerzaam. De info over de hoeven was eigenlijk overeenkomstig met wat ik hier geleerd heb. Ik heb ook een naam en telefoonnummer van een natuurlijk bekapper die onze regio doet gekregen, dus ik kan dan eens iemand laten controleren.

Groetjes Karin

Petra ik heb je geprobeert te mailen maar ik krijg de mail terug. Ik wil er ook graag meer van weten!

Groetjes Karin

Oh zo bedoelde ik het niet hoor. Alleen als er iemand van Smit komt vertellen dan is het logisch dat je die hoefschoenen te zien krijgt.

Maar bedank voor de linken, ik zal ze eens bekijken!

Groetjes Karin

Zonder er gelijk mee richting het warm-koud verhaal te doelen weet ik wel dat ik diverse mensen heb horen zeggen dat IJslanders andere bloedwaardes hebben dan andere rassen. Welke waardes precies en hoe deze dan verschillen (hoger of lager) dat weet ik niet. Misschien een idee eens een dierenarts te vragen die veel met ijslanders werkt.

En als je het dan over warmte-koude en temperatuursverschillen hebt en Elsa die het bij de kachel niet warm heeft, waarom krijgen ze dan een zomervacht?
Bij wat zachter-warm weer (laten we zeggen boven de 10 graden) krijgen veel ijslanders het in hun zomervacht ook al minder prettig. Richting de 20 graden wordt het vervelend en velen zweten zich een ongeluk.

Groetjes Karin

Hm, onze hond is ook wit op een enkele hele lichtbruine vlek na. Hij heeft een vacht die altijd doorgroeid en dus geschoren/geknipt moet worden (willen we hem een hondenleven ipv tutteleven geven).
Vaak roept mijn mams als het warm weer is goedbedoelt dat ik hem moet scheren, dan heeft ie het niet zo warm. Doe ik dat, dan heeft ie het vervolgens alleen maar warmer.....

In de winter kunnen we noodgedwongen ook niet anders dan af en toe iets van de vacht af te halen en dan heeft ie het uiteraard erg koud. Soms bibbert ie bijna de bank af, de arme ziel

Groetjes Karin

Trudy schreef op maandag, 31 januari 2005, 19:27:


Maar de schoonheid en het geluk ook!
Waarom steeds weer het negatieve aanstippen? Waarom alleen kijken naar wat verkeerd gaat?
Natuurlijk moeten we ons best doen het te verbeteren. Natuurlijk is dat wat verkeerd gaat niet iets waar we onze ogen voor moeten sluiten.

Maar er zijn ook zo verschrikkelijk veel mensen en paarden waarmee het wel goed gaat. Er zijn zoveel mensen die wel naar hun paard kijken en luisteren en het paard paard laten zijn. Waarvan de paarden een waardig en gewaardeert leven lijden (en als ik de verkeerde ei of ij gebruikt is dat niet de bedoeling )
Misschien doet niet iedereen het op dezelfde manier, maar er zijn vele wegen die naar Rome lijden (alweer die stomme ij).

Ik word er zo moe van om telkens weer met dat wat fout gaat bezig te zijn. We vergeten bijna waarvoor we het doen.

Groetjes Karin

Ik heb ervaring met de torsion en de didipad op ijslanders.

De torsion zit je echt in, als een huis. Schuift wel snel naar links en rechts en bij sommige paarden ook naar voren.
De didipad zit je meer op. Vind ik persoonlijk fijner. Maar die levert weer bij veel paarden schofproblemen op, ook met een drukverdeler eronder.

Ik hou het voorlopig toch nog bij de goertz, die past tenminste goed.

Groetjes Karin

Uhm, het halster waar je mee rijdt toch ook?????? Of het halster waar je je paard mee uit de wei haalt. Of de halsriem waar je je paard op rijden kan.....

Het blijft een eindeloze discussie, maar laten we toch niet elke keer in dit soort opmerkingen vallen......

Groetjes Karin

Hoe komt de halve wereld er toch bij dat ijslanders allemaal per definitie brave suffe ponnies zijn????

Ik kan je er een paar geven die ik mee heb gemaakt waar menig volbloed bij verbleekt.... Niet dat dat allemaal "rotte" karakters zijn, maar goed.

Ijslandersknuffeltjes.....dream on!

Groetjes Karin

Ik ben wel een beetje verbaasd om je reaktie omdat de mijne ook niet echt heel erg beleefd en fatsoenlijk was

Je hebt gelijk, iedereen doet het op zijn manier. Ik heb het ook al vaker gezegd, ik heb niets tegen bitloos rijden en als ik een eigen paard had dan zou ik er zeker niet zomaar vanzelfsprekend een bitje in hangen. Misschien voel ik me daarom wel aangevallen, omdat ik nu met bit rij, maar die keuze niet zelf maken kan.
Ik rij overigens wel zonder neusriem en krijg daar ook vaak genoeg iets over te horen. Kleine stapjes zullen we dan maar zeggen he

Groetjes Karin

Ja, een van de merries heeft ondanks het feit dat ze nauwelijks schoft heeft (eigenlijk gewoon helemaal niets) toch op het plekje van de schoft een stukje waar de haren kort geschuurd zijn en ook wat witte haren daar. Nou worden ze allemaal afwisselend met de didipad en de torsion gereden, maar vond het opvallend dat het precies op de plek zit waar de didipad de schoft raakt.


Ja dat moet natuurlijk niet. De goertz die ik gebruikt ligt al zo'n 13 jaar op dit paard ( niet onafgebroken hihi) en zit als gegoten. Dus ja, dan heeft dat toch mijn voorkeur.

groetjes Karin

Er zijn 2 zadels voor 5 paarden. We rijden meestal met zijn tweeën, dus vandaar dat er afwisselend de zadels opliggen. De ene keer pak ik de torsion, de andere keer de didipad. De ene keer rij ik het ene paard de andere keer een andere.
Overigens heb ik maar bij 1 van de 5 paarden die drukplek gezien, dus ik schrijf niet direct de didipad af. Vind het alleen wel een punt om op te letten.

Groetjes Karin