Nick Altena schreef op vrijdag 26 januari 2007, 13:29:


Waar komt toch iedere keer het idee vandaan dat paarden grond eten?

Tis toch niet de grond die bepaalt wat er in een plant zit? Als dat zo was dan zou er in een moestuin geen verschil meer zijn tussen een tomaat en een snijboon. Groeit op dezelfde grond, en de grond bepaalt wat er in zit, dus is het allemaal hetzelfde? Ik dacht het niet...
Het is absoluut niet zo dat de grasplant een afspiegeling is van wat er in de bodem zit.

Groeten,
Frans

Peet schreef op vrijdag 26 januari 2007, 14:03:


Bij mensen is het voldoende als de zon dagelijks 10 minuten op handen en hoofd schijnt.
Gemiddeld dan, want vit D is vetoplosbaar en kan voor lange tijd in het lichaam worden opgeslagen. Even een keertje paardrijden, en je kan weer een halve maand vooruit. (Nou ja, tenzij je rijhandschoentjes aan hebt).

Groeten,
Frans

jose schreef op vrijdag 26 januari 2007, 14:17:


Had ik het er nou maar bijgezet, maar ik dacht dat snappen ze zelf wel. Maar goed: daar is ie dan: "maar iets dat niet in de grond zit kan ook niet in het gewas terecht komen".

De verhoudingen doen er niet zoveel toe. Als jij een kippenhok gaat bouwen, dan kun je bij de gamma de benodigde spullen kopen, en of je nou in de ene gamma gaat winkelen waar ze meer soorten stenen hebben, of bij de andere waar ze meer soorten electriciteitsdraad hebben, je eindigt met hetzelfde kippenhok, zolang ze maar hebben wat er op je boodschappenlijstje staat.

Iedere plant heeft zijn eigen boodschappenlijstje. De grond biedt aan, de plant neemt op naar behoefte.

Groeten,
Frans

Nick Altena schreef op vrijdag 26 januari 2007, 15:37:


Precies!

Dus: Als die plant er WEL groeit, wat betekent dat? Dat datgene er dus wel zit, en dat dus het boodschappenlijstje voor die plant compleet is.

Wat ik beweer is dat een bepaalde plant uniform van inhoud is, ongeacht waar hij groeit. De observatie dat zo'n plant ergens niet wil groeien, of juist heel hard wil groeien (pisplek) is juist alleen maar een bewijs dat dit klopt. Want: Als iets niet in de grond zit, in plaats van dat je een plant krijgt die dat ene stofje mist, krijg je gewoon GEEN plant. Als er ergens juist veel voedingsstoffen in de grond zitten, krijg je niet zozeer een plant waar van alles MEER in zit, maar gewoon MEER planten. Elk afzonderlijk plantje heeft dan nog in grote mate dezelfde samenstelling.

Misschien dat je het zo beter snapt: In suikerbieten zit suiker. Als je die suikerbieten nu op grond zet waar veel zout in zit, krijg je dan zoutbieten? Nee, je krijgt nog steeds dezelfde suikerbieten, en ze smaken niet zout. Wordt de grond TE zout, dan krijg je gewoon GEEN suikerbieten meer, en dus niet zoute suikerbieten. De inhoud van de suikerbiet blijft dus binnen redelijke grenzen constant, ook al verandert de samenstelling van de bodem.

Terug naar gras: Als er veel fosfor in de bodem zit, krijgen we dan gras met een scheve calcium/fosfor verhouding? Nee dus. De grasplant blijft hetzelfde, en maak je het TE dol, dan krijg je gewoon geen gras meer. Ergo: De calcium/fosfor-verhouding van gras is altijd goed.

Groeten,
Frans

Esther schreef op zaterdag 27 januari 2007, 18:31:


Exact!


Wel in die zin dat de plant er wel of niet groeit. Groeit de tomatenplant er, dan krijg je toch echt tomaten, en tomaten verschillen niet zo gek veel van samenstelling, ongeacht waar ze groeien, en ongeacht de samenstelling van de bodem. Bemesten zegt niet zoveel over de samenstelling van de tomaat, maar meer over de hoeveelheid tomaat die je krijgt, en of hij er uberhaupt wel wil groeien. Ergo: de samenstelling van de tomaat is, ongeacht de staat van de bodem, altijd binnen redelijke grenzen uniform.


Klopt allemaal.


Ik had het niet beter kunnen verwoorden.


Ook al helemaal goed! Hoezo je openingszin "ik vind het ook allemaal wat vreemd"?

Groeten,
Frans

Nick Altena schreef op zaterdag 27 januari 2007, 17:30:


Nee, dat zeg ik niet. Juist niet.


De plant, niet de bodem.

De rest van de vragen zijn gebaseerd op miscommunicatie, je begreep het immers verkeerd, dus die vragen laat ik maar even voor wat ze zijn.

Nog een keer mijn stelling: Een bepaalde soort plant heeft altijd een (in grote mate) uniforme samenstelling, ongeacht de toestand van de bodem waar hij op groeit. (Wijkt de bodem teveel af van de gewenste samenstelling, dan groeit die plant er minder, of helemaal niet, maar als er iets groeit, dan heeft het toch weer diezelfde samenstelling). Een suikerbiet is altijd zoet, ook al is de bodem zuur of zout.

Voor we weer verder gaan: Een mus is een vogel, maar een vogel is geen mus. (Als een bepaald soort gras altijd dezelfde samenstelling heeft ongeacht de bodem, betekent dit dus niet dat een bepaalde bodem altijd hetzelfde soort gras geeft).

Groeten,
Frans