eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 januari 2007, 0:01:

Ikke ook effe reageren
Want ik rij ook met zweep... het enige onding die ik nog bij me heb
Ik rij met touwhalsterje, losse teugels, minimale druk en met mijn hart en geest. Maar zweepje heb ik altijd bij.

In de zomer: om de dazen van Queenie af te wrijven (Queenie toont me met haar neus waar die prikt en dan wrijf ik die met zweep er af als ik er met hand niet aankan: onder haar buik, vindt ze geweldig)

Nu rij ik ook met zweep; nee, ik rij er niet mee; ik heb die gewoon altijd bij maar gebruik die 2 keer per jaar
Is nu wel al heel lang geleden... dus ik kan ze gewoon thuislaten maar neem die mee als "mijn noodkistje".
Om in noodgevallen haar voorwaarts te DWINGEN, te VERPLICHTEN, in te spelen op de reflex die altijd werkt, àls er een noodgeval is.... als ze bv een stap achteruit zet, richting een konijnenhol waar ze kan intrappen, en die ene keer net niet luistert naar mijn voorwaartse hulpen, dan heb ik nog de noodreflex.

Maar het geeft Queenie totaal geen stress. Ik kan de zweep laten vallen, langs haar strelen, zelfs tegen haar aangooien, het doet haar niets. Soms clickeren we ook wel eens met de zweep tijdens een wandeling en vraag ik haar vijf centimeter op te nemen (lukt al beetje nu ).

Spirithorses schreef op vrijdag 5 januari 2007, 10:23:

Dag mag
Bedankt voor je berichtje.

Het zweepje heb ik inderdaad alleen nog bij voor mijn eigen zekerheid.
Ik begrijp je heel goed, en zou bijna zweren dat ik het zweepje voorgoed laat vallen en zonder ga rijden. Een signaal dat ik er minder belang aan hecht, is dat ik tegenwoordig het zweepje vergeet mee te nemen, hetgeen vroeger bijna een noodzaak was om de straat op te gaan.

Het is een psychiche drempel waar ik over moet durven gaan; net als het bitloos rijden geweest is en mijn conclusie absoluut hetgeen is wat jij en anderen me destijds ook toevertrouwden: je lieve Queenie gaat helemaal veranderen.

Ik beloof je dat ik mijn noodzweepje zal in vraag stellen en het Queenie zal vragen of zij het ook ok vindt

jose schreef op vrijdag 5 januari 2007, 15:15:

Ja Jose, geloof jij niet dat een paard iets kan vertellen?
Nu zit je er goed naast hoor...

Eva Saegerman schreef op vrijdag 5 januari 2007, 15:20:


oeps nog niet gedaan

Zal ik jou eens een paar foto's tonen van toen Queenie me vertelde dat het bit haar niet lekker zat?

Ik heb twee jaar gezocht naar een "goed bit". Ik vond er maar geen: Queenie ging steeds rare dingen doen met haar mond en oren! en ik was zo zacht als boter met mijn handen...
Tot ik bitloos ging rijden op touwhalster!
Ik kreeg er een ander paard en goed gevoel bij!

Dus ja, je paard vertelt je zeker iets!
Heeft ze jou dit nog nooit verteld?

Michiel schreef op vrijdag 5 januari 2007, 22:33:


Ik koop ook mijn gerief bij evelien van equiplay en ik kan je garanderen: het is zeer kwalitatief materiaal: heel tevreden over en heel behulpzaam!
Indien je dat wenst ben ik zeker dat Evelien het product zal aanpassen aan wat je wilt.

een goeie tip!