e m kraak schreef op dinsdag 17 januari 2006, 21:36:


Ik weet bij in elk geval van Spirit dat dat niet het geval is hoor, die heeft en vacht als een bontjas en heeft het nog nooit koud gehad.
Ik denk dat hij niet houdt van dat kleffe natte.
Hij vindt het ook niet lekker als we hem gaan kroelen als zijn vacht nat is, terwijl hij er met een droge vacht niet genoeg van kan krijgen.

Groet, Pien (ja ja, ik weet wel dat je reageerde op wat Peet schreef)
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Niki schreef op dinsdag 17 januari 2006, 21:39:


Is er wellicht iets mis met je hengstje en zijn sociaal gedrag?
Staat hij dus nu alleen?
Groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Michiel schreef:

Gewoon, lekker met hem spelen en hem een beetje uitdagen in de bak.
Wat stom op en neer springen en kijken of hij hierop reageert.
Niet recht voor zijn neus, maar ergens wat verder af om hem niet aan het schrikken te maken maar zijn nieuwsgeirigheid aan te wakkeren.
Ik ga dan wat door de bak huppelen bijvoorbeeld.
Of ik neem een bal en ga wat voor mezelf spelen, trekt wel de aandacht.
Ga niet achter hem aan jagen, en inderdaad al zeker niet met een zweep of touw, maar nodig hem juist door jouw gedrag uit om met je te spelen.
Sommige paarden weten niet hoe ze moeten spelen en doen dan niks, tja, dan niet. Je kunt ook een paar leuke dingen in de bak leggen, zo rent Diesel achter elke bal aan die ik gooi, maar je kunt ook met een leeg olievat gaan rollen.
Sommige paarden gaan hem dan vooruit duwen met hun neus.

Let er wel op dat hij niet uit joligheid naar jou gaat trappen he, hou hem vanuit je ooghoeken in de gaten, je kent hem nog niet voldoende in zulk soort situaties.

Waarschijnlijk gaat hij dan ruig lopen te doen , scheten laten, wegperen met opgeheven hoofd en staart en wat om zich heen lopen briesen en snuiven. Op het moment dat hij gaat rennen blijf je rustig staan want je wilt hem niet opjagen, maar wel zorgen dat hij op je reageert, da's iets heel anders.
En dan merk je vanzelf dat hij contact zoekt of ergens rustig gaat staan.
Is het weer voorbij.
Touwtje om de nek en hij wandelt een stuk rustiger naast je.

Daarna doe je pas die denkspelletjes, eerder is hij er toch niet klaar voor.


Een paard dat zijn energie kwijt moet heeft de grootste moeite om zich te concentreren, het zou hem storen als je zou willen wandelen, hij heeft zelf andere gedachten daarover.
Gééf hem die ruimte dan. Hij komt wel bij je terug als ie goed in de kop is.


Weet ik niet. Bijzijn van de andere paarden?
Met Diesel hebben we in het begin alleen gewerkt als Fanny of Izzy in zijn buurt waren, dat was voor hem een manier om rustig te worden, hij is geen renner, dus dat zul je moeten uitzoeken. Dies was zo druk omdat hij enorme 'verlatingsangst' had door het jarenlang in afzondering staan.

Misschien kent hij al die ruimte om hem heen niet, is dat nieuw voor hem en is ie een beetje losgeslagen....ach, dan weet je wel dat het weer ophoudt zodra het wat meer routine wordt.


Mag ook, het ís ook spannend, nieuwe omgeving, nieuwe mensen die weer heel anders met hem omgaan etc.
Vertrouwen kweken , maar wel consequent zijn is het sleutelwoord.
Zou je niet eerst wat in dat grondwerk blijven?
Totdat die band wat steviger is?

Misschien dat dit voorbeeld je helpt:
Diesel was verschrikkelijk in het begin met zijn voeten geven, hij stond dan echt te schandalen. Oude eigenaar gevraagd hoe hij dat al die jaren op ijzers oploste en die zei dat we hem maar eens flink moesten toespreken en hem desnoods een trap onder zijn buik moesten geven, dan hield ie wel op met die fratsen (ik had het kunnen weten).
Tuurlijk hebben wij een andere , veel zachtaardigere aanpak dus daar doen we niet aan.

Achteraf heb ik het idee dat Diesel zoveel zachtigheid niet gewend was, die had echt tijd nodig om te zien dat we echt wel aardig en lief met hem bleven, had hij nooit meegemaakt (maar we waren wel standvastig).
Hou dat ook in gedachten. Paarden kunnen ook heel heftig reageren als een soort van overspronggedrag, om zichzelf zelfvertrouwen te geven en te doen alsof ze macho zijn, maar in het echt hartstikke onzeker zijn....

Blijf letten op zijn signalen.

Groet, Pien

Niki schreef op dinsdag 17 januari 2006, 21:34:

wat een boer zeg.

Eens af en toe een flinke boer laten kan opluchting geven, tis maar net hoe je het bekijkt en wat voor beladenheid je aan het woord boer geeft.

