Clara van der Horst schreef op donderdag 1 februari 2007, 13:41:


Hoi Clara,

Ik heb mezelf inderdaad heel veel vragen gesteld, ging er in eerste instantie ook helemaal niet van uit dat het door NB kwam. De volgorde van het proces;
- Eerst haar achterijzers laten verwijderen begin van het weideseizoen zodat ze veel kon bewegen. Dat ging goed dus ook haar voorijzers.
- Na een paar weken ging het al fout en begon ze met raar lopen.
- Heel veel dierenartsen/fysiotherapeuten/chiropractors erbij gehad. Kreupelheidsonderzoeken, medicijnen enz. een jaar lang. Periodes met veel rust gehad omdat ze niet wilde wandelen buiten. Stond overdag wel gewoon buiten. Van alles geprobeerd, hoefschoenen, toch mee uit wandelen genomen, toen het verslechterde maar gewoon laten lopen wanneer ze wilde.
- Zonder ijzers was ze aan 4 benen kreupel. Een kreupelheidsonderzoek was eigenlijk niet te doen, want aan alles was wat te zien, Dus niets om uitte sluiten.
- Voor de zekerheid ijzers eronder laten slaan. Maandje gewacht en opnieuw onderzoeken. Nog maar aan één been kreupel (RA, wat ze zo scheef neerzette).
- Fysiotherapeute erbij, oefeningen in het rechtrichten gaan doen. Paar lessen gehad paard kreupel. Dus maar aan de longe gaan werken. Moest ik haar vastzetten met touwtjes, met als gevolg rugproblemen en ook linksvoor kreupel
- Overal mee gestopt en tijd alleen maar gewandeld. Toen naar kliniek gebracht, op foto's/scans en dergelijke was niets te zien.
- Thuis weer alleen tijdje gewandeld
- Antoine de Bodt bij me geweest; paard hartstikke scheef, rijtechnisch op te lossen, waarschijnlijk gekomen door hoe ze ging lopen door natuurlijk bekappen, want zadel ligt plotseling helemaal naar links.
- Nu paar maanden verder, alleen buiten gewandeld en stukjes gestapt, rechterachterbeen stuk rechter, niet kreupel meer. Wel nog steeds scheef, dus ik ben aan het sparen voor een training bij Antoine.

Ik heb nog steeds een hekel aan ijzers, ze glijdt weer uit en het idee dat ze de schokdemping in haar hoeven mist dus al die klappen rechtstreeks in haar gewrichten terecht komen vind ik vreselijk. Gelukkig zagen haar voeten en benen er op de foto's en scans wel erg goed uit, geen slijtage.

Probleem is ook datik op een pensionstal sta waar ze overdag op het zand staat en 's nachts op stal. Geen ideale omstandigheden dus. Ik ga binnenkort verhuizen en op zoek naar iets anders. Ik denk alleen niet dat ik haar ijzers er ooit nog onder vandaan durf te halen. In mei wordt ze gedekt en haar veulen zal NOOIT ijzers onder krijgen, rotdingen.

Frans Veldman schreef op donderdag 1 februari 2007, 13:36:


Helemaal mee eens. Ik lees hier overigens al een tijdje en leer veel en kijk wat ik kan toepassen. Ik heb heel veel aan deze site en de mensen die er schrijven. Maar die hokjegeest, dat vind ik soms zo moeilijk. Er is echt een mega verschil tussen mensen binnen de 'traditionele wereld'.
Bij mij op stal zijn een aantal mensen bitloos gaan rijden of hebben het in ieder geval geprobeerd, rijden boomloos, zijn van maneges naar een stal gekomen waar de paarden buiten staan. Hebben om meer hooi gevraagd in plaats van biks, en ga zo maar door. Er zijn echt dingen aan het gebeuren, maar niet iedereen is er even snel bij, niet iedereen weet zijn weg naar paardnatuurlijk en niet iedereen durft te veranderen.
Veel mensen geloven echt dat ze het allerbeste doen voor hun paard. Dat dacht ik ook. Ik heb echter zelf mijn weg kunnen vinden en zelf mijn beslissingen kunnen nemen, in mijn eigen tempo. Hoe noemen ze dat? Participeren doet accepteren? Zoiets :)
Was er op dat moment iemand geweest die tegen mij had gezegd dat ik alles verkeerd deed en mijn roze bandages belachelijk maakte, dan was ik waarschijnlijk boos geworden, want ik deed echt mijn best. Het kost enige tijd om het tot je door te laten dringen en mensen willen het vaak zien voordat ze het ook durven te proberen.

