Een vraag over 'onze' jonge haflinger van 3 jaar. We hebben hem bijna 2 weken nu. Net voordat hij kwam is hij gecastreerd. Helaas hebben we nu ontdekt dat hij kreupelde of beter gezegt iets doorzakt met z'n achterbenen. Iets wat ik al dacht te zien voordat we de beslissing hadden genomen om hem te kopen. De eigenaar dacht dat dit kwam van de onregelmatige weide. Heb hier helaas verder geen aandacht aan besteed (dom!) maar afgegaan op wat hij zei in goed vertrouwen. Is namelijk een vriend van ons + dat iemand met veel kennis van paarden (zegt men) het ook niet gezien heeft. Kleine aantekening; de pony kan zonder probleem terug.

Nu is de castratie op zich goed verlopen alleen is het gaan ontsteken, daarom penicillinekuur. Dacht hem toen weer te zien kreupelen wat de dierenarts bevestigde + het advies hem direct terug te doen.

Maar ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan + emoties van de kids die binnen 2 weken "verkocht" waren aan deze schat.

Nu kan ik vragen wat het kan zijn, wat de reden is van de kreupelheid maar denk ik het advies zal zijn 'ga naar een dierenarts'. Wil toch enige advies vragen wat te doen nu.
Heb er al iemand bij gehad met enige kennis van zaken, heeft z'n achterbenen goed bevoeld. Er zit inwendig littekenweefsel. Heeft namelijk als veulen in draad gezeten, een ernstige draadwond rondom. Maar hij denkt dat de kreupelheid daar niet direct vandaan komt. Zit hoger, zakt iets door en loopt niet krampachtig of stijf.

Wat zou dit kunnen zijn..? Is dit iets wat niet beter wordt en levenslang is. Nogal wat vragen die ik toch hier even neer wil leggen in de hoop op een reactie.. eventueel advies. Heb de neiging om deze pony een kans te geven.. of dat verstandig is weet ik niet.

Vr. gr. Aafke

Zakt hij niet 'gewoon' door omdat hij last heeft van die ontsteking na de castratie? Of heb je het idee dat het in het been of de heup zit?
Het zou kunnen dat de banden van de achterknie niet sterk genoeg zijn.
Maar daar kan ik zo absoluut niks over zeggen. Daar zou je echt een dierenarts naar moeten laten kijken. Echter wil dat wel eens een reden zijn waarom paarden achter iets 'doorzakken'. Ook kan het een lichte zenuwstoring zijn. Doe eens het volgende testje: kruis zijn achtervoeten, zet dus het ene voetje voor het andere langs naar de andere kant waardoor de ene voet rust tegen de andere. Hersteld hij direct? Dan is er hoe dan ook niks met de coordinatie achter. Doet hij dat niet? Duw dan eens tegen zijn achterhand vanaf de zijkant... alsof je hem om wilt zetten. Hersteld hij nu goed? dan is er niks om je direct zorgen om te maken. Doet hij dit niet? dan is er zeker is mis in zijn coordinatie achter. Dit zou een zenuwbeknelling kunnen zijn. Vaak zit deze beknelling in de bovenste 2 wervels van de hals. Het kan zelfs ontstaan door een keer uitglijden als veulen... en er is niks aan te doen.
De te slappe/lange banden bij het kniegewricht zijn in sommige gevallen op te lossen. Maar dat is allemaal afhankelijk van de oorzaak en de ernst van de zaak. Soms is het al op te lossen door anders te bekappen of een training om de banden sterker te maken. Soms is een operatie nodig.

Nogmaals. Ik kan absoluut niet zeggen wat je paardje mankeerd. Ik kan je alleen het bovenstaande als informatie geven voor mogelijke oorzaken van de kreupelheid.

Nou moet ik hier nog even bij vermelden dat mijn haflinger dat wij hem net hadden (4 jaar) ook erg veel kreupel was. Hij is naar mijn idee (achteraf) gewoon te veel belast. iets dat vooral zulke paardjes op jonge leeftijd echt niet kunnen hebben en juist wel vaak gebeurt. Laat je hoe dan ook niet misleiden door het robuuste uiterlijk van deze paardjes. Ze zijn pas laat volgroeid en bovendien vaak overbouwd ook waardoor ze heel makkelijk een verkeerde houding aan nemen.

