e m kraak schreef op maandag 5 maart 2012, 20:47:

Jep, heb er hier ook 2 van staan. De zomer met die hitte en dat gekriebel van die beesten, jakkes. Maar 1 hier geniet echt van de zomer en die interesseert het gekriebel ook geen bal. Die laat de dazen gewoon steken.
Ik moet zeggen dat een winter met goede kleding ook best lekker is, heerlijk frisse lucht

Juist wel, vind ik ook. Het gaat om kleinere diepe wonden dan... 2 jaar geleden kwam m'n paard aanlopen met een oude, verroeste vijl (rattenstaart heet zoiets dacht ik) recht in z'n borst gestoken. Die had in zand liggen rollen waar dat ding blijkbaar in begraven lag. De vijl bungelde tussen z'n voorbenen, zag 'm nog net hangen in de schemering. Toen ik die eruit trok was de wond zowat niet meer zichtbaar, terwijl ik wist waar die zat. Een 1,5cm diep gat! Na te meten aan het bloed op de punt van de vijl. Tja, als die vijl er niet in was blijven hangen (of hij weer was gaan liggen...). Juist kleine diepe wonden zie je echt niet op een beest met haar. Een groot open gat wel.
Ik ent alleen preventief tegen tetanus.

FF vraagje...
Ik liep gisteren met ons groen afval naar de composthoop en werd daarbij achterna gezeten door m'n paarden die de geur van knolselderij oppikten . Ik gaf één er van een ministukje selderij. Dat viel behoorlijk in de smaak. Nu dus m'n vraag: is dat schadelijk voor paarden? Ik weet niet helemaal wie ik op internet moet geloven.
Wel handig om mee te clickeren of zo anders... Vooral 1 werd er helemaal 'wild' van

Fem schreef op dinsdag 6 maart 2012, 12:21:

Mandyc schreef op dinsdag 6 maart 2012, 17:02:

"Adrenaline is een actie hormoon die een kwik gevoel geeft, en als je de balans in je leven op de rit hebt, kan je hiermee overweg zodat je er op het moment goed gebruik van kan maken."
Wat bedoel je daar dan mee?

Gregoor Lendfers schreef op donderdag 8 maart 2012, 8:05:

Die staat ons hier ook nog te wachten

Nils Vellinga schreef op woensdag 7 maart 2012, 20:10:

OK, thanks.

Ilse Bartholomeeusen schreef op donderdag 8 maart 2012, 12:57:

Soms werd er al een prei-restant tussenuit gestolen. Echt uren daarna denk je nog steeds... waarom ruikt het hier nou zo naar prei

Ik heb ze wel es een banaan gevoerd. 1 ervan vond het wel lekker ruiken maar het kleffe ding kwam er meteen weer uitvallen en er werd me toch een scheve bek getrokken . De ander luste het wel. Het 'prinsesje' at wel een druif, maar alleen als je 'm voor 'm door midden beet hahaha!
Verder heb ik nog niet geëxperimenteerd, behalve gisteren avond een heel klein beetje chinese kool afval gepresenteerd. Ze vinden het wel spannend, die nieuwe geuren. Wel grappig om de verschillende voorkeuren te zien (en te lezen)

Jep, doe dat nu denk ik bijna 2 jaar zelf. Ik heb dat via biomentor.org geleerd. Het is de zelfde methode als Nils hierboven postte.
Wat het moeilijkste aan alles is, is het herkennen van de eitjes. Daarover ben je in het begin vrij onzeker, juist dan was die cursus bij Wim de Leeuw wel erg fijn omdat je meteen feedback krijgt. Er drijven vaak allerlei gasteitjes of pollen voorbij, maar als je 1x door hebt wat je ziet is het vrij simpel. Ik ben nu ook m'n schapen zelf gaan onderzoeken.
Het was wel grappig toen we hier kwamen. Het 1e onderzoek schrok ik me te pletter. Overal 'vulgaris eitjes die gek bij elkaar plakten', leek het in 1e instantie op. Maar na 2 van die 'toevallige' constructies gevonden te hebben werd het wat verdacht. Het bleken na wat internetonderzoek dennenpollen te zijn hihi.
Microscopen bij de Lidl halen als die in de aanbieding zijn (70,- ongeveer als ik het me goed herinner).

