ingrid van der post schreef op woensdag 30 augustus 2006, 11:33:
> Monique Meijer schreef op woensdag 30 augustus 2006, 11:25:
>
>> Isabel van der Made schreef op woensdag 30 augustus 2006, 10:14:
> vaker iets met m doe. zelf dacht ik zelfs al aan licht
> ataktisch en nu vanochtend dat trillen. gek he dat je zelf al
> lang een gevoel hebt van er is iets en dan gebeurt er weer
> zoiets.
Hallo, Ingrid,
Indy trilt wel eens van opwinding. Misschien een soort van voorvreugde "We zijn er bijna, ik mag er zo uit en dan gaan we wat leuks doen"? Of een enge ervaring? (Zoals bij ons een fazant die al ijverig pikkend in de stal gewandeld was en in paniek er weer uitstormde toen Indy er niets vermoedend in wilde. Mens, ben ik geschrokken zeg, ik wandelde namelijk achter Indy aan. Een kabaal door die rotfazant, Indy in paniek, fazant vlieg bijna tegen me aan, ik voel nog net een vleugel door mijn haar gaan... Pffff, Indy en ik stonden allebei met grote ogen te kijken, wat was dat nou?)
Ik heb in het verleden ook menigmaal gehad dat ik vond dat Indy niet helemaal goed in haar vel zat, al kon ik niet benoemen wat het nu was. Iets slomer misschien. Na een paar dagen openbaarde zich dan wat er aan de hand was. Vaak was het (in Indy haar geval) een zich ontwikkelende hoefzweer, had ze iets verrekt, o.i.d.. Ze is ook eens licht verkouden geworden nadat ze enkele dagen iets lusteloos/slapjes was.
Erg moeilijk zoiets, eigenlijk zouden ze moeten kunnen praten en ons precies vertellen wat er aan de hand is.......
Groeten,
Monique
Warboel
