Ilona Kooistra schreef op woensdag 13 december 2006, 11:12:


Het paard is eerst een hele tijd gestrasserd ja, maar op een zeer terughoudende manier omdat het dier elke keer weer een terugval had na het strasseren. Raf had dat zeer goed in de gaten, kwam zelfs tussendoor met andere kenners kijken hoe het met hem was en ook zij stonden allemaal voor raadsels. Hij geeft ook eerlijk toe dat hij dit nog nooit had meegemaakt. Daarna heeft Wim (de Leeuw) hem een tijd bekapt, (kwam als dierenarts ook niet verder). Yvon zelf en wij. Er waren hoopvolle maar kortdurende goede momenten ja, dan had iedereen weer hoop dat we het ergste achter de rug hadden.

Er is in die tijd heel wat overleg geweest tussen ons allemaal en er was niks wat maar hielp. Gesprekken in onze vriendenkring gingen nergens anders meer over dan over de hoeven van Boy. Bij de laatste peesontsteking heeft de heeft Yvon de uiteindelijke beslissing genomen om hem op ijzers te zetten. Wij vonden het heel wat dat ze dat toch besloten heeft, stonden er aanvankelijk dan ook niet achter, maar nu we hem zien lopen is die mening gauw veranderd.

Het klinkt heel hard wat ik nu zeg, maar als ze geen ijzers genomen had was de slacht dichterbij gekomen dan wanneer ook want het paard was werkelijk helemaal óp. Hij loopt nu vanaf de zomer op ijzers, we houden allemaal de adem in en tuurlijk durven we pas over een jaar te zeggen of hij het definitief gered heeft. Dat lijkt me logisch.

Pien

Was het niet mogelijk om hem gewoon iets ánders te bekappen? Een langere hoefwand laten staan? Of ging dat niet?

Ow, vergeten te antwoorden op deze vraag:
Er zijn periodes geweest dat Boy elke paar weken keurig volgens schema bekapt werd, en er zijn periodes geweest dat Yvon hem expres even liet lopen op wat langere hoeven. Dat leek met tijden te werken, hij liep dan iets beter. Maar dan kwam de bekapping en bingo : Eén week later kon je er de klok opzetten : Hoefbevangen. Zo rolde hij van de ene in de andere hoefbevangenheid, van de ene zoolzweer in de andere en op het laatst kwamen daar ook chronische peesontstekingen bij.
Wijzelf hebben ook vanalles uitgeprobeerd, van alleen de mustangrol bijhouden tot hogere hielen kweken (lukte niet) steunsels wel, steunsels niet weghalen, meer hoefwand, minder hoefwand, etc etc.

Lang ook hebben we gedacht dat het door het voer kwam, Boy was aan de dikke kant, dus alleen hooi met niks erbij, weer zoeken zoeken zoeken, iedereen kwam met tips. Op het laatst was Boy alleen van de pijn al sterk vermagerd en een schim van wat hij was toen hij nog op ijzers aan kop van de groep over de vuurstenen klotste, altijd de voorste. Er waren tijden dat hij niet eens meer naar het hek toekwam als je eraan kwam.

Maar goed, we blijven de adem inhouden en hopen dat dit een juiste beslissing is. Eén ding weten we nu al : Zonder ijzers heeft ie het niet gered.

Pien

van lennep schreef op dinsdag 12 december 2006, 21:57:


Goeie tip, bedankt. Nog iets om uit te proberen!