e m kraak schreef op donderdag 8 maart 2012, 20:58:

Ja, ik ook. Zelfs bij een paarden"stal". Daar lagen ze voor de inloopstallen. Zeer groot oppervlak. Loopt heerlijk. Gevuld met zand of grasstukjes. Werkt ook op een helling. Het is lekker grof beton.
Hier op ons smalle erf liggen 3 soorten ondergrond. Soort rechthoekstenen met ribbels aan de zijkant. Die liggen dus super stevig tegen elkaar aan. Die zijn niet zo glad. Dan komt er een stuk oud beton waarvan het grind al doorschijnt. Dat is het stroefst, daar glijdt niemand op uit. En daarna nieuwe rechte en vlakke rechthoekstenen. Glad beton dus. Daar breek je je nek over. Iedereen. En in de zomer het meest. Omdat die bij de uitgang van de wei liggen. Een wei op leemgrond. Als het vochtig is is die kleffe leem (ik snap nu hoe je er huizen mee kan bouwen) spiegel glad. Erger dan met ijs erop.
Doe mij maar lekker ruwe grasbetontegels. Ons kleinste paard is 1,62m. Zelfs zijn pootjes passen niet in die gaten.

Rox schreef op zaterdag 10 maart 2012, 16:08:

Je weegt 2 gram mest of zo af en gaat tellen onder de microscoop. Ik gebruik het om een indruk te krijgen, niet om exact te weten hoeveel er in zit op dat ene moment. Meestal weet je al op het 1e moment van in je sample kijken of het van eitjes wemelt of niet. Of het er 200 of 300 zijn boeit me dan niet zo. Wel het verschil tussen 5, 60 of 300. En dat zie je eigenlijk al zowat in 1 oogopslag. De vraag is ook bij hoeveel eitjes je gaat wormen, en waarmee... Als ik het me goed herinner van de cursus; bij 200 eitjes per gram. Dit getal heb ik sinds ik tel nooit gehaald, vandaar dat ik het ff niet meer weet

De vraag is telkens hoe representatief je sample is voor de daadwerkelijke toestand in de darm. Vandaar dat ik liever vaker een onderzoek doe dan m'n resultaat te baseren op 1 sample per half jaar wat misschien net in dat deel van de drol zat waar net ff minder (of meer) eitjes in zaten. Ik ga er niet vanuit dat die eitjes telkens perfect regelmatig over zo'n hoop verdeeld zitten. Ik ben ooit begonnen met het zelf te doen omdat ik een mestonderzoek had laten doen via de DA en 3 weken later m'n paard in een kliniek stond en toch bomvol wormen bleek te zitten (waar in de wormen cyclus zit je op moment van sample-name...?). Ik doe het dus liever vaker, en dan is het zelf doen wel zo handig.

Er was hier ooit iemand die schreef dat ze prongeluk van de zelfde hoop 2 aparte ballen op gestuurd had. De ene bal kreeg het advies niet te ontwormen en de andere wel... (als ik het me juist herinner). De betrouwbaarheid begint al bij hoe representatief de mesthoop is voor de rest van de darm, qua hoeveelheid wormeitjes dan
Hij geeft die nog in het kader van z'n paardenacademie, in het curriculum daarvan (paardenacademie.nl) kun je de wormtelling terugvinden. Vorig jaar was deze module in april. Je kan ook los aan zo'n module deelnemen. Mail 'm inderdaad ff over hoe dat dit jaar zit.

Rox schreef op zaterdag 10 maart 2012, 20:00:

