Mijn ervaring is dat een dagje op dit soort steenachtige paden wel kan voor paarden die niet snel gevoelig zijn maar deze ondergrond niet gewend zijn. Echter zodra je meerdere dagen achter elkaar wilt rijden tijdens een vakantie of langere afstanden (>35 km en veel draf/galop) op een dag op een hoger snelheid dan is meestal bescherming toch wel nodig.

Ik rij daarom tegenwoordig in de Eifel/Ardennen etc. altijd met hoefschoenen. Als ze gevoelig en kort gaan lopen krijg je vaak ook weer spanning en spierproblemen en dat wil ik graag vookromen.

Ik denk als je op deze ondergrond traint en langzaam opbouwt veel paarden het prima redden op dit soort ondergrond, maar bij ons in het bos kom je wat verdwaalde kiezels tegen en wat halfverharde puin paden die niet te vergelijk zijn met de eifel enzo.

Onze spaanse merrie die schraal gehouden moet worden maar zelf geen ingebouwde eetstop heeft zet ik ook rustig een paar uurtjes zonder ruwvoer hoor. Beetje stro om te knabbele hangt er wel maar ze heeft niet 24 uur hooi tot haar beschikking omdat ze dan dichtgroeid. Ik zorg dus meerdere keren per dag voor kleine porties, volgens mij mag een paard best wel een paar uurtjes zonder hooi staan hoor, zeker als ze zelf geen maat kunnen houden. Bij mijn andere paarden is dit niet nodig die lassen zelf hun eetpauzes in.

Christel Provaas schreef op zondag 15 mei 2011, 9:30:


Klopt! Meer dan 35 km over die half verharde paden in de Eifel en soms ook nog "moeten/willen" draven of galloperen omdat er een hogere snelheid wordt gevraagd op een traject doe ik niet zonder hoefschoenen, ik heb het wel geprobeerd maar de paarden vinden het gewoon niet fijn.

Dat is Geeltje een lichte palomino, mijn vriend rijdt op hem (en hij vondt het helemaal niks, geef het Witje maar). Geeltje is een kruising KWPN*American Saddlebred, een leuk paard met veel humor en helaas een minder leuk verleden. Hij kwam "op mijn pad' en is gebleven (onder veel protest van mijn vriend )

Ik ken wel kruising fjord * volbloed, dit noemen ze een "Henson". Ze worden gefokt in frankrijk.

Kruising fries is volgens mij gewoon een kruising fries, of i.d.d. bastaard

De kruising die Nils bedoeld doet elk jaar mee in Eckmuehle en is een plaatje om te zien, hij heeft een verdunde kleur, een wildkleur zwart? Mouse dun?? Ik heb niet zoveel verstand van kleurtjes, maar het is een mooi dier om te zien.

Bij de Henson hoor je vaak ook dat het niet de makkelijkste karakters zijn, het drammerige van een fjord en het temperament van een volbloed.

Ja het is een heel bijzonder dier, ik had hem een jaartje in bruikleen van de vorige eigenaar. Hij kon er helemaal niks mee, het dier was 8 jaar en stond al jaren alleen op een weilandje vol stront, met een paar buurhengsten in aangrenzende weilandjes. De eigenaar kon hem niet vangen of een halster omdoen, als de hoefsmid 1 keer per jaar kwam dan moest hij platgespoten worden en hij brak regelmatig uit. Hij is daarbij een keer door de brandweer gevangen en toen helemaal verstrikt geraakt in een lang touw. Een vriendin van mij vroeg of ik niet wat met hem wilde proberen omdat hij stond te verpieteren, dus na twee keer gegrondwerkt te hebben en gekeken of hij een trailer op wilde is hij bij mij gekomen. Binnen een kwartier was hij door het schrikdraad heengegaan en stond bij Delphi en Witje en sindsdien is hij onafscheidelijk van Delphi, ze is zijn grote voorbeeld. Met wat geduld en na het overwinnen van wat kleine probleempjes (m.n. angst voor mensen) heb ik hem eerst elke dag meegenomen als handpaard met Delphi het bos in, in het bos liep hij gewoon lekker los mee. Na twee maandjes ruitermak gemaakt, met mij op de grond en Gerard erop zonder zadel en aan een touwhalster, en dat ging allemaal prima zolang het maar met beleid en geduld ging. Na 5 maanden was hij al mee op vakantie naar de Ardennen. Na een jaar kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om hem terug te sturen naar zijn eigenaar, kans was groot dat hij de handel in ging of weer zou verpieteren op zijn weiland, dus heb ik hem maar gekocht. Ondanks dat hij de nodige gebruiksaanwijzingen heeft en regelmatig van alles sloopt heb ik daar geen spijt van, dit paard sluipt zo je hart in heb ik al bij veel mensen ervaren.

