Annemieke B schreef :

Het leuke is dat Holly alleen maar beter gaat lopen.
Je behandelingen hebben hun eerste aanzet daarvoor gedaan Annemiek.
Het ziet ernaar uit dat we Het Ideale zadel nu ook voor haar gevonden hebben in de vorm van de Malibaud.
Vandaag in de les, met Anne (Snoopy) een geheel ontspannen lopende Holly die de achterhand steeds meer durft te gebruiken. Na een bijzonder pijnlijke tijd is zij een paar jaar geleden geopereerd aan een botchip in haar linkerachterbeen en daarvan slecht gerevalideerd en zo hebben wij haar 2 jaar geleden gekocht.

Na heel heel veel zorgen om dit paard zag ik vandaag een heel ontspannen Holly die haar rijder ook heel anders 'droeg', met meer vuur, overgave, blijdschap ook. De achterhand duidelijk aanwezig en ook qua energie voelde het heel goed. Nu is Anne ook enorm verbonden met haar en dat zie je terug in hun gezamelijke vorm van rijden.

Hanne heeft de les daarna op Holly gereden en dat was ook al zo mooi.
HC, beide meiden hebben met Holly zonder beugels op de Malibaud rondgegalloppeerd ! Ze geven beiden aan dat ze haar veel beter kunnen voelen en dat het veel makkelijker is de hulpen op een nóg subtielere manier te geven (en we zijn al zo subtiel daarmee). Wat de balans betreft was het bij Hanne nog in het begin heel even zoeken in de galop, maar ze had het zo weer gevonden. Anne heb ik niet één keer scheef zien zitten of weg zien glijden (dat kan heel goed op de gladde Malibaud).

Ik vond het een heel mooie ervaring.
Op de westernzadels rijd je door de lage zitvorm ook zeer verbonden met je paard, maar de zadels zelf zijn wat zwaarder, logger en ik ervaar de Malibaud als verfijnder en subtieler.
Ik merk dat je benen bij de westernzadels veel meer in een vorm gekneed worden, ook al heb je alleen de fenders zonder kussens (lap leer) maar die zijn breed en daardoor minder buigzaam. Het ligt ook aan de vorm van de zadels, maar bij sommige reiningzadels die wij hebben liggen je benen meer naar voren door de vorm en de ophanging van de fenders.

Bij de Malibaud is er dus niks, je moet zelf je vorm zoeken.
Leuke uitdaging, zeker in combinatie met een veel kwiekere Holly.

Groet, Pien

Huertecilla schreef :


Ja, de corrector is een van de volgende plannen. Nu gebruik ik nog even een wollen 'rondgesneden' barrelracepad die niet zo groot is als Holly's eigen warme vierkante wollen pad.


Ja, er zat een westernsingel aan met een Y singel, tussenring en bindriem. Het grote voordeel hiervan voor mij is dat ik gewoon mijn neopreen westernsingels kan blijven gebruiken en niet hoef te switchen. Elke heeft het me uitgelegd van de zo groot mogelijke V vorm, maar ik moet zeggen dat het zadel nu al als een huis zo stabiel ligt. Heb het echter nog niet gebruikt op ruiger terrein, is de volgende test (berg op en af enzo).


Heb je een link daarvoor ?


Het blijft wat ons betreft voor nu nog even een meer gevorderdenzadel.
Maar Holly is ook een meer gevorderdenpaard, dus dat komt goed uit.
Als je net begint met rijden denk ik dat het moeilijk is, niet vanwege zijn vorm, want die is heel vergelijkbaar met mijn eigen zadels, maar vanwege de subtiliteit die het oproept.
Met een gevoelig paard onder je kont (zoals Holly) en een kleine heen- en weer schuifbeweging reageert je paard direct op je signaal, ook als dat niet de bedoeling is. Leun je iets teveel naar links, 'pats' komt zij van de hoefslag, zit je iets teveel naar voren; gaat zij in een drafje, zit je te wiebelen gaat zij slingeren. Heerlijk, want zo kan ik precies zien wat de rijder zit te doen daarboven. Dat was altijd al zo he, maar nu komt het gewoon méér aan op de kwaliteiten van de rijder om stabiel te blijven zitten.


En of !

Voorlopige conclusie:
De Malibaud is een zeer fijngevoelig zadel, maar het is ook weer geen wonderzadel dat ongevoelige paarden beter laat reageren ofzo. De kracht zit em in de 'smalheid' en lichtheid en de dunheid waardoor je signalen direct doorkomen zonder ruis. Het is ook een vrij glad zadel (glad leer).
Door de rechte beensetting kún je niets met je benen doen, niet klemmen, geen overbodige hulpen geven, niet in stoelzit gaan. Je bent 'gedwongen' het van je zit te hebben (bekken, heupen, buikspieren, rugspieren) en sturen kun je alleen met een lichte meewerkende druk van je bovenbeen (als dat al nodig is).
Qua hardheid valt het me mee, maar ik ben wel eea gewend.
Er zijn hier wel een paar met van die gevolige konten en daar hebben we bontjes voor hoor

Ben je echter een beginner dan denk ik dat je in dit zadel heen en weer klotst want je kunt je nergens aan vasthouden met je lichaam.
In de bredere westernzadels met de fenders heb je inderdad meer steun ja, maar het is maar de vraag of dat de bedoeling is.
Op buitenritten is dat wel weer erg comfortabel - moet ik bij de Malibaud nog even uitproberen.
Ben je een rijder met een slechte zit, (klotsen, schuiven, slingeren) dan denk ik dat het moeilijk te rijden is.

Ik moet er wel bijzeggen dat we op de andere zadels bij iedereen bij wijze van experiment de beugels zo'n 3 gaatjes langer gemaakt hebben, dus iedereen zonder beensteun laten rijden. Eigenlijk iedereen gooide gisteren dan maar de beugels uit want je had er toch niks aan. Leuk dus. Op die manier komt het rijden weer erg overeen met het rijden op de Mailibaud, zij het dat de westernzadels op kritieke momenten nét wat meer steun geven. Dat van het 'achter je zitbeen zitten' klinkt logischer dan het 'op je achterbroekzakken zitten', wat ik gebruikte, de strekking is precies hetzelfde maar jouw uitdrukking is beeldender want je moet dan gaan voelen waar die dingen zitten in je lijf.

Wat we wel blijven doen is "Vóór je zitbeen zitten om je paard voorwaarts te laten gaan (dus bekken naar voren kantelen --> ja zó ver), zodra ie loopt ga je weer achter je zitknobbels zitten, en bij het langzamer gaan kun je je bekken nog net wat doorkantelen, dus het achter je zitbeenderen zitten is niet maximaal, we bewaren wat ruimte om een fase verder te kantelen. Ik weet niet of dit overeenkomt met jouw manier van rijden , HC, maar het is iets wat we al jaren doen en het zijn zeer duidelijke hulpen. Zo heb je geen benen nodig om voorwarts te gaan en hoef je (in principe) niet aan de teugels te trekken.

Gisteren heb ik 4 'fases' verzonnen;
Fase 1 : Vóór je zitbeen zitten om het paard te vragen voorwaarts te gaan (armen en bovenlichaam licht mee naar voren).
Met stemhulp ook, natuurlijk (veel stemhulpen hier).
Fase 2 : Op je zitbeen zitten om te voelen waar ze zitten , echter : NIKS MEE DOEN, alleen om te voelen waar je zwaartepunt zich moet bevinden (daar niet dus).
Fase 3 : Achter je zitbeen zitten als basishouding bij het rijden; daar ga je steeds weer naartoe. Benen recht naar beneden, niet naar voren om je balans te moeten zoeken.
Fase 4: Bekken nog net iets verder naar achteren om te vertragen of een stop te maken (met uitademing en stemhulp en nog wat andere rijderhulpen).

In alle fases houd je je rug recht, dus niet inzakken. Het onderste gedeelte van je wervelkolom mag ook geen moment hol zijn of je rug uit je eigen loodlijn.

Ik ben benieuwd hoe jij dit doet, HC.

Groet, Pien

ElkeW schreef:


Ow, leuk dat ik van jou hoor dat we vandaag een nationale feestdag hebben !
Wij hebben gewoon les. (Maar alleen beginners dus Holly hoeft niet te lopen).

Ik zie je zowiezo volgende week, en als je eerder wilt komen kijken hoor ik dat wel (woensdagavond 19.00 en 20.00 uur zijn dezelfde lessen als gisteren weer Elke, dán kunnen jij en je collega goed zien wat ik bedoel).

Rij ze, groetjes, Pien

Huertecilla schreef op vrijdag 21 juli 2006, 9:18:


Ow ja, Jack zit altijd te frunniken aan de paarden, hij is de persoon 'op de grond' zeg maar, en ik meer van óp de paarden.
Soms staan ze in de rij mekaar weg te jagen om door hem gemasseerd te worden, vooral schouders, nek, achterhand enzo. Buiklift doen we ook, is tevens een test om te zien of de paarden goed 'los' in de rug zijn.
Paarden die vastzitten kunnen dit niet zo goed, die houden hun rug stijf.

Zelfs Mazir, waar ze van zeiden dat het geen knuffel is, vraagt hem nu om gemasseerd te worden (en durft Holly weg te jagen om Jack voor zich alleen te hebben). Gisteren was de vorige eigenaar hier en die wist niet wat ze zag, totale ontspanning, zo kenden ze hem nog niet, met een kamalelip van hier tot Tokyo. Hij was het gewoon nooit gewend.

Groet, Pien

Wil schreef :


Dat zachte is dus alleen voor jouw kont en ik vind dat hoe zachter, hoe minder contact met het paard dat daaronder zit.
Dus in mijn beleving hoe dikker, letterlijk hoe hoger en hoe verder van je paard vandaan. Vandaar mijn aversie tegen opgevulde kniewrongen.
De hardheid went echt wel op den duur.
Mensen die hier blaren krijgen zijn meestal de mensen die heel erg dun zijn (weinig spek) en/of die zitten te schuiven in het zadel. En het zijn ook die mensen die maar óp die zitknobbels blijven zitten ipv erachter.