Misschien nog iets over drukwonden wat voor anderen ook interessant kan zijn: Drukwonden zijn veel verraderlijker dan schuurwonden. In de Smitschoenen kreeg Lolita schuurplekken, dat zie je meteen, je doet de schoenen niet meer aan tot de huid genezen is en de genezing gaat dan ook redelijk snel. Maar de Marquis schoenen hebben hele gladde luchtkamers, zeker met wat talk schuurt dit helemaal niet. De luchtkamers drukken echter wel continu tegen de hoefballen, en zonder zichtbare huidwonde kan hier druknecrose optreden. Dat gebeurde dus toen ik de schoenen op aanraden van de DA heel de dag (10u ongeveer) aanliet. Ik heb dit een week gedaan en ben er dan zelf mee gestopt, ik geloof eigenlijk dat dat toevallig was omdat we op NH Arnhem waren waar ze toch de hele dag in de modder stond. Pas na enkele dagen zag ik dan langzaamaan grote korsten (eerst onder het haar nog) opkomen op de hoefballen. Nu pas na twee maand zijn deze dikke korsten volledig losgekomen, er blijft een kwetsbaar (vrees ik) stukje witte huid over. Zelfs in de uitgroei van de hoefwand zie je een littekentje hiervan.

Nathalie

Ilona Kooistra schreef op woensdag 13 december 2006, 11:32:


Jawel, allemaal geprobeerd.
Da's een van de eerste dingen die je gaat uitproberen als je paard niet lekker loopt. Probleem van Boy was ook dat de hoornkwaliteit dusdanig slecht was dat elke poging meer wand te kweken resulteerde in afbrokkelende hoeven, ze braken gewoon weg tot onder zoolsnivo.

Langere, kortere steunsels, wel bekappen, niet bekappen, alleen mustangrol, ach, allemaal uitgeprobeerd.

Tja.

Arno8 schreef op dinsdag 12 december 2006, 23:40:


Goed gezegd! Alleen je laatste stelling,
zou ik toch aanvullen met 'er zijn een aantal paarden die ondanks goed uitgevoerd NB niet blootsvoets verder kunnen' waar dat dan door komt is weer een andere, wschlk. inderdaad door de ijzerbeschadiging van voordien, of door voeding. Kent er iemand een paard die nooit ijzers gehad heeft maar toch op een bepaald punt niet blootsvoets kan? Met ook weer correct NB uiteraard. Dat zou mij verwonderen.

Groetjes,
Nathalie

Spirit schreef op woensdag 13 december 2006, 10:46:

Nou, ik sta ook perplex eerlijk gezegd.
Nog niet zo lang geleden werd je toch wel goed voor rotte vis uitgemaakt als je ook maar durfde te opperen dat er héél misschien wel eens een héél bijzondere omstandigheid zou zijn waarbij een ijzer een optie is.
Ik sta perplex omdat ik zelf destijds voor een (tijdelijke!) ijzeroplossing (aan 1 voet - om medische redenen) enorm afgemaakt ben. Waar ik wel overheen gekomen ben hoor, daar niet van , maar nu moet ik toch echt wel ff wennen....

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 12 december 2006, 22:11:

Ze is al niet meer te mager volgens mij, geen ribben meer te zien. Nu zoek ik dus voeding die aan de volgende voorwaarden voldoet:
- heel de dag door kunnen eten (hun allerliefste bezigheid)
- voldoende mineralen (vooral dus selenium, koper, zink, vit E) en bouwstoffen voor veulentje
- iets om als beloning te gebruiken bij het Parelli-en (ja, Parelli verandert, voedselbeloning mag nu ook al voor level 3)

Dusss... armer hooi zoeken? waar vind je dat? Toch weer hooi gaan weken (help!) Mineralensupplement erover heen? (ik heb nu oplossingen, dus zonder suikers of andere ballast)
Zupa niet meer geven in een emmertje maar als beloning gebruiken ipv graantjes? Of gewoon simpele bietenpulpkorrels (we lazen pas dat je het ook gedroogd mag geven, en de glycemische index valt nogal mee).

Wie wil meedenken: graag!

Zal ik dit weekend eens bij gaan zitten inderdaad.

Is trainen in de (zachte) paddock ook nuttig? Dat kan ik op gelijk welk uur in het donker (lichtje aansteken natuurlijk) doen zonder schrik te moeten hebben buiten het verkeer te hinderen of omver gereden te worden.

Bedankt Ilona!

