marjolijn libertad schreef op dinsdag 4 juli 2006, 19:27:


Hallo allemaal,

Ik citeer hier een stukje uit het paardenblad Amazone juni/juli 2005:

Aanleuning zou uit moeten gaan van het paard. Helaas zien we te veel mensen hun handen gebruiken om de aanleuning naar zich toe te trekken als het niet snel genoeg komt. Dit handwerk heeft een veel grotere kracht en invloed op het lopen van het paard dan je denkt. Krachtiger dan de beenhulp. Logisch als je er aan denkt dat je door trekken hals en hoofd van richting laat veranderen. Je verstoort daarmee de bewegingsafloop, maar ook de richting en balans. Dit creëert onbegrip of verzet bij het paard. Bijna elk paard reageert op trekken, zagen, ongenuanceerd inbuigen of hoe je het maar wilt noemen. Terwijl de beenhulp het belangrijkste van het rijden moet bewerkstelligen, namelijk het aan de gang brengen en houden van de motor, de looplust. De reactie op het been is een aangeleerde reactie, een conditionering waar we dus heel zuinig mee om moeten gaan om niet kwijt te raken door het teveel of te krachtig gebruiken van de tegenovergestelde machtiger handhulp. Het gedreven voorwaarts moet naar de opvangende afwachtende hand toe gebracht worden en vervolgens in de bewegingsrichting mee naar voren weer vrij gelaten worden.

Misschien is het een idee om dit stukje mee te nemen in de strijd voor het bitloos rijden van wedstrijden. Ik heb dit artikel gekopieërd en altijd in mijn zak of tas. Als iemand een opmerking maakt over mijn bitloos rijden dan laat ik het lezen en er is nog niemand geweest die er een weerwoord op had. Dat je met een bit moet rijden voor "zogenaamde"aanleuning is dus klinklare onzin!!! De jury moet dus ook goed geïnformeerd worden want die zijn mogelijk nog halsstarigger dan het KNHS is mijn ervaring.

Monique

Okke schreef op woensdag 5 juli 2006, 17:36:


Helemaal mee eens!! Ik heb een welshengst van 2 1/2 en die heeft ook zo zijn "orale" fase gehad. Ik wist eerlijk gezegd ook niet wat ik er mee moest. Dat straffen geen oplossing is was logisch. Ik ben informatie gaan inwinnen en er werd mij geadviseerd het te negeren en weg te lopen of hem zachtjes maar resolutuut weg te duwen. Vandaag de dag treed hij nog steeds vrolijk en onbevangen alle mensen tegemoet en zonder te bijten. Ik heb tevens een newforest/nrps merrie van anderhalf die dezelfde neigingen had. Zij is echter een superknuffel en dat negeren vond ze maar niks. Het was heel snel afgelopen. Ik zou zeggen heb geduld het komt echt allemaal goed. Het zijn zoals gezegd babies en die baby's worden pubers. Als je er op de juiste manier mee omgaat zal het verder geen problemen geven.
Succes!
Monique

Peet schreef op woensdag 5 juli 2006, 13:36:


Misschien leuk om te melden dat iemand twee jaar geleden meedeed met mijn pony met de clubkampioenschappen van een pensionstalling waarvan ik de eigenaar kende. Ze was de enige die bitloos reed. (mocht omdat het een onderlinge wedstrijd was) Ze had niet alleen de hoogste punten met dressuur (van alle rubrieken) maar werd ook nog eens clubkampioen dat jaar. (ze was ook nog eens tweede met springen). Zure en verbijsterde gezichten alom. (een enkeling uitgezonderd) Het was een officiële jury die was ingehuurd. Helaas ben ik nooit meer zo'n ruimdenkend jurylid tegengekomen. Maar deze bitloze overwinning hadden mooi in the pocket.

Monique

Monique

e m kraak schreef op woensdag 5 juli 2006, 18:10:


Je hebt gelijk dat een twenterhengst wel wat anders is dan een veulentje van 7 weken maar ik was even vergeten te vermelden dat ik ook een twenter shetlandermerrietje heb die bij mij is geboren en die ik dus vanaf dag één heb meegemaakt. Het negeren werkte. Je laatste twee punten kan ik me zeker in vinden!

Monique

fleur schreef op donderdag 6 juli 2006, 12:46:


Hoi Fleur,

Ik heb hetzelfde met mijn merrie en veulen. Mijn veulen is in mei 2 jaar geworden en ze drinkt nog steeds bij moeders. Ik dacht eerst dat er wel niet veel uit zou komen maar onlangs keek ik eens mee en de melk spoot er zowat uit. Moeders vindt het prima en is ook eerder te dik dan te mager dus ik laat het ook lekker zo hoor! De natuur doet zijn werk vanzelf wel.

Monique