Esther schreef op zaterdag 10 maart 2007, 23:20:
> Vanavond zat ik me eens af te vragen hoe iedereen heeft leren
> rijden en met paarden om heeft leren gaan.
> Voor mij begon het een jaar of 40 terug, als kinderen
> positiefs heeft geleerd om met paarden om te gaan en hoe er is
> geleerd om te rijden.
>
> Es
Augustus 1957, mijn jongere zusje voor op en groot gelders trekpaard, mijn oudere broer daar achter om zijn zusje vast te houden, IK daar achter op de kont van dat paard. Het paard aan de hand geleid naar de standweide, door de boer waar we vakantie vierden. Bij het afstappen ging dat lieve dier met zijn groote poten nog even op de kleine teentjes van mijn zusje staan.
Het moest 16 jaar duren voor ik weer in de buurt van een paard kwam.
Het was een Huifkartocht door Ierland, dus nog niks gereden
Nog eens 15 jaar verder mocht mijn zitvlees (wat ik niet heb
) voor het eerst kennis maken met een zadel. Eerst Engels Tradi. Een jaar later Western "Freestyle" (term bestond toen nog niet) maar bijde Instrukteurs bevlogen en consequent, met verstand van zaken (zit e.d.). Toch maar 3 jaar gedaan.
Respect voor dieren is ons met de paplepel ingegoten, (respect voor de mens is sòms nog een probleem
). Het paard heeft altijd een magische aantrekking gehad. Het jaar 2002 brengt een groote ommekeer, Olly is volwassen en aangespannen vond ie maar niks. Opnieuw zitlessen genomen, nu bij Ulrike Thiel, voordrachten- thema avonden- boeken- video's- demonstraties- (Hempfling,
Parelli, Roberts) cursussen (Voest, Schumacher) en het is nog niet goed genoeg naar mijn zin.
Nils en Olly
Warboel