Nathalie

van lennep schreef op dinsdag 12 december 2006, 21:57:


Ben niet Nathali, maar bedankt Esther voor het talkpoederadvies.
Bo heeft sinds 'n paar weken de smitjes en ik gebruikte ook talkpoeder, dacht er goed aan te doen, omdat je bij de vierdaagse (nijmegen) dat advies krijgt tegen blaren.
Wij hebben hier zandruiterpaden, dus erg nat zand, probeerr ze nu met de smitjes zoveel mogenlijk te mijden.
Word de huid niet te week van vaseline, als daar zand tussenkomt ben je dan niet verder van huis? Groetjes Rini

marjolijn schreef op woensdag 13 december 2006, 12:15:


Ik ook.
Had Yvonne al een mailtje gestuurd om haar een hart onder de riem te steken, voor als de hel ging losbarsten.
Was blijkbaar niet nodig.
Ik neem oprecht aan, dat zulke beslissingen, om het roer om te gooien, met de grootste zorgvuldigheid en voorafgegaan door veel verdriet, genomen worden en daarom met respect gelezen en beantwoord horen te worden.

Ben erg blij dat het hier nu zo kan.

trea hoex schreef op woensdag 13 december 2006, 12:34:


Toch prettig dat ik idd. mijn bericht hier zo neer kan zetten.
Ik heb in ieder geval weer een blij paard.

Ilona Kooistra schreef op woensdag 13 december 2006, 11:12:


Pien heeft hier al uitgebreid op gereageerd.
En Ilona, ik hoop idd. ook dat hij oud wordt met zijn ijzers, zoals al meerdere paarden ook met ijzers oud zijn geworden.
Zonder was voor hem geeen optie meer.
Maar j, je weet nooit helemaal waar je wel of geen goed meee doet, dus maak je keuzes. En als die keuzes niet meer werken dan zul je ze moeten bijstellen.

Gr Yvonne

rini schreef op woensdag 13 december 2006, 12:26:


Lijkt me ook, dan is babyolie wellicht beter, dat trekt er direkt in
en is niet vettig, houd geen zandkorrels vast.

Michiel

yvonne schreef op woensdag 13 december 2006, 12:44:


Ik haal hierbij even een 'oude' wijsheid aan die ik bewaard heb... van een mede-forumlid.

IJZERsterke: ''Ik weet zeker dat hier op het forum door de bezoekers beter en langer nagedacht wordt over het eraf halen van ijzers dan dat de gemiddelde paardeneigenaar denkt over het eronder zetten van ijzers.''

In jouw geval dus omgedraaid. Het zal je heel wat hoofdbrekens gekost hebben en het valt niet mee om hier dan neer te moeten zetten dat er weer ijzers onder je paardje zitten. Ik vind je echt dapper.

Mijn paard ging ook 2 jaar lang niet zo goed. Maar niet omdat NB niet zou werken. Omdat hij, ondanks mijn voorzichtigheid, toch weer eens hoefbevangen was geraakt.
Inmiddels is hij 16, doet het erg goed. Ik heb geaccepteerd dat hij, omdat hij zeker 12 jaar op ijzers heeft gestaan, nooit meer perfecte voeten zal krijgen.
Dat kan en mag ik niet van hem verwachten. Daarom hou ik er rekening mee.
Let wel, hij heeft echt geen pijn hoor! Integendeel. Maar loopt soms weleens wat gevoelig. En meestal ben ik dan weer iets te rigoreus geweest. In zo'n geval ontzie ik hem gewoon en gaan we niet over de keitjes.
Voor ons zijn ijzers absoluut geen optie. Want ik weet zeker dat als hij nog steeds op ijzers zou staan.... hij denk ik al niet meer geleefd zou hebben.

Maar ik kan wel zeggen dat als hij pijn zou hebben gehad, en echt geen verbetering zoals bij jouw paardje, ik ook gekozen zou hebben voor ijzers.
Dan kies ik net zo goed voor een pijnvrij paard.

Gelukkig heb ik nooit voor die keuze gestaan. En mijn jonge paard, zoals Pien ook al aangeeft, zal nooit op ijzers komen.

Ik hoop gewoon dat jij en je paardje nog heel lang van elkaar mogen genieten!

Wil.