Ans Jondral schreef op zondag 15 oktober 2006, 9:49:


Ans, Carlos is 44 en daar wordt niet meer opgereden hoor de laatste 3 jaar en daarvoor alleen kleine lichte meisjes. Don, mijn rijpaard is 14 en men vond dat hij 2 jaar geleden geslacht moest worden vanwege ernstige hko.htm">hoefkatrolontsteking vanwege voetmishandeling. Hij loopt echter weer prima. Maar geen paard met artrose dus.

Piet

Spirit schreef op zondag 15 oktober 2006, 10:22:


Soms ben ik heel zacht en vrijblijvend met haar, maar dat is een bewuste tactiek. Tempête is een paard dat steeds confrontaties opzoekt. Ze daagt echt soms uit, probeert een reactie van mij te ontlokken waarna zij er dan nog eens overgaat en dan krijg je dus een heuse machtstrijd. Zij haalt haar kracht uit conflicten.
In het begin, toen ik haar begon te verzorgen voor haar vorige eigenaar heb ik daar ook heel veel problemen mee gehad. Door haar manier van reageren maakte zij mij heel ruw, iets wat ik met andere paarden nooit heb.
(Bijvoorbeeld mijn zus haar pony, is net het tegenovergestelde. Als je daar mee werkt, maakt die pony je door haar manier van reageren heel zacht en subtiel) Tempête wist mijn knoppen zitten voor ik die van haar wist zitten. Uiteindelijk was het zelfs zo ver gekomen dat elke poging om met haar te werken steeds uitdraaide op een conflict tussen ons. Wat soms heel gevaarlijke situaties opleverde. Uiteindelijk geeft ze wel toe hoor, maar voor ze zover is, kan ze een confrontatie heel ver drijven. Ik heb toen uiteindelijk wat hulp gekregen van een oude schoolvriend van mijn vader, die als hobby zogenaamde 'gevaarlijke beesten' omschoolde tot brave rijpaardjes. Daar heb ik wel wat aan gehad. Zijn boodschap aan mij was dat ik maar beter een ander verzorgpaard moest zoeken. Volgens hem zou ze altijd confrontaties blijven opzoeken als ze daar de kans toe kreeg en zou je haar nooit kunnen vertrouwen. (En hij wou niet dat de dochter van één van zijn beste vrienden haar nek zou breken.) Ik heb toen zijn raad niet opgevolgd en heb haar zelfs gekocht. (was een eigenwijze puber ) maar ik heb wel de manier veranderd hoe ik met haar omging. Ik ben ervan afgestapt om een vraag van mij aan haar gradueel op te bouwen maar ben veel zachter met haar gaan werken. Ik probeer ongeacht haar reactie, alles vriendelijk te blijven vragen. Je moet met twee zijn om ruzie te maken. En als ik geen ruzie maak, dan kan zij ook geen ruzie maken. In plaats van door conflicten door te werken (zoals parelli) probeer ik die te negeren of te vermijden. En dat heeft echt wel effect gehad.
In de normale omgang met haar werk ik nu wel weer gradueel, en daar wordt ze nu wel fijner van ipv ruwer. Maar in situaties die kunnen uitgroeien tot mogelijke conflicten moet ik nog altijd oppassen.

Om nu terug te gaan naar dat wandelen. Als zij gaat stilstaan en ik vraag haar op mijn stem en een zeer lichte druk op het touw om door te lopen en ze wil niet. Zal ik het haar eerst nog eens vragen door iets meer druk van mijn touw. Als ze dan nog niet wil, zal ze haar hoofd omhoog gooien en eventueel achteruit stappen. (want zo is ze, op een zeer lichte hulp kan zij heel overdreven reageren) Als ik dan mijn hulp kordater maak en meer druk zet op mijn touw, is de kans groot dat ze steigert. Als ik dan niet toegeef en nog meer druk op mijn touw houdt, zal ze eerst nog één of twee keer steigeren en dan uiteindelijk toegeven en toch volgen. Dit is de manier waarop ik het vroeger zou gedaan hebben. Dan krijg ik wel wat ik wil, meer ik moet eerst wel ambras over maken met haar.
Nu doe ik dat meestal niet meer. Als zij nu gaat stilstaan probeer ik te vermijden dat het zover komt dat ze haar hoofd omhoog gooit en achterwaarts gaat, want eens ze dat doet kan ik ook niet meer terug en moeten we door die confrontatie. Ik vraag het haar vriendelijk en blijf het vriendelijk vragen tot ze bereid is om in te gaan op mijn verzoek en bouw de druk niet op. (Daarom dat ik schreef 'smeken', aangezien ze gisteren nogal nerveus was, lag een mogelijke uitbarsting binnen de mogelijkheden) Dan blijven we maar even stilstaan, uiteindelijk volgt ze toch. Is op de lange termijn 100 keer effectiever, en ondertussen ken ik haar ook goed genoeg om in te schatten wat voor tactiek ik best gebruik.
Soms heeft ze mij nog wel eens liggen hoor, het is iets waar ik constant op moet letten. Maar ruzies zijn zeldzaam geworden.
Ergens heeft die vriend van mijn vader trouwens wel gelijk, vertrouwen kan je haar niet. Ze is een braaf paard, maar ze zit snel boven haar theewater en dan blijft ze wel gevaarlijk.

Misschien dat je dit een verkeerde aanpak vindt, maar tot nu toe werkt dit wel het beste voor ons. ik was het zo beu om steeds met haar in discussie te moeten gaan om iets gedaan te krijgen.

groetjes
Ans

Piet schreef op zondag 15 oktober 2006, 11:05:


Ow, dan was ik mis.
Sorry
In ieder geval, er zijn denk ik nog wel andere voorbeelden voorhanden. Bv op site's zoals bokt kom je wel eens beesten tegen met 3 en 4tjes op hun gewrichten die nog M-dressuur of whatever lopen.
Stel ik mij toch vragen bij.

Ans

Ans Jondral schreef op zondag 15 oktober 2006, 12:01:


yes, klopt of z-dressuur met arthrose. niets is uitgesloten.

ingrid van der post schreef op zondag 15 oktober 2006, 16:38:


Elk paard heeft artrose, vanaf het moment dat hij geboren wordt. Dit vertelde althans dierenarts Rob van Wessum op een lezing over rugproblemen. Pas als het paard er last van krijgt, maak je er werk van.
Je kunt zodanig (leren) rijden dat een artrosepaard pijnloos beweegt en weet ik wat voor dressuurniveau bereikt. Antoine de Bodt en andere goede klassiek geörienteerde instructeurs kunnen je dat leren. Enne... je haalt echt geen Z-proef met een kreupel paard hoor!
Ook beoordeelt de ene dierenarts een artrosefoto met een 2, wat de ander een 4 vindt. Ik heb vanaf de zijlijn meegemaakt dat de da een paard dat hij afkeurde met 3, enkele jaren later goedkeurde met een 1. De botwoekering kan zelfs verdwijnen, getuige het verhaal van Reddertje met het paard met overhoef.

Ans Jondral schreef op zondag 15 oktober 2006, 9:49:


Als je hier meer zekerheid over wilt hebben is het misschien een idee om de kc pads te proberen , of bij de meeste hoefschoenen kun je een paar voor een week lenen tegen een kleine vergoeding. Is dat misschien wat?!Gewoon om er achter te komen of ze zo gevoelig loopt vanwege haar hoeven of vanwege haar arthrose.


