Spirithorses schreef op vrijdag 13 januari 2006, 21:47:


ik denk dat de wiebelige houding van de eerste ruiter een pose is omdat het paard daar te goede cirkels voor maakt hij maakt veel bewegingen maar het lijkt mij dat hij zijn 'teugelhulpen' ietwat overdreven geeft om het gemis van de neckreining te compenseren en zeker de slides zijn recht en ze boren niet de grond in wat je zou krijgen als het paard voor je uit denkt en alvast gaat remmen dit paard in het eerste filmpje deed precies wat zijn ruiter van hem wou en ook op dat moment en ik vond dat hij er wel degelijk lol in had alleen ik denk wel dat hij gevoelig was op zijn benen het leek mij het linkervoorbeen te zijn, als ik aan die van mezelf denk die loopt liever met gevoelige benen dan dat ze in het weiland moet blijven staan niets doen. die moet ik tegen haarzelf beschermen. Het tweede filmpje vond ik de vrouw een mindere presentatie geven, door het spoorgebruik maar ook omdat er minder plezier vanuitstraalde en omdat ze haar hand op de knop van het zadel hield kon ik niet beoordelen of ze zich toch niet een beetje in evenwicht hield daarmee, ze centrifugeerde bijna van haar zadel af in de spins die ook nog eens om het middelpunt gingen ipv het binnenachterbeen, dat is gewoon een zit fout en een teken dat de balans nog niet optie is. Ik vond hem over het algemeen slordiger en minder 'gelikt' en dat zou heel best een jong paard kunnen zijn omdat ie het niet helemaal afmaakte niet smooth genoeg. Die back up ging nergens over niet gedragen, totaal niet op eigen benen veel te veel onnodig spoorgebruik, hoewel je daar ook weer mee op moet passen niet iedere bump met de kuit betekend dat er een spoor in gejaagd wordt.
Ina

tinalina schreef op vrijdag 13 januari 2006, 22:17:


voor het merendeel van de quarters id dit de hoofdhouding waar ze zelf het lekkerst mee lopen, mijn bijna tweejarig paardje crosst op deze manier door het weiland alleen als ze wil steigeren kromt ze haar nek
Ina

Spirithorses schreef op vrijdag 13 januari 2006, 22:05:


indertijd zaten wij te dubben of we nu een tinker of een quarter gingen kiezen, omdat we graag een vriendelijk gezinspaard wilden hebben en toch ook wat 'aparts' wouden, indertijd waren er nog maar zo'n 500 tinkers in nederland en daar gingen we voor op de wachtlijst. Omdat we ook wilden weten wat quarters nu precies waren gingen we toendertijd bij willem schimmel kijken dat adres hadden we uit een oude quarterhorse journal opgedoken. Met alle respect voor de tinkerliefhebbers onder ons we werden spontaan verliefd op de elegante, gespierde coole quarter. Mijn ouders kozen later voor een tinker en hoewel ze erg lief zijn vond ik het karakter toch minder fijn dan die van de quarters. Ik vind tinkers nogal eens eigenwijs en wat minder repect hebbend. De tinker van mijn zusje moest ik leren dat ie niet door mijn heen kon gaan, ik wilde hem een stapje achteruit zetten omdat hij eiste gekrabbeld te worden,hij zette zo zijn schouder tegen me aan en drukte door, nou heb ik met gebrek aan respect niet zo heel veel geduld en dan knijp ik in de borstspier om hem een stapje terug te zetten niet meteen heel pijnlijk maar wel de druk opvoerend, wel ik kon niet zo sterk zijn om dat voor elkaar te krijgen twee keer een klein stapje terug en bij de derde keer reageerde hij niet, dus toen maar op en neer gesprongen om toch duidelijk te maken dat het mijn ruimte was en niet die van hem. Mijn quarters denken daar niet eens over na om tegen mij aan te duwen, komt niet in ze op ze vragen wel hoor maar heel zachtaardig en niet eisend, bovendien bij echt 'blont' net doen of er niet begrepen wordt dat er een stapje terug moet, hoef ik maar te wijzen of hooguit een wijsvinger tegen de borst te leggen en ze doen een stapje terug. De tinker drukt dan nog even door (in mijn ervaring hoor). Ook zo met de tinker van mijn ouders of de meréns van mijn andere zusje, iedere keer dat ze schrok bleef ze zelf nadenken dat het toch wel eng was en vertrouwt niet op het leiderschap van iemand terwijl haar dit wel degelijk aangeboden werd, dat moest elke keer weer herhaald worden, een quarter zit anders in elkaar bij enge dingen als ik als leider vind dat het niet eng is dan vertrouwd ie daar op en dat hoef ik maar een keer te laten zien, daarna kijkt ie wel maar gaat er vanuit dat het goed is. Niet allemaal boos worden hoor mensen met tinkers of andere werkers, het stoere karakter van jullie paarden vind ik geweldig maar niet weggelegd voor mij persoonlijk. maar ik moet eerlijk zeggen als ik ongeveer 60 paarden van verschillende jaargangen en hengsten en merries door elkaar zie lopen met hun begeleiders zonder dat er gevochten wordt in een binnenbak vind ik dat toch wel erg cool.
Ina

e m kraak schreef op vrijdag 13 januari 2006, 23:36:


daar ging het om idd, your welcome
Ina

Ans Jondral schreef op vrijdag 13 januari 2006, 20:14:


Hoi Ans ik heb deze link gevonden. je kan soms ook via google nog alwat vinden vooral over stamvaders die je dan weer van de pedigree afhaalt
http://www.allbreedpedigree.com/

Veel zoek plezier!
Ina