Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 7 november 2006, 16:36:


Kan wel een seizoen duren voor de koolhydraatstofwisseling weer genormaliseerd is. Heb je dat geprobeerd?


De vraag is of dat het enige is dat verandert in die andere omgeving? Misschien dat ze op IJsland ander voedsel krijgen dan op plekken waar toevallig ook die culicoides zijn?

Groeten,
Frans

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 7 november 2006, 16:49:


Geen bloedonderzoek. Maar ze had dikke korsten tussen haar manen, schuurde die ook eraf, en met boettdeken waren er nauwelijks symptomen, maar zodra die boettdeken maar even af was (en het mugjes-seizoen was) dan was het gelijk weer ellende. Ik zou niet weten wat er nog meer is dat veroorzaakt wordt door die mugjes maar anders is dit toch beslist seme geweest.


Ja, dat laatste dachten we ook (drachtig) maar afgelopen zomer was ze niet drachtig en had ze nog steeds geen last van seme.

We hebben inmiddels van meer mensen gehoord dat seme over ging wanneer er echt een jaar lang uitsluitend hooi werd gevoerd.


Veel mensen die alleen maar hooi beweren te voeren geven na doorvragen toch een antwoord als "ja, nou ja, af en toe krijgt ze alleen maar een handje brokjes hoor, dat kan toch geen kwaad?" Of ze hebben het een week geprobeerd. Of voeren wortels in plaats van krachtvoer. Of bieten. Of geven dan toevoegingen, want ze moeten toch "iets" hebben. Het verbaast me echt hoe weinig mensen echt gewoon de verleiding kunnen weerstaan om behalve gras ook nog "wat anders" te voeren...
En dan nog, tja, het zal wel niet altijd over gaan. Diabetes gaat vaak ook niet meer over ook al stop je met de overmatige consumptie van suiker. Voorkomen blijft beter dan genezen....

Groeten,
Frans

Spirithorses schreef op dinsdag 7 november 2006, 17:01:


Nee, al sinds begin september niet meer.


Bala had nauwelijks manen meer toen ze hier kwam en een pleeborstel-staart. Maar ik weet niet of je daar de ernst aan kan afmeten.

Groeten,
Frans

Wil schreef op dinsdag 7 november 2006, 17:48:


Nee. Het is goed beschouwd een vaccin.

Afgezien daarvan gebruiken we dat nog maar een jaar (anders zouden we Khabal en Camee niet hebben gehad, he? )

Ik voel al weer de vraag opkomen wat PZP is, dus misschien goed om het nog even uit te leggen (enigzins vereenvoudigd):
PZP is een eiwit van een varken, een eiwit dat sprekend lijkt op het eiwit dat gevormd wordt om een bevruchte eicel. Je spuit het paard in met dat eiwit, dat direct wordt herkend als lichaamsvreemd, en het lichaam maakt er antistoffen tegen. Die antistoffen blijven ongeveer een jaar werken, en zolang dat het geval is zal ieder bevrucht eitje door het eigen lichaam worden aangevallen.

Het is dus een vaccin. En inderdaad, natuurlijk niet echt een positief iets voor een paard. Bepaald niet beter dan een tetanus injectie. Ook hier geldt weer: het is een afweging. Het is kiezen tussen hengst en merries gescheiden houden (niet echt natuurlijk, levert voor beide partijen frustraties op), of de dieren een normaal leven gunnen en de veulens er maar voor lief bij nemen, of PZP.

Groeten,
Frans

Moniek schreef op dinsdag 7 november 2006, 18:57:


Je kan het in de vriezer bewaren.


Zelf gaat ook. Het moet in de achterbeenspier worden ingespoten, en daar is wel wat beleid bij nodig. Dierenartsen zijn er dus niet zo dol op.


Liefst voor maart dacht ik, wil je er het zomerseizoen wat aan hebben.


Eventueel een plaatselijke reactie op de plek van inspuiting, na vier jaar aaneengesloten gebruik kan permanente onvruchtbaarheid ontstaan.


Dat hangt van de paarden af. Hier vanaf het voorjaar tot de late herfst. Maar misschien ook wel in de winter, dan valt het minder op omdat het langer donker is en wij niet zo vaak buiten zijn als in de zomer.


Khabal doet hier nog steeds niks en die is al ruim een jaar. Maar er schijnen ook individuen te zijn die al veel eerder pogingen ondernemen. Of de merrie het toestaat is natuurlijk weer een tweede.

