> ElkeW schreef op donderdag 4 mei 2006, 10:23:
>
>> En naar mijn ervaren verschilt de techniek
>> niet zo erg van de witte-lijn methode.
>>
>> Groet,
>> Elke
>
> ...en naar míjn ervaren is het verschillen wíllen identificeren
> vooral veel geneuzel.

> Nogmaals: Strasser, witte-lijn, 'traditioneel'.... voor grip
> (want dáár ging het over!!) is het verschil arbitrair.

> Op zachte ondergrond zal een hoef in de regel iets meer grip
> hebben van een hoefwand die 'scherp' is en op harde ondergrond
> juist door het lopen op de zool.

> Veel paarden zullen op wisselende ondergrond lopen en dus het
> meeste hebben aan een compromis.
> Hier bij ons is dit vooral een seizoenskwestie. In de natte
> maanden laat ik de rand langer en scherp ('laat'; doé dus
> eigenlijk nauwelijks iets), in de droge hou ik deze gelijk met
> de zool en ietsje afgrond.
> Door de extreme hellingen merk ik (bij lange afdalingen) meer
> positief effect van een afronding aan de híelzijde dan van een
> echte mustangrol. Die mustangrol is wel een voordeel bij het
> afrollen, doch een nadeel bij bergop. Kwartierboogjes doe ik
> niet meer aan.

>
> Nog even een stukje uitleg over grip: op zachte ondergrond
> zoals klei, sneeuw, modder, zand en dergelijk zal er doorgaans
> een laagje van die ondergrond onder de hoef plakken. Dat laagje
> zorgt voor maximale hechting = wrijving met die ondergrond.
> Als het laagje dikker wordt zal het door het bewegen van de
> hoef afgeworpen worden en weer een vers opgebouwd worden.
> Op deze manier houdt de hoef continue een vers en stevig dun
> grip-laagje onder de hoef. Hoe die ook niet-beslagen is
>
> HC
> http://users.telenet.be/huertecilla