Spirithorses schreef op vrijdag 6 januari 2006, 8:53:
> HC, kom
> je ook nog heel even van je berg af, anders verveel ik me zo,
> ben al klaar met al mijn roze ponnies....
>
> Pien
Vooruit, want het régent!!!!!!!!!!!!!!! en het vooruitzicht is aardig wat water. Planning dus een beetje om vandaag; weer lopen. Heb en al een marathon opzitten dus wilde eigenlijk 'een berg op vallen', maar goed, toch maar weer rennen dan.
Even een illustrerend verhaalje:
In Jeréz staat een levengroot standbeeld van Esperanza, een merrie van Domecq
Die heeft 250 (!!!!!!!!) corridas gedaan en is 27 geworden.
De ruiter is in deze lange loopbaan twee keer létterlijk door haar gered. Beide keren kwam hij door een val weerloos voor de stier en verdedigde zij hem actief. De tweede keer, in Portugal, liep ze daarbij forse verwondingen op maar liet níet af tot hij in veiligheid was gebracht. De verwondingen waren dermate ernstig dat ze haar veulen verloor.
Kijk; ík begrijp niet dat je jouw paard waar je zo'n band mee hebt aan dit risico bloot stelt, maar dát is het punt niet; je kan een paard echt zó opvoeden en beleren dat het voor joú vrijwillig het leven riskeert.
Anekdote over de andere kant van deze band; een jonge rejoneador zag zijn ster met stíp omhoogschieten door zijn band met zijn hengst. Het paard kwam jammerlijk om bij een verkeersongeval met de vrachtwagen. Hoewel hij een stal vol getrainde paarden had, was en zijn loopbaan veelbelovend knakte dit verlies hem volledig en kwam niet meer in de ring.
Bovenstaande anekdotes geven buiten de bijzondere doma ook twee andere punten weer;
- de ruiters hebben écht een band met deze paarden
- simpel vervoeren van jouw paard is al een keuze het een risico te laten lopen voor joúw belang
Ik heb voor mezelf níet op het netvlies wat wel/niet acceptabel is en al helemáál niet hoe dat voor een ander zou moeten zijn.
Ik bedoel; ik kan makkelijk zéggen dat ik arabella nooit aan risicos zou blootstellen maar rij wel met haar over de provinciale weg en als een ánder een fout maakt is zíj de pisang.
In galop over een NL grasveld is óók een risico; een ongelukkig getroffen konijnengat is genoeg om een poot te breken.
Niet meer over de provinciale weg, nooit meer in galop???
Ík heb geen eenduidig antwoord.