Wij leven in een boerengemeenschap, we wíllen graag boer zijn, maar, import als we zijn, zijn we dat nog net niet, toch integreren we al aardig binnen de gemeenschap hier , en hier staat iedereen klaar om mekaar te helpen. Zo hadden we een hooitekort en dan komt iedereen met hooi aanzetten, en we zwaaien vriendelijk tegen elke tractor die we tegenkomen, wetende dat ze ons respecteren en hun moter even uitzetten als ze zien dat een paard daar moeite meee heeft.
Wat dat betreft hier geen klagen. Behalve de dikke sigaren BOER.

De boeren hier rijden allemaal in veel dikkere bakken dan wij hoor....
En de achterbuurman die een paardenpension heeft, heeft al zijn paarden al maanden sjaggie op stal staan, hoewel het wel weer een fidele vent is, die klaar staat met zijn hooi!
Ik zou willen dat ik al met recht kon zeggen dat wij Echte Boeren zijn....

Burps !!!!!!!!!!!!!

Pien


www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Niki schreef :

Yep, want je schopt een paard niet onder zijn kont!
En je begon er zelf over dat jij vond dat boeren hier als minderwaardig gezien worden. Elke bedoelde haar opmerking in een toáál ander verband.

Maar dat maakt idd niet dat alle boeren hard en dom zijn. Er is veel boerenwijsheid, maar er zijn ook een heleboel op niets gebaseerde oude gebruiken die kant noch wal raken....

Waar hébben we het eigenlijk over ?????????????????????

Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

ElkeW schreef :

Hier exact hetzelfde. Alles beton beton beton....met weinig grasstrook.
Schijnt wel dat je richting Eben Emael in de zandgroeven beter kunt rijden en achter Val-Meer, richting Tongeren....Maar ik ben er nog nooit geweest.

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

ElkeW schreef op dinsdag 17 januari 2006, 23:50:


Nou, vergeet die Pietersberg maar hoor, daar is alles vuursteen, op d'n Observant ook.
Ik was vandaag nog in Zutendaal een paard bekappen en ik was gelijk dromerig over de prachtige dennebossen en zandpaden.
Heb een tijdje in Eigenbilzen gestaan en daar uren rondgereden in de bossen, ik mis dat enorm (ik ken daar de weg een beetje, vooral richting Gellik / Zutendaal).

Misschien zou ik wel een keertje met je mee mogen met BD?

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

ElkeW schreef op woensdag 18 januari 2006, 0:11:


Doen we, mail ik je !!!!
Wordt wel in het voorjaar.

Groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Alane schreef op vrijdag 20 januari 2006, 10:05:


Interessant, Alane, wat jij allemaal te melden hebt.
Je lijkt er veel vanaf te weten, wie en 'wat' ben jij?
Want ik loop met mijn oren te flapperen om zoveel kennis....
(Ik weet er zelf dus geen bal van).
Groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Frans Veldman schreef op vrijdag 20 januari 2006, 10:11:

Hahaha.... Hier kunnen we wel een science fictionfilm over maken, hahahahahahaha, ja sorry, eigenlijk valt er niks te lachen, maar ik zie het weer helemaal voor me met die geweldige voorbeelden van je.
Sorry, grmpfs......
Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Piet schreef op zaterdag 21 januari 2006, 8:05:


Piet, ik ben het helemaal met je eens !
Ik weet ook niet wat je eraan zou kunnen doen, want elk paard verdient in principe een tweede kans, maar om nou een paard met problemen aan de voorbenen te verkopen voor de recreatie of voor de fok, is een ander opzadelen met jouw (het paards') probleem.

Wij rijden hier puur recreatief (zoals de meesten onder ons) en dat zijn vaak lange en relatief zware ritten die een paard met beenproblemen nooit zou aankunnen, dus wat ik het verschil met de sport dan nog wanneer je ritten maakt van 5 uur en dat een aantal keren per week?

Door zoiets te schrijven is het net alsof recreatie "minder", geen sport en dus niet zo heel inspannend is, dus stuur het paard maar maar naartoe.
Maar die benen die blijven 'kapot' he....

Fokken met een paard met beenproblemen zou verboden moeten worden.
Kan de afkomst nog zo goed zijn!
Want hoe weet je of iets genetisch/aangeboren of verworven is?
Waardóór krijgt een paard beenproblemen?
Ik vind werkelijk dat je het aan je dier verplicht bent om alles in het werk te stellen om erachter te komen waardoor die problemen ontstaan zijn.

En dan nog verkoop je het paard niet, maar dan neem je je verantwoordelijkheid en gééf je het aan een paardenopvang, of - indien het paard echt pijn heeft - verlos hem uit zijn lijden, maar je gaat toch niet met zo'n paard lopen zeulen....

Groet, Pien

ps: Neee, ik hoef het paard niet als TweedeKans Paard.
Mensen willen geen paard met gezondheidsproblemen, heb ik allang gemerkt. Dat klinkt heel hard maar het is helaas wel een stukje realiteit.

