Els Kleverlaan schreef op woensdag 11 oktober 2006, 15:15:


Hoe langer een paard op ijzers gelopen heeft, hoe beroerder natuurlijk. Ook de leeftijd waarop die dingen er voor het eerst zijn ondergeslagen plus op welk terrein het veulen voor die tijd heeft gelopen of stal heeft gestaan, speelt allemaal een rol bij het pijnlijk worden van de voeten na het ontijzeren.
Maar natuurlijk is het altijd de moeite waard om die voeten eindelijk de vrijheid te geven en alle voortsluimerende negatieve effecten voor het lichaam te stoppen.
Bij het ene paard gaat die omschakeling zonder problemen en moet het hoogstens wennen aan het vreemde gevoel onder de zolen, bij een al meer misvormde voet (dat kan inderdaad iets zijn wat van binnen zit zonder dat je het ziet) kan het veel meer tijd vergen en problemen als hoefzweren geven.( dan komt de in jaren opgebouwde rottigheid er eindelijk uit) In dat geval is het veel beter om tijdelijk schoenen te gebruiken, zodat het toch zo goed mogelijk blijft lopen. Het is niet moeilijk voor te stellen dat een paard wat mankt of kort loopt zijn spieren anders zal gaan gebruiken en dan daar weer problemen van krijgt.
Maar in ieder geval ijzers er van onder....... altijd!

Piet

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 12 oktober 2006, 8:39:


Te veel eer voor mij Tineke, ik sta heel diep ergens in de schaduw, het is Esther en Esther alleen.

Piet

Wil schreef op donderdag 12 oktober 2006, 15:59:


Ik lik eraf en toe aan, wil je die ervaringen ook horen ? :)
Ik ben nog steeds bezig om het juiste pad in Nederland te vinden.
Het is veel minder simpel dan ik dacht. Het is nl een heel hard soort, wat lang niet overal gemaakt wordt.
Piet

Christel Provaas schreef op donderdag 12 oktober 2006, 16:36:


Zal wel een koudbloed zijn, Simon kennende :)
Is dat het ras wat van de Amish weer terug gebracht is?
Of heb ik alleen de klok horen luiden?
Piet