eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 18 april 2006, 17:05:
> Als je een wilde (beter verwilderde) kudde paarden observeerd
> kan je verschillende soorten van "straffen "herkennen .Slechts
> één daarvan is wegsturen uit de kudde maar dit kan om allerlei
> gezien en omdat dit hetgene was wat de paarden verstonden . En
> is zijn systeem niet oneindig veel beter dan de wanpraktijken
> die we allemaal kennen ? En moet er niet een diversiteit aan
> methodes zijn om uiteindelijk je eigen menu te kunnen >samenstellen . Tuurlijk is Monty een showman , tuurlijk is Hempfling >een showman , tuurlijk verdienen ze er grof geld aan (maar diegene >achter de schermen nog véél meer). Maar heb je de ranch van Parrelli >als eens gezien , of het opleidingcentrum van Ray Hunt. Zij allen >hebben er op zijn minst baat bij dat er pro en contra's zijn in de >wereld .MAAR er is een hemelsbreed verschil tussen het erkennen, >onderzoeken en vergelijken van systemen en het ronduit afbreken van >systemen alleen omdat het niet in je straatje past want op dat >moment maak je dezelfde fout als diegene waar je net nog zo'n >commentaar op had. Weet dat Parrelli en Roberts regelmatig eens >een koffieklatsch hadden, ook zij hebben hun verschillen (meer dan >duidelijk zou ik zeggen) maar erkennen elkaars systeem.
Ben ik het toch enigzins met je eens.
>En dan het laatste onderdeel van mijn verjaardagsspeech. Een paard >is niet in staat om menselijke emoties zoals ; Respect ; Trouw ; >Liefde en nog vele andere ; te herkennen laat staan te tonen of te >begrijpen . Dit zijn stuk voor stuk emoties die enkel voor mensen een >betekenis hebben . En hoe graag sommige dit ook niet willen geloven >het staat gewoon vast dat voor paarden er maar één regel geldt : >Vertrouwen . Ben je het waard om gevolgd te worden , zijn jouw regels >duidelijk en als ik die volg wordt ik daar dan beter van ?( In de zin van >beloning , eten ......) . Het zogenaamde respect dat hier zo dikwijls >wordt aangehaald is niets meer of niets minder dan het begrip van het >paard voor jouw regels en de aanvaarding daarvan .
Daar begin ik te twijfelen want het (sorry als ik je fout begrijp) hoort zich nu aan alsof een paard grotendeels gevoelloos is.
Vertouwen daar ben ik het met je eens.
Maar liefde en trouw voor een paard helemaal onbekend?
Ik kan me bij dieren die alleen leven het me wel voorstellen en geloven maar paarden zijn sociale dieren.
Trouwens is het woord trouw en liefde niet echt iets menselijks.
Het komt bij veel diersoorten voor.
En hoe kun je dan anders vriendschap onder paarden verklaren (ook al is het niet het leiddier), als ze toch geen trouw en liefde kennen?
waarom zou een paard bij zijn gevallen baasje blijven staan, of in sommige gevallen ook hulp hebben gehaald?
Maar goed dat is alleen mijn optie en mijn armzalige 6 jaartjes
ervaring.
Greetz Sky/Chantal
Warboel
