Michiel schreef op maandag 12 december 2005, 22:46:

wat lekker michiel dat je gevoel bevestigd wordt en je je eigen weg gevolgd hebt, nu ik dit zo lees kwam bij mij het gevoel boven dat ze mischien wel depressief is geweest en daar nu aan het uitkomen is. Soms zie ik paarden en pony's die het ergens op gegeven hebben omdat wat ze ook doen het schijnbaar nooit goed is, sommige creeeren een eigen wereld waar je ze niet kan raken en sommige gaan gewoon een beetje dood in hun hoofd, ik heb het idee dat het leven weer terug komt bij shadow! vooral niets veranderen!
Ina

Michiel schreef op maandag 12 december 2005, 22:46:


Blij dat het zo goed met je paard gaat. Ik met mijn adviezen verleden keer aan jou. Die van mij wil op het moment helemaal niet meer weg! Had ik haar net zo ver dat het leuke uitgaanssessies waren geworden gaat ze nu lopen klieren onderweg. Afijn, ze is drachtig. Misschien heeft ze last van opgezette benen of doet haar doorgezakte rug nu wel zeer. Ze heeft immers die dikke buik er nu ook nog onder hangen. Ik dring maar niet te veel aan. Toen ik zwanger was had ik ook niet meer zo'n zin in kilometers lange wandeltochten. Gaan we met zijn tweetjes lekker grazen. (Brigth graast. Ik loop er naast. Ik lust geen gras) is ook gezellig. Die lange ritten komen wel weer. Dan nemen we het veulen mee.

Maar jij doet het hartstikke goed met je paardje. Leuk hé!!

Groetjes,
Sandra