Risah schreef op vrijdag 19 oktober 2007, 10:02:


Geef de zool de kans om te recupereren en laat een "klein" randje hoefwand staan , check je weide goed op eventuele scherpe voorwerpen zoals spijker , glas en dergelijke .Zoals Christel aanhaalt één klein scheurtje waardoor bacterien kunnen binnendringen is voldoende . Heb hier ook zo'n gevalletje staan, drie dagen regen en dan een wandeling op het verhard !Eén klein scherp steentje en je heb het vlaggen ! Enige oplossing is zorgen op kortere termijn voor hardere hoefzolen (die verharde paddock zal al enige verbetering brengen )OF als overgang hoefschoenen . Ik ga een kiezelbad aanleggen met ronde kiezels een meter of drie rond hun drinkbak dus eigenlijk een gecontroleerd risico nemen ipv van de scherpe gebroken steenslag die je buiten vaak tegenkomt .Kijk naar michiel zijn "blote pote" experiment! Moest hij constant in een natte , zachte omgeving gelopen hebben zou hij zachte ,weke voeten kweken . Eén contact met harde scherpe ondergond kan dan voldoende zijn .Een mensenvoet en de vorming van eelt is in grote lijnen te vergelijken met een paardevoet .

Piet schreef op vrijdag 19 oktober 2007, 12:10:


Wel ik probeer zo geleidelijk mogelijk op te voeren , hun water staat erachter en dagelijks gaan de twee ruinen dan toch een keer of twintig ,dertig over een strook van drie meter op en drie meter af . Dus das 6M X 20 = 120M/dagelijks .Dacht daar mee te beginnen ? Of klopt er iets niet ?

Piet schreef op vrijdag 19 oktober 2007, 12:32:


Hey das een gedacht maar dan ga ik ze wel klimijzers moeten geven om aan hun water te kunnen .

Nick Altena schreef op vrijdag 19 oktober 2007, 12:39:


Mooi.... we zijn iig. al zover dat je eindelijk toegeeft dat

Neen Nick ik zeg net indein de precies omstandigheden waarin de pijnprikkel word gegeven wegvallen het trainingsresultaat weg valt !

Misschien dat het daarom ook nog steeds en al eeuwen lang

Juist, net omdat het de makkelijkste weg is naar nul resultaat duurt het voor sommige eeuwen om in te zien.

Piet schreef op vrijdag 19 oktober 2007, 13:14:


Bij sommige wedstrijden liep ik nog al is blauwe plekken (kneuzingen ) op. Deze kregen vervolgens alle kleuren van de regenboog en verdwenen na een min of meer korte periode van gevoeligheid .Als een paard bvb op je teen staat krijg je een prachtige blauwe teennagel die ,indien ernstig genoeg gekwetst, uitvalt/uitgeduwd word door de onderliggende nieuwe nagel . Er is sprake van een zware kneuzing zonder daarom ontsteking ! Denk dat het volledige scala van kneuzing ook in een paardevoet kan voorkomen . Van verkleuring tot uitvallen /wegduwen van het "te erg" gekwetste gebied ! Dus kneuzing zonder perforatie is geen uitzondering echter een kneuzing veroorzaakt DOOR een perforatie kan ook . Nu word vreemd weefsel door het lichaam uitstoten door vorm van etter pus enz maar als de kneuzing meer aan de opp ligt hoeft dit toch niet te gebeuren en kan de kneuzing gewoon uitgroeien ? Wat mijn stelling is :

Als een kneuzing maar diep genoeg ligt ,het lichaam hierop reageert door het dode weefsel naar buiten toe te duwen door middel van ontsteking dus etter pus ed. Omdat uitgroei niet mogelijk is. Een kneuzing in de opperhuid groeit gewoon uit en word een gaatje/spleet/crack in de hoefzool of wand ?