Jaydot schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 22:56:


******************

Volgens mij is het ook echt wel zo dat sommigen - ook zelfs boeren - geen idee van het schrikgedrag van paarden hebben.

Bij tractoren ga ik zelf meestal (wel ver van tevoren) midden op de weg stappen en gebaar dan met mijn hand "LANGZAAM AAN". 99 van de 100 keer helpt dat en minderen ze hoorbaar vaart en doen even rustiger - het is hetzelfde handgebaar dat ik voor hem gebruik "langzaam aan" ... zou Torop dat snappen eigenlijk?

Voor van die grote tractoren ga´k wel even uit het zadel , geen zin in spektakel, hij blijft het grote enge dingen vinden. Kleintjes lukt nog wel in het zadel.

Een paard blijft een vluchtdier en aan de buitenkant is niet te zien hoevaak het met verkeer in aanraking is geweest.

Mijn paard blijft nu meestal rustig.
Snuift zelfs aan de banden van een traktor.

Maar ook ik eis mijn plek op.
Loop of rij midden op de (te smalle) weg en als ik zie dat de auto remt, ga ik langzaam aan de kant.

Wat hier een probleem is om mijn paard aan te wennen zijn fietsen.
Er komen maar heel weinig langs en ze zijn zo stil en opeens dichtbij.
Dat is toch wel heel eng voor mijn paard, vooral als de fietser ook nog gedag gaat zeggen en het paard recht aankijkt.

Ik heb geen zin in risico's nemen.
Wat is een verkeerveilig paard?
Zondag kwam een meisje met haar ouders naar een paard kijken en het feit dat de eigenaresse niet wilde zeggen dat haar paard 100% verkeerveilig was, deed ze afketsen.
Terwijl het paard de meest veilige van de hele stal is.
Die mensen weten niet wat ze laten schieten.

van lennep schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 10:25:


hey ja hier ook maarja ik woon nu wel in een dorp (sins tjah minder dan een jaar) de richting die ik altijd opmoet om in het bos te komen (het zijn niet mijn eigen maar verzorgpaarden) staan net buiten de stad en moet een heel stuk langs de weg...en als je nou eenmaal met een jong paardje rijd ga je normaal gesproken (vooral dan met het rijden he) even naar rustige wegen zodat het rijden al vertrouwt word...en dan kom je soms zoon mensen tegen...heb ook al idd te overdreven mensen gezien van een man (wel heel lief hoor) en een oude man al grijs en vrij kaal :) die kwam met zijn automatische rolstoel en telkens stopt hij en zegt hij (terwijl hij nu al zowat verkeersmak is alleen schrikt hij sins kort voor landbouwvoertuigen die rammelen...ook pas sins kort maar dat kwam opdat de arabier die mee reed (weer die ene arabier) hier helemaal panies voor is en de mijne bleef lekker rustig maar uiteindelijk had hij haar toch aangestoken met zijn angstige gedrag (na zoon 3 buitenritten) maarja..is dus weer even laten wennen en gedult hebben...maar zeer zeker zijn er ook ruiters die er wat van kunnen en dat zij uiteindelijk ruzie kreeg met die jongen tjah sorry daar houd ik persoonlijk niet zo van...al is het erg uit de hand gelopen...het paard waar ik op reed...was wel bang en heeft meer moeite gekost het dier weer te laten wennen aan verkeer maar alles is nu oke....hij kon wel tegen tuteren maar...als zoon auto met een hele hoge snelheid en kabaal langsrijd en het dier is niet 100% schrik, verkeer en paniek vrij (nog niet altans) dan is het moeilijk...voor de rest zijn de meesten eigenlijk allemaal super aardig....(maar het is hier vooral als het om jeugd gaat...al ben ik zelf maar 17 hoor..) maar ze schelden de dieren uit enc..wat zeker niet zo erg is (gewoon negeren) maar vooral de jongens hier (en weer niet allen maar je hebt er een paard) gaan zich dan zogenaamt stoer gedragen tegenover hun vrienden en vele zijn van die mensen die het puur doen voor de vrienden en als je hem alleen zou zien zou hij waarschijnlijk bij elke wei even stoppen om ze even te kunnen aaien en wat lekkers te geven...maarja...

