Wil schreef op maandag 28 augustus 2006, 20:52:


Hi, nee ik ben er nog niet helemaal uit. :) Ik heb voor de moment ook even andere dingen aan m'n hoofd (herexamens) en moet mezelf even verplichten niet aan m'n paard te denken. (lukt niet hoor )

De zomereczeem bij mijn Tempête heeft zeker met onsteking te maken, daar ben ik echt van overtuigd. Als ze wonden schuurt zijn die in no time compleet ontstoken. (en bijvoorbeeld een beenwondje ofzo dan weer niet)
En ze heeft al enkele keren een soort bult op haar manenkam gehad. (ongeveer even groot als een vuist) Die bult is dan gevoelig, en eigenlijk niets anders dan een mega-puist. Soms is er een korstje op of een klein gaatje, en als je dat wegkrabt, loopt de pus er zo uit.
Bij haar heeft het dus echt wel te maken met onstekingen.
En ook het feit dat een anti-inflammatoire zalf zoals flamazine nog het het meeste en snelste effect heeft op haar wonden en tegen de jeuk, vind ik ook een duidelijke aanwijzing. (maar omdat er dagelijks op te smeren, dat is onbetaalbaar)

Maar langs de andere kant kan ik haar in volle fructaanseizoen, van de ene moment op de andere van een kale winterpaddock met alleen hooi verhuizen naar een volle zomerwei waar ze 24u/24u kan grazen.
Dit gebeurt al jaren zo, en het doet haar niets. Je vindt van deze overgang amper iets terug in haar hoeven. De eczeem wordt tijdelijk wel ietsjes erger.
(Ik probeer wel de overgang iets minder groot te maken, door op voorhand al enkele weken met de paarden wat graskanten af te gaan grazen en gras op de zomerwei af te snijden en de paarden dit al een paar dagen voordien te voeren. Maar dit is natuurlijk maar minimaal. Ik kan moeilijk uren aan een stuk met drie verschillende paarden gaan wandelen en graskanten laten afgrazen. En het gras dat ik afsnij hebben ze meestal ook op een kwartiertje op.)

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op maandag 28 augustus 2006, 21:48:


mijn nieuwe pony heeft ook allemaal kale plekken op manenkam en hals,ik dacht eerst dat de anderen haar beten maar heb nu ontdekt dat ze zelf schuurt tot bloedens toe aan een opgevreten boom die in de padock staat.
morgen ga ik expirimenteren met biotex goed oplossen met heet water,dan afkoelen en zo warm mogelijk aanbrengen op manenkam en staaraanzet.
ik spoel het niet uit en gebruik veel biotex zodat het een soort papje wordt.
dit doe ik ook altijd al bij mok of dikke benen met kleine wondjes.
ben benieuwd hoe ze er op reageert en ik laat het jullie weten en hoop dat de mugjes hier geen trek in hebben.

KNIP
Nee, kan ik me voorstellen....
En met alle JMT testen komt eruit dat ie NIET allergisch is... wat niet wil zeggen dat hij niet allergisch kan reageren... pffff... het zou ook nog een intolerantie kunnen zijn...
Zelfde symptomen, maar geen duidelijke allergie....

Dat hebben wij dus echt niet....

Dat doe ik dus ook al nooit.....

Kortom Ans.... klopt het verhaal niet.... Jij zet ze zo vol in het gras... geen probleem... Hier kan dat echt niet.... Ik zie het wel degelijk aan de voeten...

We piekeren vrolijk (nee, betreffende SeMe en aanverwanten niet echt) verder...
Nu, vanmiddag heeft ie zowaar de halve wei al omgeploegd! Hij sprong met 4 benen tegelijk de lucht in, de halve gare! Helemaal jolig, Opa plat door de bocht!
De blub viel met grote brokken op het erf..... )

Wil.

Ik vind het geweldig dat het paard zo opgeknapt is.
Maar ik ben zo vrij om te reageren op het "maagzweren" verhaal:

Maagzweren bij volwassen paarden komen steeds vaker voor. De grootste oorzaken (die wij als paardnatuurlijk-mensen zouden moeten weten) van maagzweren zijn: onregelmatige voeding, te veel krachtvoer en VOORAL de daarmee gepaard gaande lange perioden waarin het paard niet eet: een onjuiste balans in de verhouding tussen ruwvoer en krachtvoer!!!
Paarden die krachtvoer krijgen, eten minder hooi/stro. Vooral het gedurende lange tijd kauwen, is belangrijk voor het spijsverteringsstelsel van een paard. Paarden maken namelijk alleen speeksel aan door te kauwen. Dit speeksel is nodig om de maagsappen (zoutzuur) te verdunnen. Op krachtvoer hoeft een paard amper te kauwen en dus produceert het paard bij te grote porties te weinig speeksel. De maagsappen worden te krachtig en veroorzaken vervolgens zweren.

En ja, indirect is dus een bacterie de schuldige. Echter, als het paard zijn spijsverteringsstelsel mag gebruiken zoals het bedoeld is, krijgt deze bacterie geen kans.

Het hoefbevangenverhaal is, net als de maagzweren, een voedingsprobleem, dat wij als mens creeren.
Leuk om te filosoferen wat er eerder was, de kip of het ei. Maar is het niet beter om paarden te plaatsen waar ze horen: buiten, bij voorkeur in een weiland, maar in ieder geval buiten en de hele dag onbeperkt hooi?
We maken ons wel druk als een kat of een hond in een kooi opgesloten zit. Waarom maken wij ons dan niet druk over opgehokte paarden, en alle problemen die daarvan het gevolg zijn?

Irmgard

Over stro en het hoge suikergehalte in het verhaal.

Wat ik uit het verhaal opmaak is dat het hier gaat om stro dat gewonnen is zoals wij hooi/kuil voor de koeien maken, dus net voor de bloei maaien als alle energie en voedingsstoffen er nog inzitten. Dan is het ook logisch dat er veel suiker inzit, want dat is nog niet opgebruikt door de zaden.

In NL is stro een rest/afval product het is niet in eerste instantie gekweekt als diervoer. Het gaat nl om het graan en niet om het plantje waar het aan groeit. Het stro hier heeft dan veel minder suiker, want dat zit in het graan en niet meer in de halmen die wij stro noemen.

Ik denk dat het stro hier nog minder suikers, etc. bevat dan graszaadhooi dat ook al heel arm is aan alles. Misschien ook vandaar dat zoveel (ex)hoefbevangen shetjes het er zo goed op doen? En waarom de enige dieren die standaard voederstro (=haver/gerstestro) krijgen jongvee is dat geen melk of vlees hoeft te produceren?

Irmgard Luycks schreef op dinsdag 29 augustus 2006, 13:57:


Helemaal van harte mee eens, Irmgard! Yes!

Egon,
Met groeten uit de mistige regionen van Mars

Irmgard Luycks schreef op dinsdag 29 augustus 2006, 13:57:


Wij maken ons juist wel druk over
opgehokte paarden en alle problemen die daarvan het gevolg
zijn.

Piet