epona schreef op dinsdag 9 januari 2007, 12:23:
> e m kraak schreef op dinsdag 9 januari 2007, 1:56:
>
>> Huertecilla schreef op maandag 8 januari 2007, 13:16:
> zeker dat je het paard niet hoeft te schoppen met een spoor om
> hem te laten weten dat het ding pijn doet. Voordat je ergens
> bent dat het pijn gaat doen reageert het paard op de prikkel
> doodgewoon omdat ie irritant is, net zo als het een irritante
Dat is ongeveer wat HC (en Jose ook al heel lang) ook bedoelen. Dat is echter net zo goed P+, alleen van een andere magnitude.
> daas wegslaat. Het paard leert welke aktie het moet ondernemen
> om van de irritante prikkel af te komen. Op het moment dat er
> uit woede/onmacht een spoor in het lichaam gedreven is, weet
> het paard zeker dat het zeer doet, op dat moment beslist het
> paard of hij dat voor lief neemt of niet, kortom dan heb je
> alles uit handen gegeven omdat je dan hebt laten merken wat je
> precies in je mars hebt. Eigenlijk is dat het domste wat je
> doen kunt. En het gevaarlijkste.
Opvoeren van magnituden verhoogd logischerwijs het gemiddeld gevaargehalte. Gemiddeld, want zoals de ruiters vaak genoeg blijk geven de reactie van een paard verkeerd in te schatten (geen reactie betekent: "drempelwaarde voor stimulus niet gehaald" maar overreactie kan aan de andere kant op geringe stimuli al ontstaan).
Echter, het paard kan evenmin weten dat er niet een P+ stimulus van nog grotere magnitude mogelijk is!
> Nu kiezen de meeste paarden wel eieren voor hun geld, maar er
> zijn erbij die dit aankunnen. Bij deze paarden heb je als mens
> niet alleen bewezen dat je een waardeloze alfa bent maar ook
> nog eens dat je niet genoeg aan kracht bezit om het "gevecht"
> om de alfa positie te winnen.
Het is hardnekkig maar ik geloof niet in het "alfa" kunnen zijn tussen verschillende soorten.
Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey