Nee, ik heb het niet zelf. Maar woon er wel zo wat.
Ik werk er nu 7 dagen per week, vrijwillig en onbetaald.
En heb nu dan de stap genomen om zelf een paard te hebben.
Maar waarschijnlijk zal ik over een jaar samen met mijn paard wat geld kunnen verdienen.
Mijn man is huisarts.We wilden in de natuur wonen.
Hebben eerst drie jaar in een thuisland gewoond, maar het geweld werd te erg en te dichtbij.Terug in NL wilde mijn dochter leren paardrijden.Dat smette weer over naar mij en mijn jeugdhobby.
Maar NL was te vol, te druk, te weinig natuur.
Waar dan heen? Waar hebben ze artsen nodig? Noorwegen!
Wat hebben ze bij het gehucht? Een paardecentrum!
Zo kwamen we hier 7 jaar geleden terecht.
Het paardrijden was niet wat wij in ons hoofd hadden.
Oef, grindwegen, steile hellingen, een dochter die met haar jas in een boom bleef hangen, enz., niemand in de stal te vinden.
We stopten weer, tot mijn tweede dochter het wilde leren.

Het was te lang.

Toen nam ik me de tijd om de eigenaresse te leren kennen en te begrijpen waarom alles was zoals het was.
Ze verdient er geen droog snee brood mee en kan het alleen niet bol werken.Maar er komt een andere toekomst aan(ongeveer over een jaar), met veel gebruik voor paarden.In een schitterende omgeving, mensen die het nodig hebben (langdurige zieken/arbeidsongeschikten en "probleem" jeugd) en in een organisatie die het financieel kan dragen.Dus trekken we nu samen de kar en hebben er samen lol in.
Doordat ik op een lagere school gewerkt heb, ken ik veel kinderen en hun ouders.Nu weten ze dat er altijd iemand is en krijgen we al meer aanloop. Dat was het zo een beetje in vogelvlucht.
Groetjes, Joke.

maras schreef op vrijdag, 31 oktober 2003, 20:09:

Hoi
Je kunt eens kijken met een ö, Dölepaard.
Het is familie van de Gudbrandsdalpaard en noordzweedspaard.

Ik heb wel het adres van een mooie site met mooie foto´s, maar ik ben nu drie weken niet thuis.
Dan moet je even wachten.
Maar zoek eens onder die drie namen die ik nu schreef.
En dan heb ik een zwart paard, lange manen en lange sokken.

Groetjes, Joke.

Hoi .

Morgen heb ik de eerste cursus.

Ik zal je later vertellen hoe het was.

Hoi.

Ik heb nu twee cursussen achter de rug.

Communiseren met paarden I en bewust en natuurlijk paardrijden.

Ja, tjee.
Waar begin ik...........

De eerste cursus maakte het meeste indruk.
Ik moet nog veel zachter met paarden om gaan.
Doordat we op elkar oefende , voelde je ook wat en hoe een paard ons (mensen) voelt.
Dan begin je je wel een beetje te schamen over de kracht die je (IK) er achter zet.

Ik heb nu veel nieuwe handvaten om eerst nog beter in contact met mijn/alle paarden te komen.
En sta te popelen om weer in de groep paarden te gaan.

Daarnaast de tweede cursus........bewust paardrijden.
Ja, ik rij al veel zonder zadel.
Dus de sensatie die sommige cursisten voelden, kende ik al.
Ik heb wel geleerd om me meer één met het paard te kunnen gaan voelen.
En steviger/losser/dichter bij het paard te kunnen blijven.........in de bewegingen.

Dus ja, ik ben heel tevreden over de cursussen.
Ookal werkte we niet zoveel met werkelijke paarden.
Maar ook dat vond ik achteraf gezien beter, nu experimenteerden we op elkaar en weten we ook wat de paarden bespaard is gebleven.

Nog 1 weekend(cursus) en daarna nog 5 dagen, dan kan ik de wei weer induiken.

Ik ben er positief over.

Groetjes, Joke.

Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 13 februari 2004, 10:56:

Je moet ook minimaal 14

Hoi Ingrid.

Ik vroeg me af waarom jezelf die losse ijzer dan niet verwijderd?
Zo moeilijk is het niet.

Vraag de hoefsmid het je een keer onder zijn begeleiding te laten doen.
De gereedschap kost niet zoveel.
En dan kan de hoef voordat er een nieuw ijzer op komt , wat natuurlijker afslijten.

Of ga over op helemaal geen ijzers meer.
Dat zou nog beter zijn. ;o)

Groetjes, Joke.

Hoi Helene.

Welkom!

Tuurlijk moet jij ook schrijven.
We leren van elkaar.
Dus lekker vragen, je mening geven en vertellen wat jij belangrijk vindt.

Ja, je draagt herinneringen bij je.
Bij een nieuw paard borrelen die vooral de eerste tijd op.
Soms wordt je daar verdrietig van, soms vergelijk je het nieuwe paard (niet altijd eerlijk ) en vaak voel je je heerlijk dat er weer een paard is.

Ik geniet nog elke dag.
Jij straks ook weer. ;o)

Joke.

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 22 februari 2004, 10:45:


Hjerkinn Fjellstue/ Ridesenter.
http://www.hjerkinn.no/
Deze naam kwam ik tegen.
Ik heb gezocht onder ridesenter Eidfjord.
Mooie omgeving.
Er zullen veel mogelijkheden voor ritten de bergen in zijn, al of niet met overnachting.


Vaak zijn het boerderijen met een paard of 20.
Ze hebben een bak, maar eigelijk is het de bedoeling een rit de natuur in te maken(onder begeleiding of alleen).
Kan 3 uur duren, hele dag, paar dagen, week.
Ze hebben meestal fjorden, IJslanders, Dølepaarden en haflinger.
Elke touristinformatie winkel zal je kunnen doorverwijzen naar paardencentra in de omgeving.

Je zal er vast van genieten.

Joke.