eddy DRUPPEL schreef op zondag 29 oktober 2006, 9:40:


Ik vind dat iedereen gewoon zelf moet weten wat ie doet en wat voor redenen hij daarvoor heeft. Wie ben jij (of ik) om daar een oordeel over te hebben?

Trea

eddy DRUPPEL schreef op zondag 29 oktober 2006, 9:40:

Een spoor is "voor mij" nergens

Sporen zijn in mijn ogen hetzelfde verhaal als optomingen (bitloze wel te verstaan); de gebruiker bepaalt. Als je hem niet gebruikt, merkt het paard er niets van.

Dit in tegenstelling tot een bit, want deze ligt altijd in de mond, ook als je hem niet gebruikt.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 29 oktober 2006, 14:47:


Ik vind dat jij het verhaal omdraait. Zo bedoel ik het helemaal niet. Jij ziet onervaren ruiters binnenkomen met de hele mikmak aan optoming.
Ik bedoel de ruiters die allang bewezen hebben een paard te kunnen rijden met een minima aan optoming. Personen zoals Pat Parelli om maar eens een voorbeeld te noemen, mogen van mij best een bit en een spoor gebruiken. Ik lig daar niet wakker van. Jij wel dan?

En dwangeloos paardrijden.. daar geloof ik niet in. Dan kan je beter je bitloze hoofdstel ook maar aflaten, want dat heb je dan helemaal niet nodig.

En het geval van Monique haar knie.. dat vind ik een redelijk excuus voor een spoor. Maar nogmaals, dat is mijn zaak niet. En de jouwe ook niet.

De ontvanger bepaalt heb IK nooit geroepen hier. De ruiter bepaalt hoeveel druk er op/van de optoming komt, is een heel ander verhaal (dat is bovendien nieteens de ontvanger; dat is het paard ). Vertel mij maar eens dat het niet waar is.

Spirithorses schreef op zondag 29 oktober 2006, 17:24:


Ik neem mijn zweepje ook mee op een rit, met alle intentie om hem NIET te gebruiken.
Wil niet zeggen dat ik sporen omdoe. Ik vind mezelf niet goed genoeg kunnen rijden om die te verdienen (even buiten kijf latend of ik ze aan zou willen), maar sommige mensen hebben een reden om dat wel te doen. Zoals Monique dus. En Pat .. uiteraard

eddy DRUPPEL schreef op zondag 29 oktober 2006, 18:53:


Duizend praktijkvoorbeelden te noemen. Ik zei al dat ik niet geloof in dwangloos paardrijden, dus ik wil wel eens dat mijn paard zijn schouder binnenzet, of zijwaards gaat. Aangezien ik geen sporen draag en mijn paard soms best wel andere ideeën heeft over deze dingen, zou ik meerdere dingen kunnen doen..
Ik zou harder kunnen drukken met mijn benen, of ritmisch kunnen drukken, ik zou mijn paard vanuit de voorhand zijwaards kunnen "trekken" maar in plaats daarvan.................

....gebruik ik mijn zweepje als signaalversterking (met nog steeds de beste intentie hoor, en zonder agressie.. want dáár heb ik mijn zweepje uiteraard niet voor, zoals goede paardenmensen hun sporen ook alleen maar voor duidelijkheid of versterking van signaal gebruiken) om bijvoorbeeld de achterhand te stimuleren iets meer te wijken, of het achterbeen iets meer te laten onderstappen, of om het hoofd te sturen als mijn benen en lichaam niet duidelijk genoeg zijn.(want uiteraard houd ik er niet van om aan mijn sidepull te trekken met mijn handen, hoe zacht hij ook is)...

Mijn ideaal is natuurlijk om zonder halsring (en andere optoming) een compleet verzameld paard te rijden en alle gymnasticerende oefeningen te kunnen uitvoeren met een vederlichte kuithulp.. nee, liever nog op stem. Maar zoals ik al zei: ik zie mezelf niet als een geweldig ruiter. Ik ben in staat om mijn paard te berijden zonder haar te storen. Ik zit niet scheef geef geen overbodige hulpen, kan mijn handen stil houden en dat vind ik al heel wat.

Zoiets??

Jaa en als ik echt kwaad ben, dan sla ik er natuurlijk flink op los he!
Nee hoor.. grapje

Trea

Spirithorses schreef op zondag 29 oktober 2006, 19:38:


Ik heb het even toegelicht in reactie op een ander bericht. Nee niet om honden weg te jagen.. wazig excuus trouwens.. ook niet om mijn paarden sneller te laten lopen.. enkel als aanwijsstokje (vooral ook handig als je onderweg ernaast gaat.. we spelen namelijk ook graag onderweg) en als signaalversterking bij gymnasticerende oefeningen..

In positiviteit tegenkomen... juist daarvoor! Ik heb geen zin in koudbloeddiscussies als: ik wil hier re-hechtsaf.. waarbij ik aan jouw prachtige sidepull moet sleuren omdat ik re-hechtdoor wil. Dat vind ik niet positief Pien. Ik gebruik mijn zweepje om te laten zien dat ik een hele lange aanwijsvinger heb, en die vinger wijst rechtdoo-hoor

Maar ala, ik denk dat je dit best wel weet... maar mij nu lekker zit te stangen

Spirithorses schreef op zondag 29 oktober 2006, 20:09:


O, ik denk dat dat iets is wat in je karakter moet zitten. Ik straf nooit. Misschien is het gebruik van een stokje/zweepje voor mij iets heel anders dan voor een ander, omdat ik het intensief gebruik bij Parelli (en ik parelli eigenlijk altijd, ook als ik rijd). Het stokje/zweepje is een onderdeel van onze relatie en communicatie, van mijn manier van paarden trainen en gebruik het enkel en alleen als verlengde van mijn arm. Ik sla ook niet mijn handen, dus ook niet met mijn zweepje.. zelfs niet als ik nijdig ben, ongesteld, whatever..

Mijn tikjes zijn zuiver aanwijzingen, reminders.. "hee, denk je ook aan je schouder, schat.. die moet ook mee in de buiging.. anders belast je je verkeerde been en krijg je hko.htm">hoefkatrolontsteking".. zoiets

Maar ik denk dat het per persoon anders is hoor... net als de sporen.

Trea