Malenka schreef op zondag 8 juli 2007, 22:55:


Het punt is dat ik het hem ook heb zien doen (voordat hij hier was) maar de eigenaar zie dat het kwam van de ongelijke weide. Heb ik het dan achteraf toch goed gezien?


Dat is wat een zeer goede kennissen (met wel kennis van paarden) ook zei. (Eigenaren www.staldebonteruiter.nl waar onze meiden rijden) 'Losse' knieën noemden ze het.

In stap loopt hij goed, doet het vooral in draf. Zakt weg in z'n knieën vooral het been dat niet in het draad heeft gezeten 2 jaar geleden.


Het advies van de dierenarts was na gewoon kijken (geen foto's etc.) terug doen.


Die optie van het 'uitglijden' is goed mogelijk in de zin dat meneer gigantisch geworsteld heeft in het draad als veulen toen hij vast zat met z'n achterbeen.


Mijn echtgenoot wil geen kosten maken (helaas) Paarden is niet 'zijn ding' alhoewel hij best moeite heeft met wat er nu aan de hand is met dit beestje. 't Is in twee tijd een schat geworden, heel handelbaar en eerlijk. kwam uit de weide en er was nog totaal niets mee gedaan.
Hij loopt nu braaf mee aan het touw, luister naar 'ho' en 'terug', geeft voetjes, overal mag je hem borstelen. Meer hebben we ook nog niet gedaan.


Heb het één en ander toegevoegd wat het natuurlijk niet gemakkelijker maakt om zomaar een diagnose te stellen.


Hij kan m.i. amper overbelast zijn in de zin van 'werk'. Alleen misschien in de zin dat tijdens de herstel periode van de draadwond hij z'n andere kant alleen is gaan gebruiken om het pijnlijke been te ontlasten en dit een gewoonte is geworden..??
Overigens is hij niet robust, 't is een fijn gebouwde haflinger.

In ieder geval bedankt voor je reactie!

Vr. gr.
Aafke

Aafke schreef op maandag 9 juli 2007, 9:07:


Overigens, als belangrijke note.. ze noemden dit als optie, niet als diagnose (voordat dit misschien verkeerd begrepen zou kunnen worden)

Aafke schreef op maandag 9 juli 2007, 9:30:


Het komt wel vaker voor bij jonge paarden dat ze slappe of losse knieën hebben. Dit heeft niets te maken met overbelasting, maar met jongheid, jeugd. Sommige rassen, zoals friezen hebben er een handje van. Een dierenarts kan die diagnose stellen. Wat je er zelf aan kunt doen zonder dat er een dierenarts bij is geweest, is veel rechtuit stappen met het paard, ernaast wandelend. Heuvels als het even kan. Geen krappe bochten en zeker nog geen werk in de bak omdat je daar heel vaak een bocht tegenkomt.
Zo maak je de banden om het kniegewricht sterker zonder er veel druk op te zetten.

Christel Provaas schreef op maandag 9 juli 2007, 13:06:


Dit geeft min of meer weer hoop. Toch een dierenarts gebeld, een ander dit keer (gespecialiseerd in paarden) Komt morgenvroeg.

Als het dit blijkt te zijn is stappen aan de lange longe in de weide dan ook een optie..?

Aafke schreef op maandag 9 juli 2007, 22:02:

Beter ernaast. Aan een lange longe loopt het paard toch continu gebogen/gesteld op een cirkel met dus altijd ongelijke druk op de benen. Bij slappe knieën is het voorwaarts lopen risicoloos sterk makend, bochten vereisen zijdelingse belasting en lokken het 'wegglijden' makkelijk uit. Hoe krapper de draaicirkel, des te zwaarder de belasting die je juist uit de weg moet gaan. Als je wei groot genoeg is en je wil niet alle meters zelf ook lopen, zou je een longeerlijn kunnen overwegen, waarbij je zelf ook een cirkel stapt en daardoor zijn cirkel zo groot mogelijk maakt. Of: een stuk rechtuit, flauwe bocht, stuk rechtuit, zoiets.

