Piet schreef op zondag 18 februari 2007, 11:35:



Hoi Piet,

Oei ik was niet duidelijk. Neenee, niet straffen! met dat neus pakken! Je doet het pas als hij zelf wil, dus als hij jou pakt (uit speelsheid en dus niet uit agressie! want daar ging het over), dat je dat min of meer toelaat maar ombuigt naar 'ja ik vind jou ook zo'n lekker stuk kom hier dat ik je doodknuffel', meer zoiets. Niet dat hij eerst wegduikt om 'straf' te ontlopen en dat je hem dan met geweld vastpakt! Ik hoop dat ik het duidelijk genoeg kan vertellen.

Ik ben het belangrijkste van Parelli nog vergeten: hij zegt ergens "What should you do when your horse bites you? - Say 'Ow' "
Waarmee hij dus hetzelfde bedoelt als wat jij ook doet: niets doen. Want als je paard al gebeten heeft is het te laat, je had iets moeten doen om te voorkomen dat ie zou bijten. Parelli waarschuwt juist tegen de 'tik na de beet' omdat dat enkel een spelletje wordt (en geen leuk). Mr. Loof en Mr. Parelli denken hier volgens mij helemaal hetzelfde over! Moet wel kloppen dus.

Zelfde met de mond vol leidtouw steken, je doet het pas als hij er al een 20cm van zelf in z'n mond genomen heeft met veel plezier, dat je er dan nog 30cm bijsteekt, nu ja de lengte klopt niet zo denk ik, maar ik hoop dat het duidelijk is.

Maar je mag best aan mij twijfelen hoor Piet. Ik heb zelf ook niet zo'n uitgebreide paarden ervaring. Maar omdat ongeveer alles wat Parelli al geschreven heeft ergens in mijn hoofd zit intussen schrijf ik het hier ook wel graag neer voor jullie. Zelf 'geloof' ik hem wel, toch zeker hierin. Hij heeft immers al duizenden paarden in handen gehad, waarvan heel veel paarden met mensenproblemen.

Groetjes,
Nathalie

Nils Vellinga schreef op zondag 18 februari 2007, 16:33:


Ja, dat bedoel ik ook! De wat oraal ingestelde paarden doe je hier plezier mee! Veel doen dus! En als je het langer volhoudt dan hij leuk vindt kan je het gebruiken om bijten af te leren. Of je kan het als ie bijt harder doen dan hij leuk vindt, en lekker doen als hij op jou wacht. Hij leert dan ook dat jij bepaalt wanneer er rond zijn mond geknuffeld wordt. Als hij echter nooit genoeg krijgt van die massage Nils, dan zou ik dit bij een bijterig paard niet op het bijten laten volgen, want dan is het inderdaad een beloning voor het bijten.

Ja! GOEdzooo is dat hier.


Nathalie

Piet schreef op zondag 18 februari 2007, 21:18:


Hoi Piet,

Mijn twee paarden bijten niet echt. Beten niet moet ik zeggen want sinds ik Cesar heb leren apporteren heeft hij bij het clickeren neiging om vanalles met zijn tanden te gaan demonstreren... Mijn timing en vooral clickersavvy zijn nog net niet goed genoeg om dit op te lossen. Tis gelukkig geen probleem omdat hij niet in mij wil bijten, als hij per ongeluk eens mijn vinger mee heeft laat hij meteen los. Tis een liefie. Achteruitzetten helpt wel gedeeltelijk om zijn hapneigingen te onderdrukken. Als het een probleem blijft kom ik bij jou!
Lolita beet vroeger wel met het aansingelen herinner ik mij nu... Dat is vanzelf weggebleven, ook met een Parelli advies - nog eentje die ik nog niet vermeld had: als ze haar hoofd naar mij toe draaide bijtklaar en met een vies gezicht: haar heel lief aaien en knuffelen, zodat haar stemming helemaal omsloeg. De eerste keren als ze echt heel snel was dan heb ik een paar keer geblokt met mijn elleboog wel. Uiteraard waren er redenen waarom ze aansingelen niet leuk vond, voor hierover berichten komen. We werken er aan.
Een Parellivriendin heeft te truuk met het touw éénmaal toegepast en zegt dat haar paardje sindsdien nooit meer gebeten heeft.
Andere praktijkvoorbeelden heb ik niet.

Groetjes,
Nathalie

Nils Vellinga schreef op zondag 18 februari 2007, 20:15:


Goeie vraag. Vorig jaar maart leek ze na een dik jaar zonder ijzers eindelijk minder gevoelig te worden. Ik dacht dat ik de hoeven hol zag trekken, en we wandelden op straat zonder schoenen. Op een maand tijd werden eerst de voorvoeten en dan ook de achtervoeten weer gevoelig. Oorzaak? Het enige wat duidelijk veranderd was op die tijd was start weidegang met veel vers gras. Ze beantwoordde aan alle criteria voor lichte laminitis (platte gevoelige zolen, pulsaties, moeilijker draaien op beton, veel last op steentjes). Maar uiteraard, op de zachte wei zelf liep ze goed.
Probleem is wel dat aanpassen van de voeding naar een fructaan arm dieet (tot weken van hooi toe) niet zo een duidelijke verbetering bracht, ook Magnesium niet.


Niet graag loopt omdat ik mijn twee paarden nooit meer zie doen spontaan dan stappen of stilstaan. Kan aan hun rustig karakter liggen ook natuurlijk. Verder vind Lolita er niets aan om voor mij te lopen (cirkels, of over balkjes, voor voerbeloning) of bereden te worden of te 'werken' in het algemeen. Dit hoeft allemaal niets met de voeten te maken te hebben natuurlijk maar ik kan het ook niet uitsluiten. De paddock heeft een houtsnipperbodem, lekker verend. Als ze loopt ziet het er mooi uit.


Als ze steentjes mee naar binnen lopen over het beton.


Je hebt natuurlijk gelijk Nils. Ik doe niet anders dan uitpluizen en proberen, misschien juist teveel zelfs. Met tijdelijk wachten bedoel ik wachten met belasting te vragen, niet wachten met iets te doen aan haar voeten. Bedankt voor het meedenken. En ijzers daar ben ik nog niet aan toe.

Nathalie