HannahFroukje schreef op maandag, 14 juni 2004, 22:29:
> (ikke)
>>> Elk levend wezen, plant, dier of mens, heeft een bepaalde
>>> straling die meetbaar is.
> (frans)
>> Ho even! Wie beweert dit? WAT voor straling? Wat wordt er dan
>> gemeten?
> Elk atoom heeft z’n eigen emissiespectrum en kan straling
> uitzenden als “aangeslagen” electronen die tijdelijk naar hogere
> banen zijn verplaatst , weer terugvallen in hun normale banen.
Ja, dat is wat er in een TL-buis gebeurt, en wanneer je stoffen in een vlam houdt (zo werken de kleuren van vuurwerk: natrium geeft geel licht, koper blauw, etc.).
Ongetwijfeld kun je de samenstelling van een mens bepalen als ie in brand staat of wanneer je er zoveel electronen op afvuurt dat ie spontaan licht begint te geven (zoals bij een TL-buis).
> Overigens spreek je me nu aan op wat ik mijn “eigen”
> werkhypothese noemde en wat ik dus niet bewezen acht (zelfs niet
> echt aannemelijk acht, ik gebruik het alleen om het beter
> werkbaar te maken voor mezelf, ik gebruik het als een “plaatje”
> om het voor mezelf beter voor te kunnen stellen).
Aha. Ok.
>> Er zijn geen "nieuwe stralingen" meer want het hele spectrum is
>> inmiddels in kaart gebracht. Alles, van geluidsgolven (lage
>> frequentie) tot aan gammastraling (hoge frequentie) is nu bekend
>> en benoemd.
> Dit neem ik met een korreltje zout hoor Frans. Er is altijd wel
> iets nieuws te ontdekken.
Nadat mensen hadden ontdekt dat geluid een golfverschijnsel is, dat radio dat ook is, evenals rontgen e.d. is men alle mogelijke frequenties in kaart gaan brengen. Er zijn geen witte plekken op die kaart meer over, we kunnen naadloos van geluid naar radiogolven doorgaan naar lichtgolven (naadloos van infrarood naar ultraviolet) , etc. etc. Er valt hier dus niets nieuws meer te ontdekken...
Net zo min als dat er op de wereld nog nieuwe werelddelen te ontdekken zijn.
> Wat de reguliere wetenschap echter NIET kan, is een organisme stimuleren om zichzelf te genezen. Je kunt wel stimulerende stoffen toedienen, processen afremmen of versnellen.
Meestal is dat ook afdoende lijkt mij.
> Maar de “levenskracht”, daar kom je nooit bij. Soms geeft dat niet, maar soms ook blijft het m.i. toch een beetje dweilen met de kraan open. Vooral bij oude mensen zie je dat. Hartaanval, hop hartpilletje erin. Hoge bloeddruk, hop bloeddrukremmer erin. Oh jee, daar wordt ze duizelig van, hop ander pilletje erin. Oh … nou krijgt ze weer hoge bloeddruk …. Er IS in de reguliere wetenschap geen pilletje om het organisme te stimuleren om het allemaal weer even goed op te pakken en zichzelf weer als organisme op de rails te zetten.
Je moet niet vergeten dat nog niet zo lang geleden, ondanks alle kennis van kruiden e.d. mensen gewoon nog niet zo oud werden. Ze worden nu WEL oud, dankzij de pilletjes van de reguliere geneeskunde. Maar uiteindelijk moeten die mensen toch uiteindelijk dood gaan, dus uiteindelijk "faalt" de geneeskunde wel. Maar is het eerlijk om dat als een "tekortkoming" van de geneeskunde te zien?
Groeten,
Frans
Warboel
