Margot van Lare schreef op zondag 21 mei 2006, 13:39:


Had wel aardig geweest als je die verklaring bij de foto's gezet had, dan had je me niet de stuipen op het lijf gejaagd

Piet

Piet schreef op zondag 21 mei 2006, 14:08:


Ach, arme Piet!! ) Maar... je moet er inderdaad niet aan denken dat iemand hier zelf aan gaat zitten prutsen... pffff....
Groet, Wil.

trea hoex schreef op woensdag 18 mei 2005, 21:35:


hihi, zeer herkenbaar dit verhaal, ik snap precies wat je voelt. je laat de smid voor de laatste keer komen en dan....hoeft ie dus niet meer terug te komen. ik heb t de mijne maar niet uitgelegd, want die heeft enorme oogkleppen op. zelfs toen mijn paard een ijzer was verloren in de wei, en hij datzelfde ijzer er weer op kwam zetten, hield hij vol dat dit niet het ijzer was van die voet??? ik had maar een paard met 2 voorijzers dus t kon niet anders of t moest wel dat ene ijzer zijn. grappig he.

Piet schreef op zondag 21 mei 2006, 14:08:


Haha, zorry! Het is echt verschrikkelijk he? Ik had nooit verwacht dat hij het zou redden. Maar ik zou dit nooit zo gelaten hebben hoor. Vanaf toen kwam Petra gewoon eens in de week a twee weken. Dit was voor haar al verschrikkelijk moeilijk. Ze had nog nooit ziets gezien.

cornelie schreef op donderdag 19 mei 2005, 8:42:


Klopt, dit vind ik gewoon het vreselijkste! Dat maak ik nog steeds elke dag mee.

Ik ben gewoon doorgegaan en uiteindelijk zijn er

Ik ben nog steeds de enige, maar enkele mensen houden mijn paard nauwlettend in de gaten, willen wel overstappen maar durven niet goed door die druk van buitenaf.


Zo ook bij mij. Als iemand oprecht geïnteresseerd lijkt geef ik verdere uitleg, anders niet; maar op den duur voel je je toch wel wat 'buitengesloten' in een groep waar je vroeger 'vrienden' dacht te hebben. Het sociaal contact verwatert snel en je lijkt alleen te zitten op een eiland met je paard. Heel moeilijk om dan toch nog vol te houden! Vorige week nog zei iemand me: je zal er binnenkort wel weer een ijzer MOETEN onderzetten. Ik kan me best inbeelden dat mensen zwichten na een tijd.
Maar wees gerust: ik ben het vooralsnog niet van plan!

Veel moed voor jou ook, Cornelie, WE ZULLEN DOORGAAN!

Groetjes
Perdida

perdida schreef op maandag 22 mei 2006, 14:58:


In dat geval gewoon denken dat mensen die hun paarden op ijzers zetten je vrienden niet kunnen zijn. Buitendat ken jij alle argumenten waarom ijzers slecht zijn, laat hen dan maar een beargumenteren waarom natuurlijk bekappen of strasserbekappen slecht is.

Maar het blijft inderdaad vervelend ja!

Margot van Lare schreef op maandag 22 mei 2006, 20:53:


Ligt het aan mij? Of zie ik nu voor de 2e maal een antwoord op een bericht wat geschreven is in mei 2005????? Het bericht van Cornelie en Nick is 1 jaar oud!
????????

Groet,
Wil.