Christel Provaas schreef op zondag 27 augustus 2006, 18:00:


een mens kan altijd beslissen over het leven van de dieren en ingrijpen wanneer hij dat het beste vindt.
toch heeft ieder dier net zoals de mens een drang naar overleven.
ik heb vroeger ooit als kind een natuurfilm gezien over een hengst die zijn been brak,misschien iemand van jullie ook.
het beest gaf het niet op en ze hebben het in de gaten gehouden.
het kon met zijn mismaakte been toch in leven blijven ook al was hij uit de kudde gejaagd.
ook had hij zelf weer een kudde om zich heen van paarden die zich bij hem hadden aangesloten.
hij had het niet opgegeven terwijl wij misschien voor hem zouden beslissen dat het beter zou zijn om zijn leven te beeindigen.

reddertje schreef op zondag 27 augustus 2006, 22:57:


hallo allemaal,

ik zie dat jullie allemaal hier schrijven dus ik probeer er hier even stiekum tussendoor te tikken.
ik had een nieuw berricht geschreven over de verwaarloosde hoeven van het paard dat ik aan het opknappen ben daar haar baas het achterwege had gelaten wat aan de hoeven te laten doen.
verschillende mensen hadden gemaild en gevraagd of ik het verloop wilde bijhouden met fotomateriaal.
nu heb ik dat gedaan en het gemeld maar niemand kijkt.
ik wil niet opdringerig zijn hoor maar het beest is zo gelukkig met haar bijna gezonde hoeven en loopt nu niet meer kreupel.
wel staat ze nog met haar hele gewicht op de toon want als ze in het zand staat kan ik mijn vinger onder de achterkanten van voor en achterhoeven halen terwijl ze haar voeten niet laat wegzakken.
verder wil ik het hier bij laten en hoop dat jullie kijken ,

reddertje schreef op zondag 27 augustus 2006, 23:27:

Hoi Reddertje,

ik kan de foto's niet vinden?

Piet schreef op zondag 27 augustus 2006, 20:23:


Ik ben het helemaal met je eens Piet. Toen Bully doodziek was heb ik hem ook de kans gegeven. Ik wist dat hij het net zo goed niet had kunnen halen. Hij had er veel pijn door. Toch denk ik dat dat het zeker waard is.

Aan een ernstig ziek mens wordt ook alles gedaan om het beter te krijgen. Als er ook maar een beetje hoop is, is dat voor de meeste mensen toch een reden om ervoor te vechten. Waarom zou dit bij een paard anders zijn? Zelfs met veel gebreken kan het leven nog mooi zijn.

Volgens mij is het probleem eerder dat het als ongewoon wordt gezien om zoveel voor een ziek dier te doen. Hoe ziek het paard is, als het nog de wil heeft om te leven en ervoor te vechten moet het de kans krijgen, hoe klein deze ook is.

Margot

jose schreef op maandag 28 augustus 2006, 0:14:


de foto's staan in fotoalbum,de tweede pagina en dan bij reddertje onder de naam vreselijke hoeven.
groetjes

Margot van Lare schreef op maandag 28 augustus 2006, 0:36:

Nee hoor, voor mij is het probleem niet dat het als ongewoon wordt gezien om zoveel voor een ziek dier te doen.
Voor mij is het probleem: Hoe extreem mag je je paard laten lijden omdat je HOOPT dat je een ziekte kan bedwingen? (Ik heb het hier over gevallen zoals op de site, waarbij ook de profs twijfelen.)
Achteraf is het natuurlijk gloria halleluja wanneer het goed is afgelopen, dan mag het in de bladen en dan WAS de aanpak mede dankzij de vele pijnlijke offers dus succesvol. Maar o, die onzekere weg ernaartoe, wat doe je hem aan... MAG dat zomaar?
Ik vind het een enorme gewetensvraag. Hij kan het zelf niet beslissen zoals een ernstig ziek mens. Mag je hem legaal folteren? Omdat jij VERMOEDT dat hij het er levend af gaat brengen? Maar daar moet-ie dan wel wat voor doen? Is dat paardgericht?

En nu hou ik erover op met de dooddoener dat ik hoop dat zoiets nooit maar dan ook NOOIT mijn pad zal kruisen.

reddertje schreef op maandag 28 augustus 2006, 8:04:


Hele mooie vooruitgang!