ivo huygens schreef op donderdag, 29 september 2005, 21:04:
> Hey iedereen,,,ik heb sinds een paar maanden een paardje van
> ongeveer 1,5jaar ,ze loopt samen in de wei met een kostganger
> van 17jaar.nu begint dat kleintje mij uit te testen om te zien
> hoe ver ze kan gaan, en draait ze regelmatig haar achterste en
> stampt ze (is al een paar keer bijna raak geweest)nu krijg ik
> regelmatig de (goede)raad om ze eens goed op haar plaats te
> zetten als jullie begrijpen wat ik bedoel.ik weet ook wel dat
> dit niet kan blijven duren en dat ik iets zal moeten doen ,dus
> hoop ik van jullie een beetje diervriendelijke raad te
> krijgen......
Hoi Ivo,
Ik heb sinds kort een merrieveulentje van 4 en halve maand thuis staan. Vanaf dag 1, doe ik spelletjes met haar. Ik laat haar achterhand wegstappen door mijn hand op haar heup te leggen, en zachtjes te duwen, en meteen los te laten als ze het gevraagde doet, zo laat ik ook de voorhand wegstappen. Ook laat ik haar vooruit of achteruit stappen op dezelfde wijze. Wel klein, natuurlijk, het gaat om het idee, niet dat het beestje hele circels moet maken. Daarmee geef je de boodschap (vlgns
Parelli) dat diegene die de ander laat bewegen, dominant is. Als jouw veulen naar jou trapt vanuit het oogpunt: ik bepaal waar jij gaat en staat, en jij springt opzij, heb jij de game verloren en is je paard een trapje gestegen in de hierarchie
Ook pas ik bodyblocks toe, als de kleine haar tanden wil zetten in mijn schoenen, zakken, aan mijn rits wil trekken, of elastiekjes uit mijn haar wil halen. Ik kijk daarbij het paard niet aan, maar spring op en neer, of geef een elleboogje of iets dergelijks. Nèt alsof het perongeluk is. Ik maak het oncomfortabel als mijn veulen te dicht bij mij komt, of aan mij zit, waardoor het de volgende keer meer respectabele afstand neemt. Deze manier is totaal iets anders dan het beestje een tik geven, want dàt ziet het veulen als correctie, terwijl het bij de bodyblockmanier denkt, dat het haar eigen stommiteit is om zich te stoten.
Als je dit soort kleine dingen vanaf het begin doet, zijn gewoon je grenzen duidelijk.
Verder let ik wel goed op wat haar grenzen zijn, wat kan ze aan. Wil ik haar hoefjes optillen, en ze trekt weg, of maakt een trappende beweging, maakt mij dat duidelijk dat dìt een stapje te ver was. Ik respecteer haar grenzen en probeer de "overload" vóór te zijn, en bouw vanaf dat punt voorzichtig verder.
Ik vind een groot verschil zitten of een veulen jou probeert te domineren (al is het spelenderwijs of niet serieus bedoeld), of dat zijn angst/onzekerheid hem parten spelen, en deze twee dingen vragen een verschillende manier van aanpak.
Groetjes, Trea