Nils Vellinga schreef op vrijdag 6 oktober 2006, 21:23:


Nee, elk jaar is niet nodig Nils. Je krijgt een bemestingsadvies voor 4 jaar. Als je ook nog natuurlijke mest gebruikt moet dit wel elk jaar ongeveer dezelfde hoeveelheid zijn.
Piet

Michiel schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 0:07:


Je omrekeningen zijn gemakkelijk Michiel, voor mensen die het orgineel artikel ook willen lezen:
http://www.hoofrehab.com/seasons.htm
Ik vind het een stimulans om je paard zoveel mogelijk over verschillend terrein te laten lopen, zo moet je toch tot een gemiddelde voet kunnen komen die overal op past?

PIet

Loes Scheres schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 7:30:


BE tuttelen Loes? :)

Els Kleverlaan schreef op zondag 8 oktober 2006, 11:39:


Nogal generaliserend, toch wel :)
Het is de taak van de ouders om hun kinderen op te voeden, tot assertieve niet onderdanige volwassenen met respect voor dieren en voor mensen. Ik geloof niet dat de kadaverdiscipline en jaren 50 opvoeding van Belgische kindertjes betere mensen maakt.
Ik denk dat ik er over mee kan praten met een dochter die groot geworden is met een geweldige Amsterdamse Montessori opleiding en een zoon die helaas (achteraf) geschoold werd in België.

Piet

Waldo50 schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 1:46:


Op het feit na dat de paarden sowieso niet beslagen hadden moeten worden, maar goed natuurlijk bekapt en getraind, met hoefschoenen hadden moeten vertrekken, denk ik dat iedereen met zulke plannen lering uit het verhaal kan trekken.

Piet

thessa sikken schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 10:50:


Wat is sinds kort en hoe oud is je paard? Uit je vraag maak ik op dat ze altijd op hogere hielen gestaan heeft. Goed mogelijk dat zo een verkeerde stand de oorzaak van de artrose is.
Artrose is het ontstaan van slijtplekken in het kraakbeen aan het eind van het bot, in het gewricht dus. De reactie van het kraakbeen kan hierop zijn dat er op andere plaatsen in het gewricht meer kraaakbeen gevormd wordt.
Ik kan me voorstellen, maar heb dat nergens bewezen gezien, dat door een lichte verandering, in dit geval verbetering van de stand van de gewrichten, de plaats van het elkaar raken van de botuiteinden iets veranderd is en dit in het begin pijnlijk kan zijn. (Maar ik geef mijn mening graag voor een betere)
In ieder geval zou ik niet gaan morrelen aan een juiste hoogte van de hiel. De betere balans en het landen op de hiel zorgen dat alles in de voet beter gaat fuctioneren.
Aangeraden wordt soms teunisbloemolie of de juiste vlaszaadolie, die veel omega 3 vetzuren bevatten tegen ontstekingen in de gewrichten.
Ook kun je een poos het glucosaminepreparaat van www.natumed.nl proberen, wat speciaal voor paarden is samengesteld.

Piet

e m kraak schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 11:20:


Ben het helemaal met je eens Egon, misschien komt dat omdat ik deze rit echt close gevolgd heb en al van de mislukking op de hoogte was.
Het was oprecht van de dames geweest als ze gewoon gezegd hadden, "ok, we zijn er uiteindelijk gekomen, maar doen dit zo nooit weer"
Dan hadden ze een vraagbaak voor eventuele volgers kunnen zijn. zoals zij zelf al weer (te weinig dus) opgestoken hebben van iemand die eerder een mislukte poging had ondernomen.
Voor achteraf je verhaal aanpassen en feiten afzwakken of verdoezelen heb ik geen waardering.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik de gecensureerde versie en het verhaal op longriders nog niet gelezen had.

Piet

Eva Saegerman schreef op woensdag 11 oktober 2006, 10:37:


Hoi Eva
Ik zou hiervan toch wel graag een fotootje zien,.... steunsels die in de straal prikken? Ik kan het niet goed voorstellen.

Piet

Els Kleverlaan schreef op woensdag 11 oktober 2006, 15:15:


Hoe langer een paard op ijzers gelopen heeft, hoe beroerder natuurlijk. Ook de leeftijd waarop die dingen er voor het eerst zijn ondergeslagen plus op welk terrein het veulen voor die tijd heeft gelopen of stal heeft gestaan, speelt allemaal een rol bij het pijnlijk worden van de voeten na het ontijzeren.
Maar natuurlijk is het altijd de moeite waard om die voeten eindelijk de vrijheid te geven en alle voortsluimerende negatieve effecten voor het lichaam te stoppen.
Bij het ene paard gaat die omschakeling zonder problemen en moet het hoogstens wennen aan het vreemde gevoel onder de zolen, bij een al meer misvormde voet (dat kan inderdaad iets zijn wat van binnen zit zonder dat je het ziet) kan het veel meer tijd vergen en problemen als hoefzweren geven.( dan komt de in jaren opgebouwde rottigheid er eindelijk uit) In dat geval is het veel beter om tijdelijk schoenen te gebruiken, zodat het toch zo goed mogelijk blijft lopen. Het is niet moeilijk voor te stellen dat een paard wat mankt of kort loopt zijn spieren anders zal gaan gebruiken en dan daar weer problemen van krijgt.
Maar in ieder geval ijzers er van onder....... altijd!

Piet

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 12 oktober 2006, 8:39:


Te veel eer voor mij Tineke, ik sta heel diep ergens in de schaduw, het is Esther en Esther alleen.

Piet

Wil schreef op donderdag 12 oktober 2006, 15:59:


Ik lik eraf en toe aan, wil je die ervaringen ook horen ? :)
Ik ben nog steeds bezig om het juiste pad in Nederland te vinden.
Het is veel minder simpel dan ik dacht. Het is nl een heel hard soort, wat lang niet overal gemaakt wordt.
Piet

Christel Provaas schreef op donderdag 12 oktober 2006, 16:36:


Zal wel een koudbloed zijn, Simon kennende :)
Is dat het ras wat van de Amish weer terug gebracht is?
Of heb ik alleen de klok horen luiden?
Piet