Het is allemaal zo herkenbaar.Ik voel me ook erg onzeker over Maike en wat ik nog van hem kan vragen. Maar Maike is iets minder gecompliceerd dan Tempete.Ik ben er inmiddels wel achter dat als Maike niet wil lopen , hij dan ook gewoon echt niet kan lopen vanwege pijn in zijn voeten.Wat dat betreft ; Maike liegt nooit! Maike heeft geen druk nodig. Dat is zoals ik nu met hem omga , voorheen joeg ik hem met druk ook door dingen heen , maar ik weet nu dat dat bij Maike niet nodig is....
Hij doet veel voor mij , maar het is aan mij dat hij het ook weer met plezier gaat doen[ ik zit nog steeds te wachten op de hoefschoenen , wat duurt dat lang!!!!] Met de Kc pads wil hij meestal wel lopen , maar het plezier ontbreekt soms wel een beetje , maar dat komt ook omdat ik continu de pads in de gaten hou , want de ducktape is niet alles....Hij moet rechtuit doorlopen , mag zich niet omdraaien , want dat houd de tape niet...En hij vind het wandelen meestal zo leuk dat hij rondejes om mij heen wil draven , maar dat mag nu niet , dus ik moet hem vaak temperen in zijn enthousiasme.

Ik vind dit erg leuk[ misschien kan ik beter schrijven ,interessant] om te lezen , en ook erg leerzaam , ook jou verhalen Pien!! Ans, ik hoop dat je nog een manier kunt vinden waar jullie allebij nog veel plezier aan beleven.
Dat verdienen jullie!!!

Gr Esther

Christel Provaas schreef op zondag 15 oktober 2006, 18:07:


Maar bij mijn paard is de artrose wel redelijk vergevorderd voor een paard van haar leeftijd. D'r waren ook stukjes af en gaten in het bot, dus ik veronderstel dat dat niet zo normaal is? Heb die foto's trouwens op Cd-rom, als je me niet gelooft wil ik ze je altijd wel doormailen . Zelfs een leek kan zien dat er daar iets serieus mis zit.


Dat is nou net het vreemde eraan, die beesten lopen niet mank.
Adb heb ik nog steeds in m'n achterhoofd. ik had gezien dat er nu ook lesdagen georganiseerd worden in Herent, dat is niet zo ver. Ik heb al wel eens geïnformeerd, maar ik krijg nogal vage (of geen)
antwoorden. En ik betwijfel of het wel zo'n goed idee is om haar eerst op een camion te zetten en daarna snel snel nog te rijden in een omgeving die ze niet kent met een hoop mensen en andere paarden.
En ik weet niet eens of ze hiermee überhaupt wel te helpen is, op die site wordt er niets gezegd over problemen met sprongewricht ofzo. En ik krijg er ook geen duidelijk antwoord op.
Misschien dat ik eerst maar eens zo ga kijken.


Dat zou dan inderdaad wel verklaren waarom sommige paarden met 4tjes nog rondhuppelen in een springparcours of in de dressuurring.


Hi, leuke gedachte!!
Zolang het mogelijk is de oorzaken aan te pakken wil ik zoiets wel geloven.
Maar ik denk dat het nogal naïf zou zijn, als ik hierop zou hopen.

groetjes
Ans

Spirit schreef op zondag 15 oktober 2006, 1:46:


he Pien wat doet het weer goed om je te lezen.. sterkte Ans met Temp^ete
Myriam

Ans Jondral schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 11:57:


Hallo Ans,
Leuk te lezen dat je mijn weblog over mijn twee meiden leest.
Inmiddels hebben anderen al op je gereageerd en ik zou hier nog veel over kunnen vertellen en bomen met je. Lees anders mijn website eens (de onderste van mijn onderschrift); wellicht is dat iets voor je.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Ans Jondral schreef op zondag 15 oktober 2006, 21:03:



