Diaan schreef op dinsdag 24 juli 2007, 1:29:

Dat kan de dierenarts je het beste vertellen. Die heeft het paard gezien, de pees gevoeld, de scan gemaakt en de schade beoordeeld. Belangrijk is in elk geval dat je bodem hard en egaal is en dat je -zeker in draf- zo weinig mogelijk bochten nog maakt. Die zware bakbodem zou ik de rest van het paardenleven vermijden, want o, o wat is dat slecht voor de pezen.

Vergeet niet dat daar waar de oude blessure zat, het weefsel altijd zwakker zal zijn. Het komt nogal eens voor dat vlak naast de oude blessure een nieuwe ontstaat.
Ook als je paard helemaal genezen zal zijn, afhankelijk van de aard van de blessure kan dat alles bij elkaar 6 to 12 maanden duren, blijft het belangrijk om die harde bodem in je training mee te nemen. Dat geldt ook voor paarden die nooit een peesblessure gehad hebben trouwens. Als je regelmatig traint op harde bodem, worden de pezen staalhard en is de kans op blessures kleiner.

Hester Schollmeijer schreef op dinsdag 24 juli 2007, 13:15:


Bedoel je met dat het goed gaat dat de white line disease is verdwenen?

marianne laenen schreef op maandag 23 juli 2007, 15:11:


Misschien ook moet je de witte lijn niet in milimeters willen meten, maar kijken naar de relatie tot de hele hoef. Ik kan me bv voorstellen dat Apaches hoeven een andere diameter en massa hebben dan de arabische hoeven van de voorbeeldpaarden van deze cursus.

Je bedoelt dat hij zijn voeten onvoldoende optilt?

Een goede smalle witte lijn is geen garantie, niet eens een voorwaarde voor berijdbaar zijn, weet ik uit eigen ervaring.

Knie-actie heet dat. Kost meer energie dus niet zo slecht als je hem wil laten afvallen!