Is het paard nog niet verkeersmak dat je de weg niet op kunt? of heb je geen gelegenheid daartoe? Beweging op harde ondergrond is erg goed voor weefsels als pezen en banden!

Christel Provaas schreef op maandag 9 juli 2007, 22:43:


Ok, dank je.


Hij is net twee weken bij ons. Is nog nooit iets mee gedaan, komt 'blanco' uit de weide, net gecastreerd, lief, eerlijk, niet bang aangelegt.. maar met pit. Durf pas met hem langs de weg wanneer ik me zeker genoeg voel dat ik hem in de hand kan houden.

Aafke schreef op dinsdag 10 juli 2007, 7:43:


Wanneer weet je dat?
Wandel naar een weg toe. Laat haar grazen in de buurt ervan. Mogelijk dat ze reageert als er een fiets, brommer, auto enz. langs komt.
Ga elke oefening een stukje dichterbij en weer terug voordat ze het echt eng vindt.
Kijk naar het verkeer, reageer er niet op door haar bv stevinger vast te pakken. Doe alsof het net zo belangrijk is als een vogel die overvliegt, kijk niet naar haar als ze reageert. Jij bent de leider, jij zegt dat het niks is om bang voor te zijn.

Piet

Dierenarst is geweest. Zeer grote kans dat het "gewoon" een 'losse knie' is. Met name links. Door training is er een grote kans dat het beter zal gaan volgens de dierenarts.

Nu nog overleg met m'n man + de oude baas over 'hoe nu verder'.

Piet schreef op dinsdag 10 juli 2007, 8:18:


Wat betreft de weg, een drukke Rijksweg durf ik dat nog niet aan. Ik ben tot nu toe nog niet echt de leider. Hij heeft de afgelopen 2 weken net even iets teveel meegemaakt qua dierenartsen (die hij op afstand lijkt te ruiken) Op die momenten ben ik ook helaas nog niet in staat hem bij me te houden. Balen!

Mede door de castratie en het vangen in de weide daarvoor (waar wij niet bij waren, maar wel het één en ander van hebben gehoord) heeft hij naar mijn gevoel nogal een vertrouwensbreuk opgelopen.

Misschien één van de meest onverstandigste keuzes die ik ooit heb gemaakt... maar ehhhh... heb Winsor gekocht. Hij blijkt twee jaar te zijn i.p.v. drie. Geen idee wat dit in de toekomst gaat worden......

Aafke schreef op vrijdag 27 juli 2007, 15:26:


Aafke gefeliciteerd met de pony.
Dit is toch de pony met de losse knie?
Komt vaak helemaal goed hoor als ze wat sterker worden. Ik heb er zat gezien die dit hadden en als de spieren etc wat sterker worden hoeft het geen enkel probleem te zijn.

Es

Aafke schreef op vrijdag 27 juli 2007, 15:26:


Nee, is geen onverstandige keuze. Ik feliciteer je.
Je hebt een dier een goede plek bezorgd. Iemand moet er toch voor zorgen?
Het is nu mogelijk het goed op te voeden en om er verstandig mee om te gaan. Een geweldige kans om veel te leren

Piet

Esther schreef op vrijdag 27 juli 2007, 15:56:


Idd, de pony met de losse knie, emotioneel nogal wat meegemaakt de laatste weken en het woord 'slacht' is met enige regelmaat voorbij gekomen.

Ik hoop idd dat alles goed komt, persoonlijk houd ik rekening met het feit van niet.. maar ook dan zijn er mogelijkheden te over om van elkaar te genieten.

Piet schreef op vrijdag 27 juli 2007, 16:25:


Dank je Piet. Het heeft nogal wat strijd gekost.. aan allerlei kanten (dwars tegen bijna alle adviezen in deze keus gemaakt) waarbij zweet en tranen op een bepaald moment bijna de overhand kregen.

Het dier heeft een goede plek, zal goed voor hem zorgen en bij vragen weet ik inmiddels de weg te vinden naar dit forum.