Groeten,
Frans

Els Kleverlaan schreef op woensdag 8 november 2006, 10:24:


Ik heb langer scheikunde gehad, maar nog nooit gehoord van -stoffen en +stoffen. Het enige wat koolstof doet in deze context is door zijn poreuze structuur stoffen opnemen. Als ik me niet vergis heeft een klont koolstof ter grote van een knikker een inwendige oppervlakte die overeenkomt met een voetbalveld!
Zo is Norit een beproefd middel om de maag en darm te zuiveren van allerlei troep. Het zuigt gewoon alles op.


Volgens Dr. Rooney, en ik geloof daar heilig in, ontstaan de meeste problemen bij een paard niet door een tekort maar door een teveel aan iets! Het ligt kennelijk in de menselijke aard om altijd te denken aan tekorten, in plaats van tevelen. Paarden zijn sobere dieren, en als je kijkt wat er allemaal over het voer wordt uitgestort en wat er te krijgen is aan toevoegingen dan kan het niet anders of de meeste paarden zijn slachtoffer van een teveel van iets. (In het licht van die allergieen: het is toch bekend dat allergieen niet ontstaan omdat je ergens een tekort aan hebt, maar omdat je iets in je lichaam hebt overbelast met een teveel!)

Nu vind ik die koolstof theorie eigenlijk wel interessant! ALS het werkt, dan werkt het omdat koolstof enorm goed allerlei stoffen opneemt. Het zuigt al die overtollige vitamientjes en mineraaltjes uit de voeding en slaat die op in zijn interne voetbalveldstructuur.

Maar net zo goed kun je de koolstof EN de overtollige mineraaltjes en vitamientjes weglaten. Dan gaat het ook goed.


Bijna, maar dan net andersom.

Groeten,
Frans

marjolijn schreef op woensdag 8 november 2006, 10:55:


Nounou, inwerken? Het is een vaccin, en je zegt toch ook niet dat een vaccin tegen rode hond behoorlijk inwerkt omdat het permanent is? Het ene eiwit (griep) wordt maar kort herinnerd, het andere (rode hond) heel lang. Het vaccin PZP wordt na 4 jaren aaneengesloten gebruik zo goed herinnerd dat het lichaam de rest van het leven waakzaam blijft tegen elk eiwit dat er op lijkt (zoals een bevrucht eitje).


Sterilisatie lijdt toch ook tot permanente onvruchtbaarheid???

Hoe weten we hoe belangrijk die dieren sex vinden? Levenslange verplichte onthouding vind ik ook nogal een bruut middel.

Groeten,
Frans

Nick Altena schreef op woensdag 8 november 2006, 11:08:


Eiwitten worden in het maagdarmstelsel afgebroken. Daarom moet je PZP ook injecteren en kun je het niet als een pilletje geven.

Groeten,
Frans

Umay schreef op dinsdag 7 november 2006, 23:17:


Leuk dat te horen! Ik zag dat er op de trailer-pagina nog geen venster stond waar je reacties kan achterlaten. Nu wel!
Mag ik jouw reactie daar neerzetten? Dat werkt vast stimulerend voor anderen om het ook zo te gaan proberen.




Groeten,
Frans

Ans Jondral schreef op dinsdag 7 november 2006, 22:18:


Een jaar.


Was een verstoorde koolhydraatstofwisseling maar zo snel te verhelpen...


Hangt natuurlijk van het weer af. Normaal is het in november al voorbij, maar dit jaar duurde het wel erg lang. Zo kan het ook wel eens vroeg in het voorjaar beginnen.


Langer volhouden dus.

Groeten,
Frans

Nick Altena schreef op woensdag 8 november 2006, 11:25:


Of er eiwit in urine zit is niet relevant (ALS het er al inzit is dit door het lichaam zelf gemaakt).

Eiwitten kunnen niet het spijsverteringskanaal passeren. Als ze dat wel zouden doen dan zouden ze heftige afstotingsreacties veroorzaken. Wel worden ze afgebroken, en daarna opgenomen. Maar dan zijn het bouwstoffen, en geen eiwitten meer.

De enige manieren om 'vreemd' eiwit het lichaam binnen te krijgen is met een injectiespuit, of zoals insecten het doen, met een prikding.

Zo doen we dat met PZP, insuline, en de culloide doet het ook op die manier.

Verder kun je de hele weide rondgieren met PZP, insuline en gemalen culloiden, maar dat zal geen enkel effect hebben.

Groeten,
Frans

marjolijn schreef op woensdag 8 november 2006, 11:35:


Nee, ik vergelijk de vaccinatie met PZP met de vaccinatie tegen rode hond.


Sterilisatie, onder algehele narcose waarbij er in het lichaam moet worden gesneden, vind je een minder ingrijpend iets dan 4 keer een injectie?
Dan verschillen we daarover van mening. (N.B. Ik heb het over paarden. Bij mannen is sterilisatie een minder riskante en ingrijpende gebeurtenis).

Groeten,
Frans