De winterhoefijzer hier,zien er uit als onder voetbalschoenen....ijzere noppen.
Die drukken door het paard zijn gewicht zich vast in ijs.

Ze lopen dan ook gewoon over schuine ijslagen van watervallen die over wegen heen bevroren zijn.
Afgrond er naast of niet.

Die hoefschoenen.......
Tja.
Ik heb ze nooit in het echt gezien.
Schijnen nog al duur te zijn en als ze er èèn verliezen....
Eigelijk vind ik dat ook een raar idee, een hele hoef in een schoen, ook heel erg onnatuurlijk.

We hebben nu contact met een barfot-trimmer.
(Natuurlijk trimmende hoef...smid/schoener).
We hopen dat hij een curcus wilt komen geven.
Dan zal ik een vragen hoe hij tegen de winter en ijs aankijkt.

Hoi Joke,

Uiteraard begrijp ik dat jullie andere omstandigheden hebben dan hier in Nederland. Maar er zijn toch ook nog wel paarden daar die buiten staan zonder ijzers (ik neem aan dat ook in Noorwegen paarden niet met ijzers aan geboren worden of wel?). Ik vind het bovendien nogal link om een paard "op scherp" te zetten in de vrije natuur. Als ze gaan liggen kunnen ze zichzelf behoorlijk verwonden.

Wat de hoefschoenen betreft, ik heb op maat gemaakte, die schijnen niet snel uit te gaan, maar ook zijn ze toch niet zo duur (54 euro per stuk). Overigens zijn er ook schoenen (ik dacht die van Marquis) waar je in de zool ook noppen kunt schroeven of andere attributen. Kijk eens op www.horsebalance.nl (dacht ik). Moeten ze langere tijd om dan maakt dhr. Smit (www.smit-rijssen.nl) waar ik ze vandaan heb gaatjes in de schoenen voor de ontluchting.

Maar nogmaals, mijn ervaring is gewoonweg dat Isabella met ijzers niet tot nauwelijks kon lopen in sneeuw en ijs en dat ze zonder ijzers gewoon loopt te draven en te galopperen zonder te struikelen, te vallen of te glijden. En dan was ze ook nog eens normaal bekapt.
Ook harde hobbelige bodem deed haar niet veel. Maar dat alles was nog voordat ze problemen kreeg.

Groeten,
Ingrid