Spirithorses schreef op vrijdag 13 januari 2006, 22:05:
> epona schreef :
>>
>> ik zal je mijn ritueel om ze uit he weiland te halen vertellen
indertijd zaten wij te dubben of we nu een tinker of een quarter gingen kiezen, omdat we graag een vriendelijk gezinspaard wilden hebben en toch ook wat 'aparts' wouden, indertijd waren er nog maar zo'n 500 tinkers in nederland en daar gingen we voor op de wachtlijst. Omdat we ook wilden weten wat quarters nu precies waren gingen we toendertijd bij willem schimmel kijken dat adres hadden we uit een oude quarterhorse journal opgedoken. Met alle respect voor de tinkerliefhebbers onder ons we werden spontaan verliefd op de elegante, gespierde coole quarter. Mijn ouders kozen later voor een tinker en hoewel ze erg lief zijn vond ik het karakter toch minder fijn dan die van de quarters. Ik vind tinkers nogal eens eigenwijs en wat minder repect hebbend. De tinker van mijn zusje moest ik leren dat ie niet door mijn heen kon gaan, ik wilde hem een stapje achteruit zetten omdat hij eiste gekrabbeld te worden,hij zette zo zijn schouder tegen me aan en drukte door, nou heb ik met gebrek aan respect niet zo heel veel geduld en dan knijp ik in de borstspier om hem een stapje terug te zetten niet meteen heel pijnlijk maar wel de druk opvoerend, wel ik kon niet zo sterk zijn om dat voor elkaar te krijgen twee keer een klein stapje terug en bij de derde keer reageerde hij niet, dus toen maar op en neer gesprongen om toch duidelijk te maken dat het mijn ruimte was en niet die van hem. Mijn quarters denken daar niet eens over na om tegen mij aan te duwen, komt niet in ze op ze vragen wel hoor maar heel zachtaardig en niet eisend, bovendien bij echt 'blont' net doen of er niet begrepen wordt dat er een stapje terug moet, hoef ik maar te wijzen of hooguit een wijsvinger tegen de borst te leggen en ze doen een stapje terug. De tinker drukt dan nog even door (in mijn ervaring hoor). Ook zo met de tinker van mijn ouders of de meréns van mijn andere zusje, iedere keer dat ze schrok bleef ze zelf nadenken dat het toch wel eng was en vertrouwt niet op het leiderschap van iemand terwijl haar dit wel degelijk aangeboden werd, dat moest elke keer weer herhaald worden, een quarter zit anders in elkaar bij enge dingen als ik als leider vind dat het niet eng is dan vertrouwd ie daar op en dat hoef ik maar een keer te laten zien, daarna kijkt ie wel maar gaat er vanuit dat het goed is. Niet allemaal boos worden hoor mensen met tinkers of andere werkers, het stoere karakter van jullie paarden vind ik geweldig maar niet weggelegd voor mij persoonlijk. maar ik moet eerlijk zeggen als ik ongeveer 60 paarden van verschillende jaargangen en hengsten en merries door elkaar zie lopen met hun begeleiders zonder dat er gevochten wordt in een binnenbak vind ik dat toch wel erg cool.
Ina
Warboel