tis wat af en toe...ik denk trouwes als je op het platteland woont en in een drop of zo..waar veel akker is of ieder geval niet zo druk zoals dicht bij de stad dat je VEEL minder van deze mensen tegenkomt! hier in het drop heb je ook een paar gekken voornamelijk van die jeugt die hardcore luisters (ieder het zijnen hoor maar toevallig dat die wel degene zijn die zich hier misdragen) voor de rest meestal oudere mensen en iedereen kent elkaar...hier heb je met paarden ook veel minder problemen en meer respect dan als men in de drukke strad komt! (of daar in de buurt moet lopen) al moet ik zeggen dat in de wijk waar ik voorheen woonde (zoon 16 jaar net voor mijn 17 verhuist) er veel paarden omheen stonden en ze het daar net heel leuk vonden als een langs kwam met een paard....
maar oke genoeg gezeurt

Cledisa schreef op maandag 24 oktober 2005, 17:25:


Testreactie. Ik wil reageren op DVD Pete Ramey en zie in de preview een tekst van Monique Meijer uit 2005 over ruiters en automoblisten staan.

Christel Provaas schreef op woensdag 4 november 2009, 9:07:


Ja, daar had ik dus ook last van!!!!!
Volgens mij zag ik ook een reactie van Hans Arendse maar die lijkt nu verdwenen...
Er gebeuren rare dingen op het forum... Is Frans aan het sleutelen...?

Ik wilde dus reageren dat ik de artikelen van Ramey ook erg leerzaam vond (Piet gaf de link daarnaar een hele tijd geleden). Daar staan de dingen die opgesomd worden ook in. Vooral ook de aanpassingen die de hoef maakt al naar gelang ondergrond... En ik ben het eens wat ik volgens mij in het bericht van Hans las: je moet je blijven ontwikkelen en blijven informeren naar de nieuwste onderzoeken

Ben benieuwd waar dit bericht zal landen

Monique Meijer schreef op maandag 24 oktober 2005, 17:06:


Dat is wel schrikken zeg! Ik heb ook ooit een botsing gehad terwijl ik stapvoets met mijn paard zoveel mogelijk aan de kant liep. Mijn tegemoetkomer wilde niet wachten tot ik een rij geparkeerde auto's in de berm voorbij was, en ondanks dat de weg erg smal was reed hij me tegemoet en vervolgens tegen mijn paard zijn billen aan, doordat mijn paard op dat moment net een stapje opzij zette omdat hij iets zag in een van de geparkeerde auto's.

Tegenwoordig eis ik dus ook mijn plek op. Zeker hier, op de wegen waar men minimaal 80 rijdt (meestal 100), en ik dus ook wordt ingehaald met zulke snelheden met soms maar een metertje ertussen. Als ik een auto aan zie komen dan ga ik midden op de weg stappen, en zodra die afremt ga ik netjes aan de kant. Hierdoor moeten ze wel afremmen en wordt ik door deze aso's nog enigzins veilig ingehaald. Auto's die niet zo hard scheuren laat ik netjes voorbij, maar die vormen ook geen probleem op zo'n moment. En autobestuurders die daadwerkelijk rekening met mijn paard houden geef ik altijd een knikje/bedankje.

Groetjes Jolanda

Martina schreef op woensdag 4 november 2009, 9:33:



Op Paardnatuurlijk. De genoemde berichten staan op Hoefnatuurlijk forum.

Martien van Schubert schreef op maandag 24 oktober 2005, 18:12:



Helemaal mee eens. Wat jij doet is ook mijn tactiek. Mijn paard is in principe redelijk verkeersmak en ik moet het eerste stuk over een vrij drukke weg, met bussen, GROOT landbouwverkeer, vrachtauto's en veel automobilisten.

Het is wel eens gebeurt dat iemand zijn stofdoek uit het raam uitklopte, mijn paard schrok en (heel zachtjes) tegen een auto aantikte. Automobilist kon er niets aan doen, paard uiteraard ook niet en ik eerlijk gezegd ook niet. Ik denk dat veel automobilisten echt onwetend zijn wat paarden betreft. Ik doe toch ook wel eens wat HC zegt. Gewoon mijn plek opeisen, zodat mensen niet vlak langs ons kunnen crossen. Maar wanneer dit gevaarlijke situaties oplevert met GTI-tjes, dan kies ik eieren voor mijn geld... En ga gewoon aan de kant.