Monique Meijer schreef op donderdag 12 juli 2007, 20:48:
> Indy en ik hebben net een fijne wandeling gemaakt, samen een
> heleboel interessante dingen bekeken en geprobeerd de partytent
> van de buren te slopen, die tot haar schrik echter wraak nam

> Bedankt voor jullie meedenken en steun!
>
> Groeten,
> Monique
Mooi verhaal Monique
Soms is het doodgewoon heel lekker om te weten dat er niet meer inzit dan dat er nu is. Nu hoef je niet meer te veel te vragen en te twijfelen of verwachten omdat je nu weet wat er is. Je hoeft niet meer aan jezelf te twijfelen en niet meer aan Indy. Die stap is het grootste.
Het is een heel ander traject nu, met legio mogelijkheden. Je kunt gaan spelen met takken, ballen wandelingen maken etc. Ik ken een verhaal van iemand met een IJslander die helemaal naar Frankrijk is gelopen met haar paard, met clickeren had ze het paard ook veel dingen geleerd, ze kon zelfs op een toetertje blazen of bijten, in ieder geval gaf dat toetertje geluid.
Ik denk dat je hele demo s kunt geven met Indy wat voor leuke dingen je kunt doen met een paard dat met 'pensioen' is.
Ik besef me wel dat het verwerken niet van de ene op de andere dag gaat hoor. Met Falk vind ik het soms ook nog steeds moeilijk.
Met Brella beginnen we nog maar net, die is zo grappig als de pest, dat duurt jaren voor ze zover is als Falk.
Sterkte Es