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef :

ps 2:

Van mijn eigen paarden hebben er twee beenproblemen, één daarvan heeft artrose aan de voorbenen, en de ander heeft enigszins versleten achterbenen. En ja, ze beginnen daar best last van te krijgen ja.

Beiden heb ik pas een jaar en bij beiden is dit het gevolg van jarenlang 'misbruik' op wedstrijden (in de sport) van haar vorige eigenaars.

Als het erger wordt zal ook ik daarin mijn verantwoordelijkheid moeten nemen, maar dan weet ik wel dat ze bij ons gelukkig zijn geweest!
Ik doe wat ik kan maar het houdt een keer gewoon op.

Pien

Ilona Kooistra schreef :


Eigenlijk gaat het mij niet eens om die advertentie, dás voor mij 'slechts' een aanleiding om er een stukkie over te schrijven.
Het gaat mij erom om mensen aan het denken te zetten, om de gevolgen die heeft heeft wanneer je zoiets schrijft of wanneer je zo kijkt.

Want ik weet zeker dat de eigenares van het paard in de advertentie óók het beste wil voor haar paard, maar er misschien niet aan heeft gedacht dat dat ook op een andere manier kan.
Mijn opmerking was voornamelijk in algemene zin tegen een breder publiek geschreven.

En of zo'n advertentie hier nou wel of niet thuis hoort....
Is zo'n advertentie niet welkom hier dan gaat ie wel naar bokt en zijn wí'j degenen die de kop in het zand steken.
't Gaat mij om de achterliggende gedachte.


Feit is, dat dat allemaal niet in de advertentie staat, dat dat wat jij nu zegt allemaal niet als vereiste genoemd werd.


Ja, mee eens.
Maar wanneer een paard pijn heeft, dan heeft ie dat ook bij een ander (nu ga ik even uit van het slechtste scenario). Wat ik verder wél weer heel eerlijk vind is dat dit eerlijk in de advertentie staat.
Van de andere kant ben je dat verplicht, geloof ik.


En tóch sta ik waar ik voor sta en blijf ik vinden dat mensen moeten nadenken, want je bent een verantwoordelijkheid over een ander levend wezen aangegaan!
Ik zal er verder over ophouden, we wachten de reaktie van betreffende eigenaresse af.

Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Frans Veldman schreef op maandag 23 januari 2006, 9:44:


Hier zetten we de paarden met bijvoeren allemaal apart achter een draadje zodat ze niet elkaars emmer kunnen afpakken.
Pas als de laatste klaar is gaan alle draadjes weer open en er liggen hier ook altijd overal hoopjes hooi en de tractorbanden.
Het enige gejaag hebben wij hier wanneer we met de voederbieten aankomen, daar zijn ze zo wild op, dát geeft me toch een partij onrust....
(En ik ga niet 9 paarden lopen opdelen voor ieder één voederbiet hoor, dat regelen ze maar zelf).

Met rijden merken wij telkens weer hoe wij als mensen "ingrijpend" en ook vaak "storend" kunnen werken op de onderlinge rangorde van de paarden door in te delen welk paard, wáár, moet lopen.
Zo is BD in de groep absoluut geen leider, maar is ze wel mijn leiderspaard met rijden. Dus loopt zij altijd voorop.

Izzy staat echt helemaal onderaan in rangorde (een plekje waarmee ze heel tevreden lijkt) maar met rijden sturen we haar vaak naar voren omdat zij letterlijk nergens bang van is en in elke situatie het voortouw durft te nemen. Bruggen, tractors, wapperende vlaggen....tis alsof ze het weet, want zodra BD haar pas inhoudt komt er zo'n kleine Fjord naar voren gestormd en zij neemt het zonder morren van de anderen over, en als zij voorbij (tussendoor) de anderen gaat is er ook maar niemand die een oor scheef trekt. (Hoeft ze met eten niet te proberen).
Ook is zij vaak mijn handpaard tijdens het rijden, ik heb haar dan met een beginner aan een touwtje naast BD.

Terwijl Winner (de macho hier) het niet kan hebben als Fanny in zijn buurt loopt tijdens het rijden, niet vóór hem, niet achter hem, ze moet gewoon wég van hem.
Maar in de groep, zonder ons, is er niks aan de hand en eten ze samen van één hoop hooi.

Dit is allemaal ontstaan toen we de 2 ruinen erbij gekregen hebben, toen we nog alleen merries hadden speelde dit absoluut niet.
Toen kon je de hele club op een kluitje laten lopen, gallopperen zelfs, maar nu moeten we daar heel wat stricter in zijn.

Het gekke is dat de ruinen onderling tijdens het rijden heel vriendelijk naar mekaar toe zijn geworden, maar het is met name Winner naar zijn merries.
Het is echt een verschil tussen rijden en 'in vrijheid' in de groep.
Het heeft ook geen zin hun daarvoor te straffen of ze iets daarin te leren, zoals Frans opmerkte, want hun instinct en rangorde zijn veel meer bepalend hierin.

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen