Ik heb zelf een paard met witte neus. Hij smeert er zelf veel aarde etc. op en dat helpt. Maar als hij toch zijn neus verbrand smeer ik die 's avonds als hij op stal gaat (moet hier ivm diefstal etc.) sudocreme op. Dan is het de volgende dag weg. Wat ook een factor schijnt te zijn is de dauw op het gras in combi met zon werkt dat als brandglas.

preventief doe ik eigenlijk niks. Avond van te voren heeft geen zin en voordat ze de wei in gaan (ong. 5:30) is mij te vroeg. Halsters etc. wil ik ook niet om hebben.

iss schreef op vrijdag 7 juli 2006, 20:23:


Het zou kunnen dat er bepaalde voedingsstoffen ontbreken in je grond en dus in het gras. Misschien kan je beter eerst een grondmonster laten analyseren voordat je je paarden er langer op zet. Laat dan ook meteen bloed prikken bij je paarden om te zien of die ook iets missen.

Daarnaast kan je in elk geval proberen om te zorgen dat er altijd wat te knabbelen is, hoe armer dat voer is wat energie betrefd hoe beter. Vervang bv een deel van het hooi door voederstro (=haver of gerstestro) dat heeft weinig energie, maar veel ruwvezel. Een deel van het obsessieve eetgedrag komt nl ook voort uit het idee van het paard dat er niet genoeg is, dus moet je eten zodra je de kans hebt.

Dat is goed nieuws.

Waar haal jij trouwens de spelt vandaan? en wat kost het ongeveer?

Om even de knuppel in het hoenderhok te gooien:

Moet je niet eerst voor jezelf duidelijk hebben of de kwaliteit van leven voor dit paard nog zo hoog is dat het zoeken naar een behandeling nog zin heeft? En als je besluit om te behandelen stel dan voor jezelf vast wat voor doel jij hebt met behandeling van je paard. Pijnvrij zijn? Of weer rijden/mennen/etc.?

Ik denk dus dat je hier niet alleen moet kijken naar wel of niet deze behandeling geven, maar of :

1. inslapen.
2. waar nodig pijnstillers geven, weidegang en met natuurlijke bekapping doorgaan en kijken waar je uitkomt.
3. naar de kliniek sturen.

Wat de Strasser behandeling betreft:
Naar mijn menig is 3 maanden pijn zonder garanties iets waar ik voor mijn paard niet aan zou beginnen. Ook omdat je een paard niet kan uitleggen waarom hij pijn moet hebben. Voor 1 behandeling hechten, operatie, etc ok. Maar dit gaat maanden door en bij elke behandeling zal het waarschijnlijk weer even meer pijn doen.

Margot van Lare schreef op maandag 14 augustus 2006, 11:46:




Ik heb het bij optie 2 niet over strasser, maar over het natuurlijke bekappen wat nu al bij dit paard gebeurt. Dan wordt er niet in de zool gesneden en heb je dat probleem dus niet.

Ans Jondral schreef op maandag 14 augustus 2006, 14:02:

>

Voor mij is het de afweging kwaliteit van leven boven kwantiteit. En dan eerst nog de vraag kan het paard nog als paard rondlopen? Dus geen pijn, wei, vriendjes, keertje sprintje trekken, misschien wandelingetje, etc. voor de afwisseling. En is het paard daar happy mee?

Daarna pas komt de vraag over bruikbaarheid en wat ik er nog mee kan. En als dat niks is, en ik het paard niet kan houden is de kans heel groot dat het een enkeltje slager of spuit gaat worden. Waarom? Heel simpel. Ik ben er verantwoordelijk voor het welzijn van mijn paard. En dat betekent ook dat je de verantwoordelijkheid van een ziek dier niet aan iemand anders overlaat die een leuk verhaaltje ophangt en vervolgens het dier het handelaarscircuit ingooit met een lading dope om hem aan de gang te houden.


Nee, operaties zijn zwaar, zeker voor een dier dat je niet kan uitleggen waarom het pijn doet en dat hij nu XYZ allemaal niet mag.


De beslissing nemen om de operatie uit te laten voeren ligt nog altijd bij de eigenaar, die moet danook goed doorvragen wat er gaat gebeuren, wat de kansen zijn, etc.
En beslissen wat voor het paard het beste is. Niet opereren omdat de eigenaar geen afscheid kan nemen, maar omdat de operatie het paard een betere kwaliteit van leven zal geven. En dan nog moet je zeker weten wat het voorland voor je paard is tijdens de revalidatie en of je dat wil meemaken.

En nee dat zijn geen makkelijke beslissingen. Ik heb ze gelukkig nog niet hoeven nemen, maar ik heb ook met een kreupel paard getobt. En toen wel gezegd : als het aan het eind van het weideseizoen niet duidelijk verbeterd is/ over is gaat hij weg (slager) verkopen kan niet, en ik hoor teveel verhalen over zgn. weidemaatjes die verkeerd terecht komen.

