Ans Jondral schreef op dinsdag 5 juni 2007, 19:10:

De achterhand recht achter de voorhand zetten, wat blijkbaar Pareli doet -maar ik ken de man zijn methodes niet- lijkt mij een soort paard achter de wagen spannen. De motor zit toch achterin? als het goed is? net als een motorboot? Dan lijkt het mij in het rechtmakingsprces zinniger om de vh voor de ah te plaatsen dan andersom. Andersom blijft m.i. slechts duwend corrigeren, daarbij uitgaand vd kracht van de voorhand.
Tja, en als ie al recht loopt, heb je daar allemaal niets mee te maken en kun je gewoon fijn van achter naar voren rijden, achter de neus aan. En zijgangen beoefenen, zoals het beinvloeden van de achterhand naar opzij. Eerder niet.

Christel Provaas schreef op dinsdag 5 juni 2007, 20:44:


Hmmm, Chris Irwin verteld eigenlijk het zelfde als wat Parelli doet.
De achterhand naar de voor hand zetten, je zou niet moeten 'trekken' aan het hoofd, maar het hoofd 'blokkeren' en de achterhand sturen.
Mijn engels is niet bijster goed, maar dit was zo ongeveer wat ik er van begreep.


Precies, en het roer zit achter, bij de motor


Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op woensdag 6 juni 2007, 0:17:


Chris Irwin verteld eigenlijk het zelfde als wat Parelli doet.

en Debodt en de rest en nog zovelen voor hun alleen NU is het DE waarheid .

Ans Jondral schreef op dinsdag 5 juni 2007, 19:10:

.> En om het een beetje simplistisch uit te drukken: Een voorhand

Een hoofd opzij trekken dmv de teugels is makkelijk ja, maar daarmee haal niet de hele voorhand over, die kan nog steeds de tegenovergestelde kant opgaan. Achterhand opzij "duwen" is echt véél makkelijker, dunkt me
Caatje

Caatje schreef op woensdag 6 juni 2007, 10:17:


Hey !!!!! iemand die reageert .Yep volmondig akkkoord , probeer maar eens een voorhand opzij te treken dwz de schouders dus he niet de hals of nekpartij

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 6 juni 2007, 1:38:


En waarom is het plots de waarheid?
Omdat het meerendeel van paardhobbelend België en Nederland met manegeverleden, er überhaupt nog nooit van gehoord heeft.
En omdat De Bodt het in hapklare brokjes klaarlegt voor die doelgroep. (moi, incluis )
Dat het al sinds een eeuwigheid netjes in dat scala staat en dat iedereen die beter dan de gemiddeld op een knol kan zitten er mee bezig is, wordt toch ook niet ontkend? (Volgens mij staat het scala zelfs op Adb z'n site.)
Maar als ik het goed heb, komt rechtrichten pas na ontspanning en aanleuning (correct me if I'm wrong) En wie komt daar tegenwoordig nog aan toe? Ikke ni ze. Ik zou daar met mijn paard in die volgorde nog niet eens aankomen, al zou ik het willen. Want om een paard ontspannen met een constante aanleuning rond te kunnen sturen, kruipt toch wel tijd en oefening in. Maar als je dan een paard hebt dat na enkele uurtjes rondhobbelen kreupel is, kan je het wel vergeten.
En dàt is nou net wat De bodt doet. Hij zet dat rechtrichten op nr 1 voor het scala zodat je überhaupt aan dat programma kan beginnen en maakt het berijpbaar en simpel voor ruiters die volgens dat scala eigenlijk nog niet ver genoeg zijn om het te kunnen.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 6 juni 2007, 10:49:


Ben ik even volmondig mee akkoord hoor. Ben er alleen een beetje moe van de "dressuurmatige" benadering in oneindige herhaling af te branden. Mijn libra-idee is er uit ontstaan indertijd, als een bitloos-variant waarmee "constante aanleuning" in uiterste lichtheid mogelijk is maar welke slechts cues toestaat, geen fysieke "overtuigingskracht" (tenzij je werkelijk heel kundig bent en dat met een instabiele libra in evenwichtigheid kan; soit, dan heb je het denk ik niet nodig toch?)

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Caatje schreef op woensdag 6 juni 2007, 10:17:


Mmm, Jij hebt ook weer gelijk. Ook al vraag je een stelling voorhand kan inderdaad nog steeds de andere kant uitgaan. (Maar dat achterhand opzij duwen, makkelijker is, vind ik nog altijd niet)
Maar dat los je dan weer anders op (ik toch, Christel jij ook?), door gewoon je hele paard de andere kant uit te sturen.
Dus als je bijvoorbeeld afwend naar rechts, en paard valt weg over buitenschouder naar links, gewoon stelling naar links en het hele paard erachter aan naar links sturen. Op een bepaalde moment kan je paard niet anders dan zich recht maken in die beweging en op de moment stuur je hem weer in de wending naar rechts.
Dan rijd je wel hele rare lijnen (zigzaggend) maar dat is dus eigenlijk wat ik bedoel met die vierkanten (die in het begion eigenlijk dus ook niet echt vierkant zijn) en als de rechte lijnen lukken, dan pas cirkels.

Christel Provaas schreef op woensdag 30 mei 2007, 17:50:


Is toch ook logisch.. met contact rijden betekend niet dat je je paard tilt, maar dat je een lichte druk voelt.. (denk aan het gewicht van een glas cola in je handen:) ). En dat geld bij mij voor zowel met als zonder bit..

Zo heb ik het ook geleerd, zo pas ik het toe en het werkt voor mij. Valt het paard op één schouder, dan stuur je hem simpelweg van die schouder af.
Ik heb geen behoefte meer om me te verantwoorden voor hoe ik paard rijd, laat iedereen vooral lekker blijven rijden zoals ie het zelf het beste vindt.