ik zou graag wat raad vragen omtrent onze quarter. in februari 2003 hebben wij hem voor de eerste maal strasser laten bekappen, hij liep voordien al wel enkele maanden zonder ijzers maar liep toen ook al zeer gevoelig op steentjes.
de strasser trimmer kwam ongeveer om de drie maanden langs en in tussentijd onderhield mijn vriend zelf de hoeven van de paarden. in het najaar 2004 kreeg de quarter een scheur in de hoefwand (rechtsvooraan) tot op de zool,en liep hij mank. de strassertrimmer werd erbij gehaald, die constateerde een bijna zoolperforatie door hoefbevangenheid. Nu maanden later is het al veel beter, zijn hoeven zijn steviger geworden, de scheur in de zool is dicht, maar, het restscheurtje in de hoefwand blijft en barst zelfs nog licht verder, ook al worden zijn hoefjes regelmatig bijgehouden (steunsels ingekort en hoefwand en hielen gelijk met de zool, mustangroll en afwikkeling), nu meer volgens de methode van paardnatuurlijk. ik blijf zijn hoeven erg plat vinden, de hielen blijven de neiging hebben onder te treden, de zool blijft plat, ook al wordt de hoefwand en de toon goed bijgehouden.
hij blijft ook gevoelig over steentjes.
hoewel bij al onze andere paarden strasser en nu natuurlijk bekappen echt goede resultaten geeft, geraakt deze maar niet op spoor precies.
hij heeft ook gewrichtsproblemen en ik vraag me ook af of dat er mee kan te maken hebben dat de hoeven daardoor meer dan normaal belast blijven?

hoe kunnen we vermijden dat de hielen steeds de neiging hebben onder te treden? en hoe kunnen we toch zijn hoeven iets rechter krijgen en dat scheurtje voorgoed wegkrijgen?

misschien moet ik foto's best plaatsen? maar die heb ik voorlopig nog niet.

alvast bedankt,

kristel

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 21 juni 2005, 23:12:

we kochten hem als 10 jarige van een kleine westernranch, waar ze zo trots waren op zijn slidingstops. eenmaal bij ons bleek hij toch veel last te hebben van de achterste gewrichten, stijf, krakend enz. we vermoeden dat hij zwaar overbelast geweest is. wij doen uiteraard geen slidingstops.

het voer krijgt hij altijd vanaf de grond. inderdaad, dat kwartierboogje, daar moeten we echt op letten.
ik bedoel dat ze te plat zijn. de toon wordt afgerond tot aan de witte lijn, en de hoefwand echt tot aan de zool, we kunnen er moeilijk toch meer afdoen?
maar het kwartierboogje is iets wat we wel regelmatig in 't oog moeten houden, bedankt.

ik zal in de loop van de week foto's maken.
onze strassertrimmer is Raf anteunis. hij vond laatst in februari dat het wel de goede richting evolueerde.
maar inderdaad...beweging, véééél, op harde ondergrond, bij deze moeten we inderdaad extra inspanning doen, ook al is het zielig op steentjes...maar het is al twee jaar zielig op steentjes (en zelfs in het bos, met de denappels)...misschien hebben we hem wel stilaan te veel gespaard, zeker rond de bijna zoolperforatieperiode.
ik zal binnenkort foto's mailen, maar alvast bedankt.

kristel

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 22 juni 2005, 11:22:


kan het dan ook zijn dat door die stand (achterhoeven verder naar voren gaan staan) ook de voorbenen anders belast worden waardoor het paard in een "alsof" hoefbevangen stand komt te staan zodat daar ook de tenen te lang worden en de hielen onderschuiven?

kristel

Spirit schreef op woensdag, 22 juni 2005, 8:56:


bedankt voor je antwoord, ook wij zijn stilaan van het strasseren afgeweken en snijden niet meer in de straal (wel gemerkt dat daardoor de hoefwand groeit als kool) en ook geen openingcuts meer en steunsels ook tot op zoolniveau. Hoewel Raf zei dat we onze draver weer te recht lieten komen (iets te lange hielen) loopt deze super en heeft hij superharde hoeven terwijl hij na een strasser bekapping ook even gevoelig liep. maar de ene zijn hoeven zijn niet die van de andere, de quarter heeft zachte hoeven, je kan ze redelijk bijeenknijpen...
en hoefschoenen, dat overwegen we ook, en of het de investering waard is, ook al komt de hoef stilaan in een andere (betere) vorm (passen ze dan nog wel?)
misschien moet ik het eerst nog een tijd aanzien, goed de mustangroll en het kwartierboogje in het oog houden (regelmatiger dus) en vééél meer met hem uit rijden of lopen gaan op harde ondergrond. (en van mijn hart even langer een steen maken ook al loopt hij soms alsof hij in een punaise trapt).

Kristel

Spirit schreef op donderdag, 23 juni 2005, 16:22:


ja zo is het wel een beetje bij de onze: halterquartertype, dus een michelinmannetje in paardenformaat met super kleine voetjes. iedereen die hem ziet, zegt: wauw, wat een spiermassa, wat een sterk paard...
tja, valt dat toch wel even tegen.

kristel

laat alvast weten wanneer je afgestudeerd bent!
wij willen best wel dan tot je clienteel behoren.
ik ben ook geinteresseerd in de opleiding shiatsu voor paarden, heb afgelopen zomer het introductieweekend gevolgd. heel interessant.

kristel

Kristel Vanden Boer schreef op donderdag, 22 september 2005, 12:21:

dit is een man die de opleiding van paardenshiatsu zelf niet voltooid zou hebben; maar aangezien hierover nog geen wetgeving, erkenning bestaat, staat het hem vrij een school op te richten...
ik heb mijn shiatsuinitiatie gevolgd bij dominique bergmans van haras des la trois fontaines in morville, durbuy. zij heeft wel de drie jaar uitgedaan. de degelijke opleiding bestaat immers uit drie jaar, omdat je als therapeut een heel proces doormoet, en dat is moeilijk te realiseren in 1 jaar.
ter info

Piet schreef op donderdag, 22 september 2005, 19:12:

marijke 1968 schreef op woensdag 13 september 2006, 11:35:


Een paar dikke wilgetakken in de wei gooien wil ook al eens helpen. Bij ons toch, paarden knagen nu eenmaal ook graag aan hout.

Groetjes

Kristel