2 gram is niet zo heel veel mest. Als het goed is komen de eitjes daarin allemaal omhoog drijven en zitten ze aan je dekglaasje vast. Of het inderdaad echt álle eitjes zijn weet ik niet, het zijn er genoeg voor een indruk in ieder geval. Ik hoef het ook niet exact te weten. In de afgelopen jaren heb ik bij de 2 paarden die ik al jaren heb maximaal 8 eitjes gevonden (in het voorjaar). Vaak vind ik helemaal niks of iets van 5. Bij de nieuwe paarden was het een ander verhaal. Daar vond ik er 30 tot 80 en 150 aanvankelijk. Het zijn niet van die grote eitjes hoor... Al zitten er 200 onder je glaasje, dan krijg je die ook geteld. Je moet alleen ff structureel door je sample heen 'scrollen'.
Waarom zou je het op het ei nauwkeurig willen weten? Immers weet je niet of je mestbal in the first place exact representatief is voor de rest van de darm... Ik peil gewoon zo nu en dan om te zien of er gekke dingen aan de hand zijn (of na ontworming bijvoorbeeld). Aanvankelijk deed ik het maandelijks (vanwege dat ene paard dus). Tegenwoordig doe ik het veel minder vaak omdat ik een redelijk beeld van het aantal eitjes door het jaar heen heb, per paard. Het is aardig constant tegenwoordig.

Goed plan Als je geen jonge paarden hebt vind je vooral 2 soorten eitjes; de cyathostominae en de strongylus vulgaris (vooral de 1e genoemde eigenlijk, als het goed is). Als je hierop googelt vind je al leuke plaatjes...

Ik vond het erg leuk om te doen ook die cursus. Het waren 2 dagen (in 2 weekenden). De 1e x lag de focus op het onderzoek zelf, de techniek en de eitjes. De 2e dag meer op weidemanagement. Iedereen neemt ook een sample van z'n eigen paard mee. "Helaas" zat er in het mijne niks.

Nils Vellinga schreef op zaterdag 10 maart 2012, 23:16:

Stiekemerd Mooi dat je dat gedaan hebt!
Precies wat ik bedoel. Het gaat niet om exacte aantallen, maar om een (het liefst zeer regelmatige) indruk. Hoe representatief is dat ene monstertje dat je neemt!!?? Er komen dus per paard verschillende resultaten terug. Als je dan maar 2x per jaar bijvoorbeeld peilt kun je er net lelijk naast zitten als je fout in die drol hebt zitten vissen.
Als je vermoedt dat wormen mee kunnen spelen zou ik zeer regelmatig een mestonderzoek doen. Zodat je zeker weet dat je een goed beeld krijgt. Slechts 1x meten met lange tijd ertussen is naar mijn mening niet betrouwbaar genoeg.
Klopt als een bus. Hier fluctueert het ook het jaar door met een maximum in het voorjaar (het ene paard heeft ook een groter maximum dan het andere).
Ben het hier volledig mee eens! Het beste doe je het inderdaad lekker zelf. Zo moeilijk is dat niet. Het probleem ligt in je sample. Dat ministukje mest dat je opstuurt is wellicht niet eens representatief voor die enorme hoeveelheid mest in die darm omdat je net ff fout hebt zitten vissen in die drol.
Zelf meng ik van 1 hoop van verschillende plekken de mest door elkaar eer ik die 2 gram afmeet.
Ik heb gisteren een bodemmonster van de weide naar het laboratorium gebracht. Die zeiden me iets soortgelijks te doen. Neem 15 tot 20 samples per hectare grond en roer daarna de boel door elkaar en weeg 300 gram af... Het betrof hier 3,5ha., en een leuke wandeling over de wei
Je neemt hiervan ook niet 1 schepje van 1 plek mee en baseert daarop je mening voor de bemesting van de hele lap grond!
DA? wat betekent dat hier?

Nils Vellinga schreef op zondag 11 maart 2012, 12:29:

Dat denk ik dus wel. Ik denk dat daar die verhalen vandaan komen van mensen die een telling hebben laten doen en waarvan het paard toch een (flinke) worminfectie had.
Tja, dat zeg jij. En 1000 is dan wel in een extreme hoeveelheid meer...
Dat is toch wat ik zeg; je wil een globaal beeld van het hele oppervlak. En daarom stuur je niet alleen grond van 1 plekje op. Ik heb hier verschillende stroken begroeiing op m'n weide. Een strook waar relatief veel zuring staat, een stuk met veel klaver, een strook met veel "van die mooie blauwe bloempjes waarvan ik de naam niet weet" etc. M'n wei varieert nogal qua begroeiing en qua kruiden die zich erop bevinden.
Steek ik m'n schep alleen tussen de zuring in de grond, dan denk ik niet dat dit een globaal beeld van de hele wei geeft.