Spirithorses schreef op maandag 15 januari 2007, 17:20:


Ok, dit is een beschrijving van het probleem:

Linksgebogen paard. Op de rechterhand. Buitenstelling naar links, zodat ze die linkerteugel zou aannemen.
Maar ik slaag er niet in om op die hand een wending te rijden zonder aan die rechter teugel te komen.
Ik vraag buitenstelling met die linker teugel op de rechte lijnen. Ik wil een wending rijden enkele meters voor de korte zijde. Ik geef in de wending haar die buitenteugel en neem die daarna weer meer op. Maar ze volgt hem niet in de wending en ipv recht af te wenden loopt ze schuin naar links.
Ze wendt een beetje en gaat dan weer naar links, richting hoefslag van de korte zijde. De tweede hoek, na de korte zijde is dan helemaal verloren, want dan komen we meestal tegen de muur uit. Recht oversteken lukt me niet.

Van Ilke mag ik absoluut niet aan die rechterteugel komen. (Hij mocht zelfs doorhangen, omdat ze zo subtiel is, dat ik vaak nog niet eens doorheb dat ze hem vastneemt) Omdat ze zelf wilt, dat ik die vastneem. En zich er dan scheef op maakt.
Maar zonder die binnenteugel kom ik dus echt geen wending door.

Er zijn een heel aantal dingen waar ik op probeer te letten (omdat ik weet dat ik die wel eens fout doe) Maar zelfs dan lukt het nog niet.
Ff het lijstje met de dingen waar ik probeer op te letten:
- Rechter teugel niet aannemen
- Paard voorwaarts houden
- In wending (naar rechts) kijken naar waar ik wil en gewicht naar rechts. (En ik gebruik ook m’n buitenbeen, alhoewel Ilke eigenlijk nooit veel heeft gezegd over beenhulpen)
- Handen hoog genoeg en linker teugel openen weg van schoft ipv naar achter of over schoft, rechterhand gewoon naast schoft.
- Als ik buitenteugel meegeef in wending, teugel niet helemaal ‘weggooien’. (groot aandachtspunt voor mij, want ben niet gewoon van te rijden met een constante druk )

(Ik mocht van Ilke trouwens m’n wendingen ook rijden met contrastelling. Zolang ik maar gewicht bleef houden op die linkerteugel. (wat ik dus ook doe))

Ook krijg ik haar niet op de tweede hoefslag, ze hangt echt tegen de muren. Volgens mij heeft dat dezelfde oorzaak als m’n andere probleem??
Ik durf erom te wedden dat als ik er in zou slagen haar op de binnenhoefslag te houden, dat m’n wend-probleem ook is opgelost.
Maar weerom, lukt dit me niet zonder al te veel gewicht te nemen op rechts.

Het ligt niet aan het paard. Die is soepel en wendbaar genoeg. Ilke had er niet het minste probleem mee.
Het is echt mijn schuld, maar ik kom er niet uit.

Ans Jondral schreef op maandag 15 januari 2007, 16:20:


Net twee dagen AdB gevolgd, dus het zit vers in mijn geheugen!
Voorwaarde 1 is voorwaarts, maar dat wist je wel he!

Een linksgebogen paard rijd je op de rechterhand op de volte met stelling rechts, waarbij je ervoor zorgt dat het hoofd boven blijft, totdat het paard recht op twee teugels is. Hierdoor rek je de holle, kortere linkerkant op.
Een andere, aanvullende manier van rechtrichten die ik zelf makkelijker vind om toe te passen, is de volgende: ga op de volte en laat het hoofd nog niet dalen. Voel/zie wanneer het paard op een schouder valt, bv het linksgebogen paard valt graag op rechtsvoor. Op dat moment stuur je met twee teugels alsof je een fietsstuur vasthoudt maar wat minder breed, maar beslist niet laag, even naar links. Het paard wilde nl de cirkel verkleinen, dus jij stuurt hem terug naar buiten, de cirkel vergrotend. Vervolgens zoek je je originele 'lijn' weer op. (Dit stellen en terugzoeken speelt zich af over een meter of 5). Valt het paard dan op de linkerschouder, de buitenschouder dus, dan wil hij de cirkel vergroten, waarop jij even snel naar binnen stuurt. En weer terug naar je lijn.
Op een gegeven moment gaat hij in de gaten krijgen dat hij niet wegkomt met vallen op één schouder en zal hij zelf zijn balans meer op twee schouders zoeken. Als je dat ook voelt en niet meer continu hoeft in te grijpen dmv kleine contrastel-correcties, gaat hij voorwaarts-neerwaarts willen en dat sta je dan toe. Op dat moment loopt hij keurig in balans in de juiste stelling en buiging en aanvaard jij de druk/aanleuning die hij in je handen legt.


Volgens AdB wend je niet op de buitenteugel, maar op twee teugels. Je wendt niet op been, maar bestuurt de schouders. Je gewicht is gewoon in het midden of anders aan de holle kant van het paard als ie nog erg scheef is. Jouw linksgebogen paard wil je immers naar rechts werken op zijn rug. Je blik is altijd op een kwart verder dan de wending groot is, waardoor je lichaam automatisch goed draait.
Als ie nog erg scheef is kun je beter eerst het grote voltewerk doen en nog niet een enkele wending vragen.

Spirithorses schreef op maandag 15 januari 2007, 16:53:


Nee bij ons vallen ze over de schouder naar binnen omdat wij ons buitenbeen gebruiken en ons bekken naar binnen draaien he Pien KFH wist ook ni over wat hij bezig was !

Ans Jondral schreef op maandag 15 januari 2007, 17:05:


Dus méér gewicht op de linkerhand als je links wend ? Wijken voor druk ? Onbekend of onbemind ? Wie had het een tijdje geleden ook alweer over dat naar binnen vallen ?

Christel Provaas schreef op maandag 15 januari 2007, 18:16:


Wow, dat is helemaal anders dan wat mij is aangeleerd.

Voltes rijden, doe ik bijna niet, en helemaal niet als ze zich nog erg scheef maakt. Ilke reed ook heel weinig cirkels.
Eerst contrastelling op linkerhand, dan hetzelfde maar dan op rechts, met telkens aandacht dat ze zich recht houdt in de bochten. Wanneer dit goed gaat en ze onspannen en nageefelijk loopt, af en toe er eens een halve cirkel tussen rijden. Dan een hele etc. Wanneer ze dan toch nog naar binnenvalt op die cirkel, de schouder naar buiten zetten. En eerst weer terugkeren naar rechte lijnen, vooraleer een nieuwe poging te ondernemen.
Afwenden op lange zijdes, recht oversteken, slingerlijntjes rijden op tweede hoefslag enzo. (doet ze trouwens heel goed)
Op de linkerhand, meer naar links zitten. Op rechterhand, gewoon recht. (maar in wendingen mocht dus wel meer gewicht op binnenstijgbeugel)

Ik denk niet dat ik mij waag, aan die cirkels die jij hier beschrijft.
Dit is niet, wat mij is aangeleerd. Dan wordt het te verwarrend.