Een nuancering in de zwartwit-discussie hoefsmid versus (zelf)bekapper:

Ik heb mijn hoefsmid vorig jaar verteld dat ik wilde ontijzeren en natuurlijk bekappen. Zijn mening gevraagd, want de man ziet 1000 x meer hoeven dan ik. Hij heeft mijn cursus thuis doorgenomen, want krijgt er vragen over van klanten en wil dan ook een antwoord hebben. Hij vindt dat er maar één soort bekappen bestaat en dat is goed bekappen, subtitels als Natuurlijk Bekappen, Witte-lijnstrategie en Strasser zeggen hem niets. Hij zette de hielen altijd al lager dan wat "in de mode is" (hoge hielen staan volbloedachtig en dat willen de mensen graag) omdat hogel hielen slecht zijn voor de gewrichten en het hoefmechanisme.
Hij erkent dat ijzers een noodzakelijk kwaad zijn en dat veel paarden zonder zouden kunnen. De straal hoort de grond te raken, maar omdat dat de eerste tijd tot gevoeligheid kan leiden, zegt de klant: mijn paard is kreupel, dus de volgende keer snijdt hij de straal wat korter maar veel haalt hij er nooit af. Bij dravers laat hij de straal juist wel meedragen, dat is in die sport gebruikelijk. Hij dunt de zool iets uit naast de straal zodat de hielen wijder kunnen worden en hij wil geen closetrolletjes zien. Zooltjes, siliconen, natural balance-ijzers en kunststof hoefbeslag vindt hij onzin. Hij vindt dierenartsen en klinieken geldfabrieken. Dat iedereen veel te rijk voert, zijn paard verwent waardoor die niet stil blijft staan en dat een paard geen deken hoeft.

Kortom: op zijn kort door de bocht-manier is hij heel 'modern' bezig.