eddy DRUPPEL schreef op woensdag 10 januari 2007, 9:09:
> e m kraak schreef op woensdag 10 januari 2007, 4:44:
> 
>> eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 9 januari 2007, 23:53: 

> je het altijd frontaal , kan soms ni prettig zijn is wel véél
 > eerlijker .  Beetje zoals met paarden werken trouwens alleen
 > reageren die met meer begrip en respect . Maar ja het vieste
 > beest is altijd de mens zelf . 
Pffff, volgens  mij komen hier  van  weerskanten  de  verschillen  in landsaard naar boven. 
Een  Belg  die zich  constant  zwaar aangevallen  voelt door een ploegje  Ollanders, die, zoals  ze  bekend  staan  in Belgie ," het vanaf  hun geboorte  al  beter weten"  en  zich  daardoor  zeker  niet wil  laten  ondersneeuwen en een  groepje  Hollanders  die  denkt, " wij laten  ons  niks  vertellen  door  die  maffe  Belg die  niet  kan  lezen".
Ik  zie  dat  omdat  ik  geboren  ben  als  "reservebelg" en  door mijn Ollandse  jaren  weet wat  daar  speelt.
Ik ben vast niet  de aangewezen persoon  om hier te  bemiddelen, omdat  ik zelf  net  zo fel  kan zijn. Altijd  overtuigd  van mijn  gelijk tot ik  met  eigen ogen zie  dat  iemand  anders het  beter doet. 
 Feit is niettemin dat dit  van kwaad naar erger  gaat en dat er  mensen  met een waardevolle  inbreng  en met  verstand  van waar ze  over  praten weglopen. Dat  vind ik kwalijk en schadelijk. Vooral  omdat  we in wezen allemaal hetzelfde   proberen  te bereiken.
 Ik  constateer  dat het ene  woord  het andere uitlokt. Dat  de  ene  kant er  na  een  rasperig mailtje  er  nog  een schepje  bovenop doet   richting  de  andere  kant.
Heb  ik  een oplossing? Weet  niet. Een  voorstel  wel.
Laten  we  eens  allemaal opnieuw beginnen. 
Vanaf  nu  je  voorstellen  dat  wanneer je  begint  te  schrijven in  een reactie  op iemand,  dat  het  naar een  goede  bekende  is, waarvoor  je  respect  hebt. 
Echt  moeite  daarvoor doen. 
Dus  in het  algemeen:
zo  weinig  mogelijk  oneliners  meer. Niet  op elk woord  zout  leggen door  na elke  drie regels te  reageren ipv. eronder  je  verhaal  te doen.
Geen Belgische  humor meer , die  Nederlanders  niet  begrijpen. Geen  Nederlandse  geintjes die  Belgen  niet  verstaan.
Gewoon   voortaan  schrijven  naar  iemand  alsof je die  je  al jaren  kent  en waardeert. Ik  ga  dat in ieder geval  vanaf  heden proberen  vol te  houden en zie  wel  waar  het  schip strandt, want  ik ben niet  Roomser  dan de  Paus.
Piet