Ben ik bijvoorbeeld bezig met trailertraining met Conrad, zien mensen om mij heen dat het werkt, willen ze het plotseling ook, terwijl ze vlak daarvoor het 'ga ga' maar vreemd vonden.
Paarden die bokken tijdens het rijden. Bied ik mijn boomloze zadel aan, bokken ze niet meer. Eigenaar overtuigd.
Mensen die mijn bitloze hoofdstel willen lenen. Niet omdat ik ze naar beneden haal omdat ze met bit rijden, maar omdat ze zien dat het bij mijn paard super gaat en ik ze aanbied om het te proberen.
En ik ben blij met al deze mensen, omdat ze inderdaad aan het nadenken zijn en verder kijken, durven los te laten van het bekende. Maar zouden volgens sommigen nog steeds onder het kopje 'traditioneel' vallen, en dat is natuurlijk helemaal mis.

We kunnen nog steeds met zijn allen boos zijn over de ruiters die bijvoorbeeld hun paard hard in hun mond trekken en slaan, daar zijn we het allemaal wel over eens. Maar ik word ook wel eens boos op de persoon bij mij op stal die zichzelf een NH'er noemt, bitloos rijdt en haar paard natuurlijk bekapt, maar hem af en toe doof maakt met haar geschreeuw en regelmatig flinke klappen uitdeelt.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 1 februari 2007, 17:58:


Ik moet zeggen dat ik me daar niet echt zorgen om maak. Ze heeft vanaf haar geboorte tot haar 10e alleen maar op maneges of soortgelijke stallen gestaan, en ijzers onder gehad. Voor zover ik weet slecht passende zadels op gehad. Grote witte drukplekken op haar schoft. Altijd in de prut van haar stal, in een box en drie jaar in een stand met haar hoofd aan de ketting. Daarna ging ze met mij mee. Haar voeten konden het niet eens aan om de hele dag in het zand te staan, ze zat onder de mok. Dat soort dingen gebeuren er wanneer een paard zo lang op die manier gehouden wordt. Hun lichaam is niets gewend en hun weerstand is nihil.

Ik had eerst ook mijn twijfels, dus heb haar door meerdere artsen laten onderzoeken, ze heeft onder andere 10 dagen in die kliniek gestaan waar ze helemaal binnenstebuiten is gekeerd. Na de foto's/scans gezien te hebben zei de arts tegen mij dat ze verbazend goed in elkaar zat, gezien hoe ze op dat moment liep. Helemaal gezien haar manege verleden, geen slijtage te zien. Hij zou absoluut een positief aankoop advies geven zei hij, als hij haar niet zo had zien lopen zoals ze toen deed. Met het oog op een veulentje fokken zeiden alle artsen dat ze niet zouden weten waarom niet. Niet dat ik er nu 100% vanuit kan gaan dat het geen probleem is, maar dat kun je nooit. Elke dracht is een risico.

Ik ben wel benieuwd naar de reden waarom jij mijn merrie geen veulentje zou willen laten krijgen.

Clara van der Horst schreef op donderdag 1 februari 2007, 19:17:


Misschien. En toch ben ik benieuwd

Michiel schreef op donderdag 1 februari 2007, 17:35:


Mensen die niet begrijpen dat zoiets training van de hoeven vereist geef ik dat voorbeeld van mensenvoeten ook wel eens inderdaad. Ik had echter graag gewild dat de omstandigheden beter waren geweest. Ik zit er vaak aan te denken of ik nog eens een poging zal wagen als ik haar wel 24/7 buiten kan hebben, en ze niet alleen op zachte ondergrond staat. Als ik dan lees dat sommige mensen al 5 jaar bezig zijn, en het nog steeds niet gaat zoals ze zouden willen, dan ben ik wel eens bang dat ik er te vroeg mee gestopt ben. Maar ik kon het gewoon niet meer aanzien, wat dat betreft ben ik een watje. Ik vind het heel erg jammer in ieder geval. Ik heb trouwens geen enkele vervelende opmerking gehad van de mensen om mij heen op stal die niet zo overtuigd zijn van het natuurlijk bekappen. Ik had ze graag het tegendeel bewezen.

Nick Altena schreef op dinsdag 6 februari 2007, 0:18:


Gewoon het werkwoord 'lopen' invullen op de plek van het werkwoord; wordt uitgelegd = wordt uitgelopen dus een d aan het eind. Net als wordt verteld In andere zinnen waar je lopen als werkwoord invult en je zegt 'loopt', een t aan het eind. Veel makkelijker dan al die grammatica regeltjes.
(En als je ook twijfelt over wordt: loopt uitgelopen

Frans Veldman schreef op woensdag 7 februari 2007, 18:01:




Ook op de zenders nederland 1 en 2 zijn en meerdere keren programma's geweest over paarden en de manier van houden, waarin o.a. dierenartsen vertelden dat paarden niet in een stal gehouden moesten worden en dat ze voldoende sociaal contact met andere paarden moesten kunnen hebben, meer van dat soort dingen. Mijn moeder belt me dan altijd als er zoiets op t.v. is

Maar toch willen sommige mensen maar niet luisteren...
Een vriendin van mij heeft een tijd de opleiding Horse & Health op Deurne gevolgd, waar allerlei biologen vertellen hoe het paard in elkaar zit, hoe zijn eethouding is en nog zoveel meer van dat soort dingen, waaruit je dan toch makkelijk je conclusies kan trekken, en vervolgens komt er weer een 'gewone docent' voor de klas die op het tegenovergestelde voortborduurd.... Uit ergenis is ze met de opleiding gestopt.

Laatst was er een meisje van 8 mee naar mijn paardje, die om zich heen keek en meteen vroeg; ''zo'n zweepje, slaan ze daar nou mee? Is dat niet zielig? Waarom hebben ze die? Is het niet zielig als het paard zolang op stal staat? Dan kan ie er nooit uit toch?".
Godzijdank heb ik haar moeder weten te overtuigen dat ze haar van die manege vandaan moest halen, zou zonde zijn van die mooie eerste gedachten en intuïtie van haar.

Christel Provaas schreef op donderdag 8 februari 2007, 12:23:


Natural Horseman... Ship :)

Christel Provaas schreef op vrijdag 9 februari 2007, 13:52:


Wat me altijd zo opvalt is dat mensen paarden hebben die traditioneel bekapt worden, en het er prima op doen. Vervolgens gaan ze wedstrijden rijden en doen ze er ploseling ijzers onder... waarom in godsnaam? Ik heb het dan over dressuur en dat is toch ook echt in de zachte paardenbak.... Dat mensen het nodig vinden wanneer ze een paard voor de kar zetten kan ik nog enigzins inkomen in verband met slijtage en geen zin/tijd/geduld/idee van het trainen van de hoeven, maar dit?

Mijn ervaring;
Op de pensionstal waar ik nu 4 jaar sta, heb ik 5 oude(re) paarden gekend waar mee gereden werd. Twee daarvan zijn naar een andere stal gegaan;
- Een schimmel ruintje, van 27, altijd concours (ZZ) gelopen. Voor ijzers en achter traditioneel bekapt. Had spat en hko.htm">hoefkatrol.
- Een vosmerrie, 26, traditioneel bekapt. Nooit echt wat mee gedaan, altijd in de wei gestaan, nu slechts buitenritjes en grondwerk, liep verder nog goed. Maakt nog een hele jonge frisse indruk.

Nu nog op stal;
- Een schimmel ruintje van 36, rondom ijzers, op manege geboren en daar hele leven gestaan en ook al hele leven ijzers, geen beengebreken maar wordt nu toch wel echt oud en stijf. Vind het zelf werkelijk een wonder dat ie nog zo goed loopt met die achtergrond.
- New forest merrie, 27, voor ijzers, wordt nog bereden, geen beengebreken, maar maakt een
- Friese ruin, 23, altijd wedstrijden mee gereden (Z) en altijd op ijzers gestaan. Érg oud, wordt nog wel veel mee buiten gereden maar komt bijna niet meer vooruit. Nu traditioneel bekapt, overgang zo gemaakt, geen problemen ervaren.

