Hallo iedereen,
ben nieuw hier, dus even voorstellen

Ik ben Kristel Vanden Boer, uit België, en sinds heel kort compleet van visie veranderd, dank zij paard (en hoef) natuurlijk!
Allereerst moet ik vertellen dat ik in mijn 5e jaar diergeneeskunde zit, en wat we daar hebben geleerd over de hoeven en hoefproblemen van paarden is zo eenzijdig! We leren er eigenlijk heel weinig over, behalve dan de anatomie. Over hoefproblemen nog maar te zwijgen! Er wordt zoveel over geschreven en men is er zo bang voor! Een paard met hoefkatrol of hoefbevangenheid wordt zo goed als afgeschreven! Prognose negatief, corticosteroiden als het paard echt te veel pijn heeft, en rust natuurlijk! HAHA!!! De moeilijkheid komt na de vakantie om ze aan de universiteit Gent te proberen overtuigen dat het ook anders kan! Maar ze staan daar nogal (lees: erg) sceptisch tegenover die "alternatieve" denkwijze! Maarik probeer het toch! Het gaat tenslotte om de paarden en niet om de eigenaars die gewoon botweg geloven wat de proffen zeggen! Ik weet dat het anders kan.
Mijn visie over paarden, en ermee omgaan, werd altijd als "te soft" afgedaan! Ik moest maar eens hard zijn en het beest laten voelen wie de baas was! Maar dus niet he! Ben nu volledig bezig op mijn manier, en ik heb mijn omgeving er zelfs van kunnen overtuigen dat het zo ook zal lukken!

Ik heb met mijn vriend 3 paarden, Noa (ruin, 5 jaar), Chiari (merrie, 4 jaar), en Brego (ruin, 6 jaar).
Noa is "mijn" paardje, en ik zie hem heel graag, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat hij mij vertrouwt als zijn berijder. Hij is er een paar keer met mij vandoor gegaan, met geen enkel bit te stoppen. En laatst ben ik met hem naar de "paardenfluisteraar" geweest, en die heeft een correctoebit gegeven! Noa's mond helemaal kapot! Nu ben ik begonnen met grondwerk te doen met hem en hij doet het geweldig! Over een half jaartje hoop ik zonder bit te kunnen rijden!
Chiari gaat binnenkort van ons weg, we rijden maar met z'n tweeen, en 3 paarden is dus te veel. (snik, snik).
Brego hebben we nu een goed half jaar, maar is steeds het probleemkindje geweest. Hij heeft heel gevoelige voetjes, en heeft een tijd bevangen gestaan! Rontgen genomen, niks gevonden. Toen zijn we op zoek gegaan naar de vorige eigenaars, en zij zeiden dat hij altijd al gevoelig was geweest, en dus advies: steeds op hoefijzers houden! Dus wij braaf gedaan, dat was ook het advies van de dierenarts en de smid.
Maar nu nemen we het heft in eigen handen, het zal een lange en voor hem ook pijnlijke weg zijn, maar in onze ogen is het de enige weg naar een gezonde toekomst! Zonder pijn, en zonder ongemak!

Aanstaande zaterdag gaan mijn vriend en ik op cursus, en we hopen daarna vol overtuiging de smid te bellen om te vragen of hij de hoefijzers komt verwijderen. En dan met wat zelfvertrouwen eigenhandig de voeten van onze schatten te kunnen verzorgen!

Dit ben ik in een notendop! hoop gauw in contact te komen met mensen die er net zoals ik over denken, want het is een heel nieuwe zienswijze, en in mijn omgeving hebben nog niet zo veel mensen er oren naar!

Dus hopelijk tot schrijfs!

groetjes, Kristel

PS: heb nog een vraagje: in het boek verwijzen ze naar een "logboek" dat je op de site zou kunnen terugvinden. Weet iemand waardat staat?
Thanx!

Kristel Vanden Boer schreef op zondag, 24 juli 2005, 23:44:


Mooi verhaal Kristel, hier binnen paardnatuurlijk is bv een aardig aantal mensen bezig met clikkertraining. Ik ben ermee begonnen om exact de zelfde reden. Zie oa, berichtje 3180 van hoefnatuurlijk.


Ken je http://www.cremebrulee.be/inge ?


Dat treft dan Kristel, want wij denken er hier allemaal zo over, de een wat fanatieker als de ander, maar dat is altijd wel zo denk ik. In ieder geval leuk kennis te maken en van harte welkom.

Piet schreef op maandag, 25 juli 2005, 4:17:


Bedankt voor de reactie! Heb het boek "Grondwerk met paarden" van Inge Teblick gekocht en ben nog ebzig het helemaal door te spitten en een soort schema te maken, met de oefeningen die ik nuttig vind in de volgorde die mij logisch lijkt voor Noa.
Weet je of er nog ergens een boek (liefst in het Nederlands) is dat er goed bij aansluit, maar er toch even anders op kijkt?

Groetjes, Kristel

Kristel Vanden Boer schreef op maandag, 25 juli 2005, 9:21:


Hallo Kristel, welkom,

Als ik het goed begrepen heb, doet Inge Teblick ook oefeningen die lijken op, of gebaseerd zijn op, Parelli. Zijn programma's zijn afwisselend, legt onderlinge verhoudingen bloot (das soms best effe schrikken!), biedt hulp bij specifieke problemen en richt zich uiteindelijk ook op het rijden. Het is een totaalpakket waar ik in korte tijd al veel positieve resultaten heb geboekt met 2 aardig dominante merries en een opstandige puber... Een aanrader als je het mij vraagt.