Voor de gevoeligerds hebben we 2 kontenbontjes, ook wel derrierredekjes genoemd en die kun je heus wel op de Malibaud gebruiken hoor, maar waarschijnlijk wordt dat op den duur zo onhandig en verlang je naar dat directe contact en dan laat je ze wel weg.

Groet, Pien

MizzPoeZ schreef :

Wij versjouwen op het moment dagelijks zo'n 400 a 500 liter water per jerrycan (kruiwagen) of aanhanger.
We liggen te hoog op een heuvel om een put te slaan dus moet het maar zo (je moet hier zo'n 80 meter boren om bij het grondwater te komen).
Maar wát een gesleep, onze 4000 liter buffervoorraad regenwater is helemaal op! Blij toe als het weer eens even regent.

Groet, Pien

Huertecilla schreef op vrijdag 21 juli 2006, 20:49:


Sandra, Es en José, jullie zien toch hopelijk óók dat er nou eenmaal mensen zijn die totaal geen feeling met dieren en paarden in het bijzonder hebben?
Die in een paard een soort van motorfiets zien die het moet dóén ?!....
Die zo verschrikkelijk houterig zijn, niet in het ritme kunnen komen, niet aanvoelen....
Dát is wat HC en Eddy bedoelen. Je ziet het toch om je heen.

Eergisteren waren er hier kopers voor Diesel en ik heb nee tegen die mensen gezegd, zij zat op hem als een hout en was alleen maar druk aan het zetten door te rammen met haar benen, totáál tegen zijn bewegingen in aan het gaan, had het over een zweep, trok aan zijn teugels en was al niet meer. Begeleidende mevrouw die naast me op de grond stond had het erover dat zij les van de houterige mevrouw heeft. Ammehoela.
Echt nul komma nul respect voor mijn paard, nul komma nul gevoel, en nul komma nul aannemen wat ík te zeggen had.
Ik ben het met HC en Eddy eens: zo'n mens hoort niet op een paard thuis!

Groet, Pien

Huertecilla schreef :


Jack zegt dat dat niet kan, het is een paar honderd meter (licht) heuvelopwaarts naar de paarden en dat schijnt too much te zijn; aan het eind houd je dan geen waterdruk meer over.
We hebben verschillende weides waar we water moeten droppen voor de paarden en in dat opzicht zijn jerrycans weer handig.
Maar nu zijn we aan het kijken voor een 1000 litertank op wielen die we achter de Landrover kunnen hangen en bij de buren kunnen vullen; die hebben wel een pomp geslagen. Maar goed, 1000 liter is iets voor een dag of 2 met dit weer.

Groet, Pien

Wil schreef :


Ik moet je eerlijk zeggen dat ook ik (tóén) een aantal zadels heb aangeschaft en later ben gaan kijken hoe die op de ruggen van de paarden liggen.
Ik heb zoveel zadels.... ik vind altijd wel wat passends.
Elke had het over tot hoever op de wervels het mag liggen, (hoever was dat ook alweer Elke (HC)) ?
Voor zover ik altijd leerde was dat het niet verder dan de kruin in de zij mag liggen, maar da's erg ver....

De Mailbaud is véél en veel kleiner en er is veel meer rugruimte over.
En meer rugruimte betekent ook meer flexibiliteit bij het wenden e.d., neem ik toch aan.
Over het algemeen dus zie ik veel westernpaarden met veel te lange zadels.

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 22 juli 2006, 10:42:


Ik ben ook een beetje aan het rondkijken voor goedkope en praktische , maar vooral kleinere oplossingen, dus als jij weet hoe die wol/katoenen onderleggers eruit zagen mag je me dat doorgeven.

De paarden lijken geen last van hun zadelpads te hebben, geen plekken, huid ziet er goed uit - geen gevoelige ruggen, maar het is zo warm en zwaar allemaal.... (of is dit weer een antropodingesding?).
Groet, Pien

....omdat het paard die keuze niet heeft en het niet kan zeggen dat hij pijn in zijn lijf heeft. En hij allang weer tig keer doorverkocht is tegen de tijd dat ie last van zijn gewrichten heeft want dan 'nemen we een andere' en wordt ie mij weer als TweedeKans paard aangeboden dat alleen nog 'deugt' voor de recreatie.
jaja, dááróm dus!

Pien

No way, Egon, goed opgemerkt.
Ik vroeg me al af of er reakties zouden komen
Ben hartstikke tevreden over mijn methode die dus ook werkt met een Malibaud hoor. Het gaat mij nog steeds puur om het zadel, ik kan er leuke dingen mee, maar ben niet van plan mijn rijstijl te veranderen.

Voor de rest ga ik deze hele ruziediscussie uit de weg.

Groet, Pien