Ik heb dit paard gelukkig nog steeds en ben er erg happy mee.

Ans Jondral schreef op maandag 14 augustus 2006, 15:50:


Sterven is helaas niet het ergste wat een levend wezen kan overkomen.


Kwaliteit boven kwantiteit stellen. Geldt ook voor alle levende wezens, maar doodgaan is in de medische wereld eigenlijk verboden. Hoewel dat is sommige gevallen wel het beste is. En ja, dat is een heel moeilijke beslissing en dat moet het ook zijn. Toch is dat ook een verantwoordelijkheid die je als eigenaar hebt en niet opzij mag schuiven omdat jij het niet leuk vindt.

2 redenen :
1. Ik weet zeker dat ik er vroeg of laat toch weer op stap of er op een andere manier teveel mee ga doen.
2. Ik kan geen 2 paarden onderhouden, dus als weidemaatje voor mijn rijpaard is geen optie.

En nogmaals : Sterven is niet het ergste wat een levend wezen kan overkomen. Vraag dat maar aan de Dierenbescherming of aan iemand uit Congo/Rwanda/Bosnië/Kosovo om maar even een paar landen op te noemen waar het vernisje beschaving een tijdje overduidelijk afwezig is geweest.



Zie hierboven

Voederstro is zover ik weet haverstro of gerststro, dit wordt ook wel aan het jongvee gevoerd. Tarwestro is als bodembedekking geschikt, maar de paarden eten het niet graag (tenzij er niets anders is natuurlijk).

marjolijn schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 13:38:


M.a.w. pas de theorie aan aan de hoef ipv de hoef aan de theorie.

Doe ik met mijn paard ook. Tenslotte moet hij erop lopen!

Wil schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 23:03:


Er zijn op dit moment veel paarden met tranende ogen. Waarschijnlijk brengen de vele vliegen iets over. En de vliegen irriteren de ogen zowiezo al.

Ans Jondral schreef op woensdag 23 augustus 2006, 8:43:


Verharen gebeurt in eerste instantie als reactie op korter of langer wordende dagen. De mijne begint al in januari! met de nwe zomervacht En gaat dan in etappes door tot ong. april/mei. Zo eind augustus begint hij weer voor de winter.

Ik zou me dus geen zorgen maken over de ontwikkeling van de wintervacht. Die wordt ook gedeeltelijk bepaald door de omstandigheden in de eerste winter (dus als jaarling) en de genetische aanleg. Daarnaast kan een paard de vacht nog tot ergens in november/december aanpassen aan de omstandigheden.

De dikte van de vacht zegt lang niet alles over de warmthoud capaciteit ervan trouwens. Sommige paarden hebben een berevacht en hebben het koud en anderen met een veel dunner vachtje hebben nergens last van.

Jelle schreef op donderdag 24 augustus 2006, 19:26:


Laten scannen zodra de zwelling weg is. Dan kun je inschatten hoe groot de schade is.
Rustige beweging zorgt ervoor dat het nieuwe weefsel zo sterk en functioneel mogelijk wordt. Rennen, abrubte bewegingen en korte bochten vermijden. Dus alleen op weitje/paddock. Vriendje ernaast in elk geval in zicht. Meerdere keren per dag korte stukjes stappen aan de hand op het harde helpt ook, maar wel in haar tempo. Afspuiten/koelen na het stappen.
Peescompositium kan helpen.

Neem hier veel tijd voor! Je paard zal waarschijnlijk binnen een paar weken op het oog beter zijn, maar de pees zelf is dan nog lang niet genezen. Daarvoor heb je een scan nodig. Reken op 6 maanden tot een jaar voor het herstel.

Sterkte en Succes

gabriella van asselt schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 9:37:


Kloppen alle "verbindingen" luchtpijp slokdarm etc. wel? Lijkt wel alsof er daar iets niet verkeerd zit?


Frisse lucht is altijd beter, voor de kou hooi (of aangezien dit een shet is haver/gerste stro) voeren. Wel droog houden en als dat niet kan met een schuilhok, dan toch een waterdichte deken erop. Liever inpakken dan binnenzetten.

De traanoogjes kunnen ook van de vliegen komen. Er zijn heel veel paarden met dat probleem nu. Andere mogelijkheid is verstopte traanbuis, daarvoor kan je zinkzalf smeren (advies mijn DA) en als dat niet wil helpen kan de DA de boel doorspoelen, maar daar is wel lichte narcose voor nodig.

Verder weerstand opbouwen en toch proberen zo goed mogelijk conditie te kweken.

Wil schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 13:08:


Op de site van de paardendrogist staat dat de verhouding voor paarden 2:1:1 moet zijn. En dat Lijnzaadolie de verhoudingen 3:1:1 heeft. Om die verhouding goed te krijgen wordt geadviseerd om dit samen met bv zonnebloemolie te geven.