van lennep schreef op maandag 30 oktober 2006, 14:28:


Ja, is redelijk normaal.
Het gaat om een looizuur dat in theorie relatief zwak giftig is, maar dat zit vooral in onrijpe (groene) eikels. Hetzelfde geldt voor schors en blad.
Alleen grote hoeveelheden zijn toxisch. Dan zijn de verschijnselen: zwakke pols en ademhaling, bleke slijmvliezen en vooral zeer donkere urine. Vergiftiging komt dus wel voor....


Mwa, zoals alles wat onder "vergift" valt staat of valt het met de hoeveelheid. Paarden zijn subiet geen voedselspecialisten maar juist scharrelaars die van alles en nog wat een hapje nemen naast het geprefereerde bulkvoer van grassen. Problemen ontstaan altijd doordat we ze in een hokkie houden, of dat hokkie nu een stalletje van 3x3 is of een wei - die wei is uiteraard oneinder veel beter dan dat stalletje maar blijft ook een "hokkie". En in dat hokkie is er een (veel) groter dan natuurlijke beperking in keuze; ja, als in die beperkte keuze een veel te groot percentage eikels zit heb je 1 probleem.

Daarom kan ik deels ook wel meevoelen met bijv. Jose die altijd van de daken schreeuwt dat alleen weidegras+liksteen niet genoeg is... alleen zie ik daar de 100en soorten en maten brokkies en supplementen niet als de oplossing voor. Ik denk dat als je het héél goed wilt doen, je het beste uit bent door (dus seizoensgebonden) voor je paard "wildsupplementen" te oogsten; dat kan best een handje eikels zijn, of (in de winter) lekker veel riet (veel beter dan stro), wilgetakken, brandnetels, etc., etc.
Aardig neveneffect ervan is dat je een beetje verstand van plantjes moet zien op te doen

Groeten, Egon
Als ik nu geen boerderij had, geen paarden... zou ik gelukkig zijn bij
de koniks