Ingrid den Ouden schreef op zondag, 18 april 2004, 18:39:
>> Ze kan ook beste rustig meelopen, maar dan loopt ze te
> stofzuigeren. Bewegen die oortjes volop en toont ze echt
> interesse in de omgeving. Dat doet ze als mijn man haar vast
> heeft. Daar blijft ze wel achter lopen, maar met interesse zeg
> maar. Maar bij mij ... dan is het net of ik haar iets
> verschrikkelijks laat doen.
dan denk ik toch dat ze superslim is en jou door en door kent en zich zo gedraagt dat ze die mate van vrijheid/leiderschap/maatjesschap van je krijgt. Niks mis mee als jij er niet mee zit. Maar ik denk dat dan de problemen met mennen/longeren die je soms beschrijft ook in dat totaalpakket zitten. totale leider of niet, kies je voor niet dan ben je het dus ook niet op de momenten dat je het graag wil. Verder denk ik dat leiderschap niet te verwarren moet worden met tirannie,(ik zeg dus niet dat jij isabella tiraniseert maar dat jij dat gevoel misschien een beetje heb als jij het leiderschap op je neemt/afdwingt) baas zijn zonder kijken naar wat je pony wil. wat mij nu intrigeert is waarom ze bij je man dus wel met plezier er achter blijft lopen.
>
> Daarbij ben ik van mening dat je wel de baas moet kunnen zijn
> over je pony, maar moet je perse de leider zijn. Ik vind er niet
> veel aan om mezelf altijd te moeten bewijzen. Laat mij maar haar
> maatje zijn, haar gelijke. Dat kan toch ook in een kudde. Mijn
> man (die ook vaak met haar bezig is en vooral als we gaan rijden
> of lang gaan wandelen) is echt de baas over haar. Die gaat ze
> echt niet voorbij in een drafje. Een kudde heeft toch ook maar 1
> leider?
>
Of dat helemaal waar is weet ik niet. meen gelezen te hebben dat er meer leidende merries kunnen zijn maar weet echt niet meer waar. leuke discussie eigenlijk, best ingewikkeld
toedeledokie
Elsbeth
Warboel
