Ans Jondral schreef op woensdag 30 mei 2007, 16:33:
> Esther schreef op woensdag 30 mei 2007, 12:28:
> 
>> Eva Saegerman schreef op woensdag 30 mei 2007, 12:06: 

> En al die bitloze optomingen zijn zo vrijblijvend. Tuurlijk
 > valt er leuk mee te sturen maar over het algemeen niet gemaakt
 > om met constant contact te rijden. En dat is nou net, wat ik
 > wel (moet) doen.
Tja, tis maar wat je van het dier heb kunnen leren.
> Verder zijn voor mij m'n handen nogal belangerijk om te voelen
Je hebt nog meer om mee te voelen toch? Je zit niet op een houten stoel hoop ik.
> of paard aanstalten maakt om scheef te gaan of niet en snel te
 > kunnen ingrijpen. (Of dit correct is, valt over te
 > discussiëren,maar het wordt mij nu eenmaal zo aangeleerd)
Toch niet de juiste leraar, misschien?
> En dat zijn ook weer dingen die ik mis in een bitloze optoming.
 > Het contact is gewoon niet het zelfde, minder subtiel. Als mijn
 > paard zich een beetje spant in haar kaak ofzo, dan voel je dat
 > met een bit en kan je ingrijpen. Met een bitloze optoming zou
 > ik het pas merken als ze ook haar hoofd al bewogen heeft en al
 > druk bezig is over haar schouder te gaan.
 > Ik heb dus eigenlijk een beetje schrik dat 
bitloos rijden
 > omwille van het welzijn van m'n paard, nou net negatief zal
 > uitpakken voor haar welzijn.
Vrees ik ook, als je alleen met je handen kunt voelen.
> Dit is trouwens geen pleidooi voor een bit hoor, gewoon een
 > motivatie waarom ik er zo over denk. 
 > Misschien dat iemand mijn argumenten kan ontkrachten, hoop ik
 > eigenlijk wel op. Maar ik heb het al aan zo veel mensen
 > gevraagd en altijd op m'n honger blijven zitten.
Ik heb een neefje en die wist ook honderd keer "waarom" te vragen, ook al gaf je honderd redenen.
Nils en Olly