Groetjes, Marleen

Marleen den Arend schreef op maandag, 25 juli 2005, 15:41:


Inge zegt altijd, uiteindelijk komt het allemaal op hetzelfde neer.
Het is een beetje flauw om hier over iemand te praten, want ze is zelf uitstekend in staat om haar mond te roeren.
Ik weet echter dat zij bepaalde aspecten van Parelli minder ziet zitten.
Zoals bv het in fases opbouwen van druk. Liever werkt ze zoals Jim Dorrance en Lesley Desmond in "True horsemanship through feel"
Piet

Piet schreef op maandag, 25 juli 2005, 16:22:


Ook goed. Gevraagd werd naar verdere/andere visies. Daar heb ik er een van gegeven. En mijn ervaring ermee. Waarom nou zo'n negatieve opmerking? Daar heeft toch niemand om gevraagd? Ik snapput niet.

Groetjes, Marleen

Marleen den Arend schreef op maandag, 25 juli 2005, 21:43:


Beste Marleen, wat jammer dat je mijn schrijven verkeerd begrepen hebt. Mijn berichtje was in het geheel niet negatief bedoeld, integendeel!
Ik hoop dat ik je het uit kan leggen.
Misschien was flauw niet het juiste woord en had ik beter iets anders kunnen gebruiken. Maar het voelde bij mij zo dat we samen over Inge aan het praten waren terwijl zij elk moment zelf haar antwoord kon geven. Beetje alsof we het over een niet meer aanwezig iemand hadden als je snapt wat ik bedoel.
Nou, niet boos meer zijn he :)
Piet

Hoi Piet,

Even om te verklaren; van Inge weet ik niets en het ging me niet om haar. Kristel vroeg om aanvullingen/andere invalshoeken op het boek van Inge en daarom noemde ik haar naam. Elkaar verkeerd begrepen denk ik.

Daarnaast reageerde ik misschien wat allergies, omdat ik bang was voor de zoveelste parelli versus clickeren discussie. Ik voel in die discussies veel negativiteit en afkeuring in beide 'kampen'. Dat 'kampen'gevoel is juist wat ik zo verafschuwde in de traditionele paardenwereld. Hier op dit forum zijn veel mensen die zoveel zinvols te vertellen hebben, dat die wat kinderachtige 'mijn manier is beter'discussies als rotte appels meuren tussen die boeiende ontwikkelingen.

Misschien erg korte tenen van mij.... Sorry daarvoor.

Wat mij betreft nu afgedaan (waar haal ik die smilies vandaan?).

Even goede paardevrienden!?

Groeten, Marleen

Marleen den Arend schreef op dinsdag, 26 juli 2005, 8:29:




Ga naar de knop Help/Faq, onderaan....

Ik probeer dat kampen denken juist te voorkomen, het heeft zo weinig nut.
Uiteindelijk willen we allemaal op het zelfde punt eindigen.
Dat ik dan vind, dat ik op een veel eenvoudiger manier op dat punt kom :) moet geen aanleiding zijn om tegenover elkaar te staan.
Natuurlijke paardenvriendjes
Piet

Marleen den Arend schreef op maandag, 25 juli 2005, 21:43:


Hoi Marleen (en ook Kristel trouwens)

Ik ben al een tijdje bezig met de thuisstudie-paketten van Parelli, en deze methode is super! Het geeft je heel duidelijk een spiegel. Je paard reageert op jouw lichaamshouding en vanuit die basis leer je verder. De pakketten zijn zeer afwisselend èn uitgebreid. Het is bijna onmogelijk om hierbij vast te lopen. Ikzelf pas de clickermethode van Inge toe op het moment dat ik (naar mijn idee) teveel druk moet gaan uitoefenen. Moet ik even bij zeggen dat ik koudbloeden heb, waar je toch nog wel eens behoorlijk streng tegen moet zijn. Vind ik het persoonlijk niet meer prettig aanvoelen, het druk ophogen, komt mijn heuptasje erbij (met wortelen dan hè). Dat gaat prima samen.
Er zijn vast mensen die nu weer gaan roepen, dat ik het beter andersom kan doen (omdat clickeren vriendelijker is), maar het Parelli ligt mij gewoon beter en kan dit ook beter uitdragen naar mijn paarden, daarom doe ik het zo. Het kan vast ook andersom, ben ik van overtuigd, maar wat jouw methode is/wordt Kristel, moet je toch zelf ervaren.

Gr Trea

trea hoex schreef op dinsdag, 26 juli 2005, 10:47:


Hoi Trea! Bedankt voor je reactie! Ik ga gewoon op mijn (en Noa's) gemak beginnen met de basisoefeningen over lichaamstaal. Voor de moment is mijn doelstelling dat Noa zich bij mij goed voelt, en weet dat er niks is om bang van te zijn. Een punt van rust bij mij dus.
En daarna zien we wel weer, een beetje van alles proberen en kijken wat mij, en hem, het beste ligt!
Volgende zomervakantie misschien de Parelli cursus, wie weet. Alles op zijn tijd, niks forceren.

Trudy, ik kan niet de goede woorden vinden die jou zouden kunnen troosten, maar wil je toch even een hart onder de riem steken. Ik geloof niet in God en de hemel, maar er is iets na de dood en ik hoop dat je zoon daar gelukkig is. Ik ken je niet, maar je bent in mijn gedachten. Veel sterkte!

Groetjes Kristel

Piet schreef op dinsdag, 26 juli 2005, 9:05:


Mooi! Uitstekend!

Enne, bedankt voor de smilies-hulp, ze zijn soms best handig om een gezicht aan je mailtje te geven.

Groeten, Marleen