Hij is inderdaad per email steeds moeilijker bereikbaar, dat is ook mijn ervaring. De man reist zich kapot om overal clinics en lesdagen te geven, zit volledig volgeboekt en is gemiddeld 1 dag van de 10 thuis. Op die dag werkt hij aan het lesmateriaal waarmee hij instructeurs gaat opleiden.
Op de site wordt nmm wél wat gezegd over spronggewricht, nl spat en artrose, die beide met de rijmethode te behandelen zouden zijn. AdB beweert dat zijn methode werkt voor alle harde beengebreken, dus kissing spines, overhoef, oc(d), hoefkraakbeenverbening en hko kunnen aan het rijtje worden toegevoegd.
Iedereen met een kreupel paard die bij AdB op een lesdag komt, zet zijn paard in een camion om een les te gaan rijden in een onbekende omgeving. Wat mankeert daaraan?
Ik ben inmiddels bij veel lesdagen wezen kijken, de sfeer is altijd erg rustig, doorgaans weinig publiek, één paard per les van 45 minuten en zeer veel aanwijzingen. Doorgaans is 20 minuten trouwens voldoende.
Ga anders kijken op een lesdag en spreek hem persoonlijk aan. Hij is zeer toegankelijk, gebruik dat en zie een afspraak te maken.
Ik zou het een kans geven, wat heb je te verliezen?

Echt... ik zie nog die hoofdschuddende dierenarts voor me, nu ruim een jaar geleden, Bucks blessure was toen aangetoond, bewezen en 8 maanden tevergeefs behandeld: "Ik ben uitgekakt. Ga maar rijden tot ie stuk is -dat is met een maand gebeurd- of maak er weidedecoratie van." Wat ben ik godsgruwelijk blij dat ik deze raad niet heb opgevolgd en 20 minuten AdB in de schoot kreeg geworpen. Ook ik had niets te verliezen. Ik heb er een beter paard voor teruggekregen.
Ik gun dat IEDEREEN.

Ans Jondral schreef op zondag 15 oktober 2006, 21:03:


Stukjes af en gaten doen mijn ideeen in heel andere mogelijke richting gaan dan arthrose. Je kunt die foto's toch ook onine zetten?


Die 1,2,3,4 zijn gebaseerd op ongeldige statistiek, flauwekul dus, van prof. Dik. Aldus collegae wetenschappers statistici. Het pleit alweer niet voor het scheidend vermogen van het hippische dit niet op te pakken en op zijn minst kritisch te zijn naar het leger DA's die alles uit Utrecht als zoete koek slikt (anders worden ze geexcommuniceerd als het ware).


Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

e m kraak schreef op zondag 15 oktober 2006, 22:18:


Ok, Ik heb ze speciaal voor jou online gezet. :)
hier is de link: http://www.mijnalbum.nl/Album=KSPDJAPG
Er was trouwens ook nog een echo gedaan die aantoonde dat het kraakbeen van die katrol zowat over de hele oppervlakte wel beschadigd was, been nog niet. Dus dat kan je op de foto's (nog) niet zien. (Alhoewel DA zei dat hij dit wel al zag op RX, onregelmatige aflijning zei ie.)
enjoy

Ans

Christel Provaas schreef op zondag 15 oktober 2006, 21:50:


Kan je misschien zeggen waar dat juist staat? Kan het zelf niet vinden, misschien lees ik er over.


Niks mis mee, maar we zijn niks gewoon op dat vlak. Mijn paard heeft al in jaren geen rijbak meer vanbinnen gezien. En de laatste keer dat we in een binnenbak kwamen was niet zo'n succes. (lees: staart in de lucht en gaan met die banaan) En al die dressurdingen zoals hoefslagen, cirkels en co, zitten wel heel ver weg. En als er kleine ponietjes in de buurt zijn, krijg ik meestal vliegles, want die zijn natuurlijk supereng. Tel daar nog eens een ruiter bij die het merendeel van de tijd gewoon passagier speelt. En je hebt het perfecte scenario voor een chaos. (Kan nog plezant worden)
Ook vervoer is ze niet gewoon, is altijd spannend en heel vermoeiend voor haar.


Niet veel inderdaad. Was ik inderdaad wel van plan. zal er eens werk van maken.

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op maandag 16 oktober 2006, 11:51:



Rechts op de welkomstpagina staat het stuk over ene Yulan Scholliers. Klik op "klik hier" en kijk op de volgende pagina rechts, daar staat een stukje over garantie.