Marlies Sanders schreef op donderdag 19 mei 2011, 20:55:



Angelique, (blauwe) Karin en ik moesten de datum nog afstemmen, we zullen binnenkort eem berichtje sturen aan de liefhebbers.

Maar Marlies heb je wat te doen moet op 11 en/of 12 juni. Dan organiseren we onze TREC wedstrijd en we zijn nog naarstig op zoek naar vrijwilligers!

Is dat zo? Drie weken geleden waren wij op de grens Hunruck/Eiffel en volgens mij stikte het daar van de knutten in het dal aan het riviertje.

Is dat zo? Drie weken geleden waren wij op de grens Hunruck/Eiffel en volgens mij stikte het daar van de knutten in het dal aan het riviertje.

Er zijn ook delen van de Eiffel die lager liggen dan 750 meter.

Hoefbevangenheid is niet plaatsgebonden hoor, dat komt ook in de Eiffel voor.

Een gezond paard kan best zelf een schimmel aan hoor, schimmel is meestal een weerstandsprobleem en komt vaak van binnenuit (spijsvertering). Als je je paarden ent met Insol pas daar mee op, een van de bijwerkingen is hoefbevangenheid. Mijn ervaring is dat ze hien in Duitsland erg snel enten tegen schimmel, zodra je de enting een keer overslaat dan steekt meestal meteen een schimmel de kop op.

Maria Delavega schreef op maandag 23 mei 2011, 10:14:


Klopt je hebt helemaal gelijk

Maria Delavega schreef op maandag 23 mei 2011, 13:05:


Onze spaanse merrie was deze winter ook onregelmatig rechtsachter, dierenarts/osteopaat erbij gehaald, het heiligbaan zat enorm vast en in galop huppelde ze als een konijn. Ze kon er bij de eerste twee behandelingen niet echt achter komen waarom ze zo slecht liep. Op mijn vraag of ze misschien last van de darmen kon hebben is ze daar gaan behandelen, en ze bleek erg last te hebben van haar blinde darm. Ik geef nu probiotoca en het gaat een stuk beter. Ze staat ook veel minder op het gras en mag ook minder hooi, dit paard heeft geen rem en eet het liefst 24 uur p.d.. Dit paard heeft ook snel een harde manenkam en de spieren zijn ook snel stijf als ze niet op het juiste dieet wordt gehouden.

Door veel te lezen en te zoeken en omdat mijn gevoel zei dat het niet iets was wat uit de gewrichten kwam, lekker vaag dus .

Osteo is gaan voelen o.a. hoe de darmpassage was en ze reageerde heel erg gevoelig op de blinde darm. Ze heeft haar o.a. behandeld met acupunctuur en osteopatie.

Dit is haar website http://www.dr-sinsbeck.de/

Ik heb ook een bericht gestuurd naar je e-maild adres, heb je dit ontvangen?

Klopt wat je zegt Christel, dit kon ook nog een oorzaak zijn van de gevoelige darm, ik moest Witje toen ook een paar weken psylliumzaadjes geven, was ik helemaal vergeten.

Wat een naar bericht en wat balen dat je ondanks alle behandelingen nu alsnog moet gaan laten opereren, ik hoop dat Banjer weer snel de oude is, sterkte!