En de absolute topper van een ijslander ponykamp waar ik 6 jaar lang heen ging: Een ijslander ruin van 45 (!!), Heel vroeger wel ijzers onder gehad, jaar of 3, voor wedstrijden, en daarna altijd traditioneel bekapt. Hij liep nog volop mee liep in de kampen, dat waren dus tochten van 7 uur lang (uiteraard met rustpauzes). En wat een conditie en beweging had die oude nog! Scheurde iedereen voorbij, geweldig Dit was overigens ook een kamp waar alle paarden op een natuurlijke manier gehouden werden (dagen nacht buiten, geen dekens, veel hooi).

Zou hier betrouwbaar onderzoek naar gedaan kunnen worden? Ik zie om me heen dat het ook erg van het gebruik afhangt. Feit is wel dat de oudere paarden die ik ken met lang wedstrijdverleden, hoog niveau dressuur, ijzers onder enz. eigenlijk pas in de twintig of eind twintig zijn, en écht al op zijn.... terwijl ze met twintig in principe pas op de helft van hun leven zijn!

Muguet schreef op vrijdag 9 februari 2007, 13:13:


Ik moet zeggen dat ik de arabofries ook een wonderlijke kruising vind. Bij mij op stal heeft een meisje haar merens merrie proberen te laten dekken door een tinker, helaas mislukt. Nu is de pappa een haflinger, veulen komt in mei/juni.
Een vriendin van mij heeft een vosruin, een kind van een welsh mamma van 1,35 en een uit de kluiten gegroeide anglo-arabieren pappa van 1,80 hij is nu 1,58 geloof ik.
Mijn new forest merrie wordt komend voorjaar gedekt door een bruine PRE andalusiër grote maat (1,69) geen wonderlijke kruising maar ben toch erg benieuwd wat er uit komt

Böske schreef op zaterdag 10 februari 2007, 22:54:


Vond ik ook nogal wonderlijk ja. Dat is via K.I. gebeurd. Geen idee waarom je daar in godsnaam voor zou kiezen, als je zo nodig een grotere pony wilt koop er dan gewoon één. Ze hebben hem ook nog verkocht dus dan wordt het voor mij helemaal een raadsel. Mijn vriendin kwam er trouwens pas achter toen ze zijn papieren bekeek, heeft zijn moeder ook nooit gezien.

4bozzza schreef op dinsdag 13 februari 2007, 9:31:


Omdat je verschrikkelijk veel van dat dier houdt en hem of haar absoluut niet zou willen/kunnen missen? Heel egoïstisch eigenlijk.

Sofieke schreef op maandag 12 februari 2007, 20:50:


Hoi Sofieke,

Jammer dat je afhaakt en dat je het zo ervaart. Maar je kunt toch ook voor jezelf bedenken waar je wel en waar je niets aan hebt? Ik heb in het begin hier ook vooral gelezen en schreef eigenlijk nooit wat, omdat ik het met sommige dingen niet eens was en omdat ik niet veroordeeld wilde worden. Toen ik een keer wat schreef over dat ik me hier veroordeeld voelde, bijvoorbeeld omdat ik toen nog met bit reed en mijn pony ijzers onder had, kreeg ik eigenijk helemaal niet de nare reacties die ik had verwacht. Er is nu zelfs iemand die ik via dit forum ken, die me helpt met de trailerlaadproblemen die ik met mijn pony heb. De meeste mensen op dit forum zijn erg behulzaam, maar ook heel kritisch! Je krijgt een eerlijk antwoord, of je dat nou een leuk antwoord vindt of niet. Het gaf mij in ieder geval stof tot nadenken, en in de loop van de tijd ben ik ook van mening veranderd. Jij bent nog altijd degene die de beslissingen over je eigen paarden neemt, dus je kunt helemaal zelf bepalen wat je doet met het advies wat je hier krijgt. En ik weet zeker dat als je wat vaker schrijft en je vragen gewoon stelt, er een hoop mensen zijn die de tijd ervoor nemen om daar zo goed mogelijk antwoord op te geven.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 13 februari 2007, 20:48:


dies bekend ja

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 14 februari 2007, 12:36:


Ik vind dat we dit stuk gewoon ergens op moeten slaan, en elke keer moeten gebruiken wanneer er mensen zijn die weer precies hetzelfde beweren. Cope paste Dan hoeft niemand het hele verhaal telkens weer opnieuw te vertellen. De naam 'Shanna' pas je dan gewoon elke keer aan.